δρόμοι του Αιγαίου

Όταν περάσαμε μπροστά από τη Σέριφο, θυμήθηκα το παρακάτω, αλλά δεν είχα το βιβλίο για να γίνει εκεί η αντιπαραβολή, μπροστά στο θαύμα.
Τώρα λοιπόν που κρατώ το Εν λευκώ στα χέρια μου, μπορώ να νοσταλγήσω σωστά.

"Μπροστά στη ράχη της Σέριφος, όταν ανεβαίνει ο ήλιος, τα πυροβόλα όλων των μεγάλων κοσμοθεωριών παθαίνουν αφλογιστία. Ο νους ξεπερνιέται από μερικά κύματα και λίγες πέτρες- κάτι παράλογο ίσως, παρ'όλα αυτά ικανό να φέρνει τον άνθρωπο στις πραγματικές του διαστάσεις. Επειδή, τι άλλο θα του ήτανε πιο χρήσιμο για να ζήσει; Αν του αρέσει να ξεκινά λάθος, είναι γιατί δε θέλει ν'ακούσει. Ερήμην του το Αιγαίο λέει και ξαναλέει, εδώ και χιλιάδες χρόνια, με το στόμα του φλοίσβου, σ'ένα μήκος ακτών απέραντο: αυτός είσαι! Και το επαναλαμβάνει το σχήμα του φύλλου της συκιάς επάνω στον ουρανό, το συλλαμβάνει και κλείνει τη γροθιά του το ρόδι ώσπου να σκάσει, το κανοναρχάνε τα τζιτζίκια ώσπου να γίνουν διάφανα....".

(από την εισαγωγή του Εν λευκώ του Οδ. Ελύτη)

...
η θάλασσα του Προβατά. χρυσαφένια άμμος και κρύσταλλο νερό .
στη στάση ένα πλήθος ξενάκια φτάχνουνε τις δικές τους παιδικές αναμνήσεις με τις απόχες και τα φουσκωτά στρώματα στα χέρια και με ένα κλεμμένο καρπούζι-  άγουρο ακόμη- από το διπλανό μποστάνι.
.....
τζιτζίκια κι ο άνεμος στα στάχυα. παράδοση άνευ όρων στους ήχους του καλοκαιριού.

χρώματα του καλοκαιριού

  

επιστροφή

οι συμφωνίες που θα κλείσουν σε 48 ώρες, οι "κόκκινες γραμμές", το σκίσιμο των μνημονίων, τα νταούλια και οι αγορές, τα όχι του λαού και τα ποκερίστικα δημοψηφίσματα...

χρειάζονται σχόλια ;

το γεγονός και μόνο πως μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα όλη η δημόσια διοίκηση έχει γίνει μονοκομματική, χωρίς ούτε το πρόσχημα μιας κάποιας αξιοκρατίας
αρκεί


από Δευτέρα σε Τετάρτη κι από Τετάρτη σε Δευτέρα αυτό που χάνουμε είναι η ζωή μας

...

πόκερ

Μην μου πεις πως δεν είναι τραγικά αστείο όλο αυτό που συμβαίνει εδώ και μία εβδομάδα ?
Οι πολιτικοί του Ναι και του Όχι. Οι καλλιτέχνες του Ναι και του Όχι. Οι πνευματικοί άνθρωποι του Ναι και του Όχι. Οι μπλόγκερ του Ναι και του Όχι.
Χωριστήκαμε.

 Μόνο και μόνο για να μπλοφάρει ο πρωθυπουργός, που ζητά Όχι , αλλά εύχεται ένα ξεκάθαρο Ναι, γιατί πώς αλλιώς θα περάσει μέτρα από την κοινοβουλευτική του ομάδα, δίχως να εκτεθεί ο ίδιος ? Και να μη χάσει και τη θεσούλα του.
Ο λαός είναι αυτός που συναινεί στα μέτρα της άγριας λιτότητας, όχι ο ίδιος.
Κι έτσι μ'ένα δημοψηφισματάκι και με λίγο καλό πόκερ νίπτεις τας χείρας σου ως άλλος Πόντιος Πιλάτος.
......
Σήμερα η πιο σωστή κίνηση  θα ήταν η αποχή όλων. Κι ας βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά αυτοί που πληρώνονται αδρά γι'αυτό και πουλάνε ψεύτικες υποσχέσεις για τη δική τους καρέκλα, που δεν λένε να αφήσουν με τίποτα..
Λίγη τσίπα να είχε πάνω του σήμερα, θα έπρεπε να παραιτηθεί, άπαξ και ακουστεί το Ναι ως αποτέλεσμα, αφού ο ίδιος ούτε το στηρίζει, ούτε θέλει την παραιτέρω φτωχοποίησή μας. Αντί γι'αυτό μάλλον θα ακούσουμε πάλι ένα από αυτά τα γελοία : Θα σεβαστώ τη λαϊκή ετυμηγορία.

των ημερών

Όχι, δεν είναι δική μου δουλειά να διαπραγματευτώ με τους θεσμούς. Ούτε και της κάθε νοικοκυρούλας που έβγαλε ένα δημοτικό να μελετήσει ένα κείμενο 34 σελίδων για να αποφανθεί αν συμφωνεί ή όχι με αυτό
Όταν κάποιος αποδεικνύεται ανίκανος να φέρει σε πέρας το έργο του και να κρατήσει τις υποσχέσεις του οφείλει τουλάχιστον να μην μεταφέρει στον λαό που ξεγέλασε την ευθύνη.
Δεν είναι δική μου υπόθεση ούτε το Ναι ούτε το Οχι, γιατί δεν ήταν ποτέ δική μου η διαπραγμάτευση.
Σε μια δική μου διαπραγμάτευση οι όροι θα ήταν πολύ διαφορετικοί από την αρχή,  αλλά δεν είμαι εγώ η πολιτικός.