με λίγα λόγια

Baden-Baden. Ένα πλάνο (επιτέλους) χωρίς Άραβες σε μια πόλη απάτη.

Strasbourg. Μικρό και μεγάλο ταυτόχρονα, κοσμοπολίτικο, παραδοσιακό με έναν καθεδρικό εντυπωσιακότερο από αυτόν του Παρισιού. Ερωτεύσιμο.

Heidelberg. Κάθε σοκάκι και φωτογραφικό πλάνο. Καμπάνες που παίζουν μελωδίες την ώρα του σούρουπου. Το ποτάμι και οι υπέροχες κατοικίες στις όχθες του.

Το νησί

Δεν ήθελα να φύγω από το νησί. Δεν ήθελα να τελειώσει.
Το νησί. Ο χρόνος. Η ευτυχία μοιρασμένη σε στιγμές διαμαντάκια. Κι ένα αίσθημα ελευθερίας, ανυπάκουο.
Κάποτε η νοσταλγία δεν έχει πριν και μετά.

Ίσως η πιο ωραία εικόνα:
Ένας δρόμος κατά τη δύση του ήλιου να οδηγεί αέναα στη θάλασσα.