πριν μερικά χρόνια, αρκετά προ κρίσεως και της σημερινής έξαρσης της εγκληματικότητας, έψαχνα για σπίτι στην Αθήνα. θυμάμαι την ερώτηση που μου κάνανε κάποιοι ιδιοκτήτες στο τηλέφωνο πριν καν ακόμη δω το διαμέρισμα , αν είμαι Ελληνίδα. λες και η προφορά μου ή η ομιλία μου δεν ήταν αρκετά διαπιστευτήρια.
μερικοί ρωτούσαν και για τη δουλειά μου, την οποία επίσης έπρεπε να εγκρίνουν για να μου νοικιάσουν 4 ντουβάρια μέσα στο καυσαέριο με θέα την απέναντι μπουγάδα.
θυμάμαι την Α., που νοίκιασε το διαμέρισμά της σ'έναν ευγενέστατο Έλληνα δικηγόρο, για να μην εισπράξει κανένα ενοίκιο πέρα από το πρώτο μαζί με την εγγύηση για τα επόμενα 3 χρόνια. ήταν κι αυτή ενθουσιασμένη στην αρχή για το κελεπούρι που βρήκε, αν και η κόρη της, δικαστικός, την είχε προειδοποιήσει (για τον τρόπο που εκείνοι που γνωρίζουν τους νόμους, χρησιμοποιούν αυτή τη γνώση για να τους παραβαίνουν ευκολότερα).
την ίδια ερώτηση (για το από πού είμαι ή ακόμη και για το επάγγελμά μου) δεν μου την έκανε κανένας στη χώρα που κάθε Έλληνας εδώ και δυο χρόνια λατρεύει να μισεί και να βρίζει ως υπαίτια για τη δική του δυστυχία, παρά το γεγονός ότι από την προφορά μου ήταν φανερό πως ήμουν ξένη.
αυτά θυμήθηκα αυθόρμητα διαβάζοντας σε ιστολόγια από αυτά που έχω εδώ δίπλα, για την ρατσιστική συμπεριφορά των ομοεθνών μου
όσες φορές έχω τολμήσει να υποστηρίξω με παραδείγματα πως είμαστε πολύ περισσότερο ρατσιστές από άλλους Ευρωπαίους , έπεσα πάνω σε τοίχους, που δε θέλανε να δουν την πιθανότητα μιας τέτοιας αλήθειας.
μερικοί ρωτούσαν και για τη δουλειά μου, την οποία επίσης έπρεπε να εγκρίνουν για να μου νοικιάσουν 4 ντουβάρια μέσα στο καυσαέριο με θέα την απέναντι μπουγάδα.
θυμάμαι την Α., που νοίκιασε το διαμέρισμά της σ'έναν ευγενέστατο Έλληνα δικηγόρο, για να μην εισπράξει κανένα ενοίκιο πέρα από το πρώτο μαζί με την εγγύηση για τα επόμενα 3 χρόνια. ήταν κι αυτή ενθουσιασμένη στην αρχή για το κελεπούρι που βρήκε, αν και η κόρη της, δικαστικός, την είχε προειδοποιήσει (για τον τρόπο που εκείνοι που γνωρίζουν τους νόμους, χρησιμοποιούν αυτή τη γνώση για να τους παραβαίνουν ευκολότερα).
την ίδια ερώτηση (για το από πού είμαι ή ακόμη και για το επάγγελμά μου) δεν μου την έκανε κανένας στη χώρα που κάθε Έλληνας εδώ και δυο χρόνια λατρεύει να μισεί και να βρίζει ως υπαίτια για τη δική του δυστυχία, παρά το γεγονός ότι από την προφορά μου ήταν φανερό πως ήμουν ξένη.
αυτά θυμήθηκα αυθόρμητα διαβάζοντας σε ιστολόγια από αυτά που έχω εδώ δίπλα, για την ρατσιστική συμπεριφορά των ομοεθνών μου
όσες φορές έχω τολμήσει να υποστηρίξω με παραδείγματα πως είμαστε πολύ περισσότερο ρατσιστές από άλλους Ευρωπαίους , έπεσα πάνω σε τοίχους, που δε θέλανε να δουν την πιθανότητα μιας τέτοιας αλήθειας.
