Οι αντιφάσεις...

Από έρευνα του ΙΟΒΕ το 64% των Ελλήνων δεν τα βγάζει πέρα. Σύμφωνα με άλλες έρευνες που δείχνουν τα "σοβαρά" δελτία ειδήσεων δεν υπάρχει σουβλατζίδικο και ταβέρνα για αύριο που να μην είναι ήδη κλεισμένα (είναι εκπληκτικό το τι θεωρείται είδηση σε ελληνικό δελτίο.... για να μην αναφερθώ στο άλλο χιλιοειπωμένο  "λες και τις προηγούμενες και τις επόμενες μέρες ο Έλληνας τη βγάζει με φακές" ).

Επίσης μια βόλτα οποιοδήποτε ΣΚ σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας δείχνει πως ο Έλληνας δεν έχει μόνο την Τσικνοπέμπτη αλλά όλο τον χρόνο χρήματα για εξόδους. Και όχι μόνο τα Σ/Κ.
 Όπως έχει και για καταναλωτικά αγαθά. Και για διακοπές.

Φαντάζομαι πως για τα δύο τριήμερα του Μαρτίου οι πληρότητες στα ξενοδοχεία κυρίως από Έλληνες (δικά μας είναι τα τριήμερα) θα αγγίζουν και πάλι το 80% και το 90%. Και στους πιο δημοφιλείς προορισμούς και το 100%.

Αλλά δεν τα "βγάζει πέρα".

Το άλλο ενδιαφέρον είναι ότι μετά από 9 χρόνια μνημόνια και μετά από τους δημόσιους πανηγυρισμούς για την έξοδό μας από αυτά, το τελευταίο τρίμηνο του 2018 αυξήθηκε το δημόσιο χρέος κατά 21,5 δις σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2017.
Αυξήθηκαν λέει οι δαπάνες...
Δε χρειάζεται να πω "πού και γιατί".

Οι άλλοι (3)

Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με το σημερινό κείμενο του Ν. Δήμου. Και όσοι έχουνε μια εμπειρία ζωής στη Δ. Ευρώπη νομίζω πως επίσης θα συμφωνήσουνε μαζί του. Για τους υπόλοιπους είμαστε απλά ανθέλληνες που δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τα καλά της φυλής μας. Το "φιλότιμο" τη "γενναιοδωρία", την "παλικαριά".....Τόσες λέξεις-έννοιες των οποίων κατέχουμε το κοπυράιτ.
Αναφέρθηκα στο κείμενο του Δήμου που διάβασα πριν από λίγο, γιατί σήμερα ήθελα να γράψω για την Κ. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που μου την θύμισε, θα περάσανε και 15 χρόνια από τότε που την είδα για τελευταία φορά, αλλά η Κ ήταν σίγουρα ένα από εκείνα τα άτομα που θα κάνανε ανθρώπους σαν τον Δήμου να αναρωτιούνται τι το κοινό έχουν μαζί τους.
Καπάτσα, συμφεροντολόγα, κουτσομπόλα, θρασύς και αγενής σε όσους θεωρούσε ιεραρχικά κατώτερους, ικανή να ελίσσεται σ'αυτό που ονομάζουμε ελληνική κοινωνία με πλάγιους τρόπους και να υπερηφανεύεται γι'αυτήν της την ικανότητα. Και διπρόσωπη. Αυτό ήταν μάλλον το χαρακτηριστικό της εκείνο που δεν μου επέτρεψε ποτέ να τη συμπαθήσω.

Από τις Μέρες

Σεφέρης, Μέρες Η'

Κυριακή 18 Ιουνίου 1961
Σήμερα από τις τελειότερες συναυλίες που έχω ακούσει - Μαέστρος Stokowski, Ορχήστρα Philharmonia καταπληκτικά χέρια αυτού του ογδοντάρη - σαν φτερουγίσματα πουλιών. Κάνει εντύπωση, το είχα παρατηρήσει αυτό και με τον Monteux, αυτοί οι γέροι μπαίνουν και προχωρούν ανάμεσα στην ορχήστρα σαν ανάπηροι - όταν ανέβουν στο πόδιο ζωντανεύουν, η μουσική τους δίνει πνοή. Εξαιρετική ακρίβεια, όπως μου αρέσει το unisson, οι είσοδοι των οργάνων, καμιά θολούρα. Στις 5-6 προτελευταίες νότες του πουλιού της φωτιάς - τινάχτηκα πάνω στο κάθισμά μου από ενθουσιασμό, ο τρόπος που είχε εξαπολύσει τα μπακίρια.

