Αναπολώ τις εποχές που τα νέα τα μάθαινες από τις εφημερίδες ή από τις ειδήσεις που κρατούσαν ένα τέταρτο και δεν περιελάμβαναν συνεντεύξεις από ειδήμονες ή αδαείς ανθρώπους του δρόμου για να γεμίσουν "δελτία" και να στρέψουν το ενδιαφέρον μας εκεί που άλλοι αποφασίζουν ερήμην μας.
Φυσικά πολλά πράγματα δεν τα μάθαινες ποτέ, αλλά αν σκεφτώ με τι είδους πληροφορίες βομβαρδίζομαι σήμερα, ίσως να ήταν και καλύτερα.
Αναπολώ τις εποχές που δεν ήμασταν ένα παγκόσμιο χωριό, όπου με λίγα κλικ βλέπεις τη ζωή του καθενός να ξεμπροστιάζεται σε μια οθόνη.
Τις εποχές που δεν ήταν όλοι "φίλοι" με όλους και που η ομορφιά είχε πολλά σχήματα και χρώματα.
Αναπολώ την εποχή της αυθεντικότητας, ακόμη και της εκλεκτικής λιτότητας.
Δε χρειάζεται να έχεις τα πάντα. Αρκεί να έχεις τα σημαντικά. Σήμερα έχει αντιστραφεί αυτό και είναι πιο εύκολο να έχεις τα πάντα, αλλά να νιώθεις "ακάλυπτος".