Παρασκευή, 1 Σεπτέμβρη 1961 (Αμοργός)
Ξεκινήσαμε χτες πρωί κατά τις 6 με μουλάρια, κατά τις 5 και μισή τούτο το καταπληκτικό, από το παράθυρό μου στο μώλο, μια γυναίκα μαυροφορεμένη, μαντιλοδεμένη, νέα ευλύγιστη, μεγάλη ευγένεια στο σώμα, έπιασε να τραβά το σκοινί μιας δεμένης βάρκας. Ήταν φουνταρισμένη απ'την πρύμη κι ερχόταν δύσκολα, μολονότι τέντωνε κάμποσο το κορμί της. Ένας άντρας ξιπόλητος ήρθε και τη βοήθησε, πήδησαν κι οι δυο μέσα στη βάρκα. Αυτή έβαλε τα κουπιά στους σκαρμούς κι έπιασαν λάμνοντας ορθοί, καθένας ένα κουπί. Ήταν ερχομός μεγάλης χαράς τούτη η γυναίκα, φώτισε ολόκληρη τη μέρα μου.

Σάββατο, 16 Σεπτέμβρη 1961
Χτες στον Ηρώδη Ερωφίλη. Χρειάζεται καιρός ακόμη για να μάθουν οι ηθοποιοί μας να λένε τέτοιους στίχους - κακές τομές - προσθέτουν ν εκεί που η κρητική γλώσσα δεν τα'χει (βλέπεις έχουν μάθει να τα κουδουνίζουν). Μου κάνει εντύπωση, όπως το σημείωσα και στον "Ερωτόκριτο", η ωριμότητα αυτής της γλώσσας - τα σημερινά ελληνικά δεν έχουν φτάσει ακόμη στη στάθμη της, σ'αυτή την ευλυγισία, αυτή τη φυσικότητα της άρθρωσης. Πλάι μου ήρθε και κάθισε η Μελίνα Μερκούρη -τη χειροκρότησαν - αυτόγραφα - φυσικά δεν καταλαβαίνει τίποτε απ'όλα αυτά. Προσέχει μόνο την πρωταγωνίστρια και τα ντυσίματά της.
.........
.........

(με τον Σεφέρη θα έλεγα πως μεγάλωσα.
στα πολύ νιάτα μου διάβασα τα πρώτα του ημερολόγια και αργότερα ήρθαν τα επόμενα και τα επόμενα.
μέχρι που φτάσαμε στις όγδοες Μέρες του, που ήρθανε στα χρόνια της δικής μου ωριμότητας)

Νεύρα

Τελευταία έχω τσακωθεί με πολύ κόσμο αν και σαν χαρακτήρας είμαι ήπιος άνθρωπος.

Αιτία ;

Κανείς δεν θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του.

Από την εταιρεία Κούριερ με την οποία αδύνατον να συνεννοηθείς έως τον υπάλληλο του γυμναστηρίου που με 6 βαθμούς έξω δεν βάζει λίγη θέρμανση, θεωρώντας προφανώς πως επειδή όποιος γυμνάζεται ιδρώνει, μπορεί να γυμνάζεται και με το παλτό.

Όσες φορές κάποιος θέλει να θίξει τα στραβά στη χώρα μας, αναφέρεται στο δυσλειτουργικό δημόσιο. Δεν έχω σκοπό να το υποστηρίξω, ούτε κι εγώ είμαι ευχαριστημένη από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον πολίτη και την απαράδεκτη πολλές φορές νοοτροπία των λειτουργών του, αλλά βρε παιδιά....το μόνο που δεν λειτουργεί σωστά είναι το δημόσιο; Δλδ από τον ιδιωτικό τομέα και τους ελεύθερους επαγγελματίες είστε όλοι ευχαριστημένοι ;

Μόνο εγώ επισκέπτομαι τον γιατρό που όχι μόνο δεν με θεραπεύει αλλά θέλει και να πληρωθεί για την άγνοιά του ;

Μόνο εγώ μπαίνω σε ταξί με αγενείς ταξιτζήδες;

Μόνο εγώ τσακώνομαι με την υπάλληλο της εταιρείας Κούριερ επειδή δεν μπορώ να είμαι στο σπίτι 9 με 4 για να παραλάβω ένα δέμα; Που ακόμη και όταν κανονίζω να είμαι στο σπίτι τις συμφωνημένες ώρες, αυτό έρχεται σε άσχετη ώρα μια μέρα μετά;

Είστε δλδ όλοι ευχαριστημένοι από υπαλλήλους των ιδιωτικών εταιρειών και από ελεύθερους επαγγελματίες που συν τοις άλλοις είναι οι πρώτοι στη φοροδιαφυγή;

Μακάρι το μόνο που δε λειτουργεί σωστά σ'αυτή τη χώρα να ήταν το δημόσιο.
Το κακό είναι πως δε λειτουργεί τίποτα. Αλλά κανείς δεν αναφέρεται στο μέγεθος του προβλήματος, γιατί δε συμφέρει κι είναι πιο εύκολο να υπάρχει ένας αποδιοπομπαίος τράγος.