είναι μερικές βραδιές τώρα , όχι πολλές 3-4 όλες κι όλες, που ο νυχτερινός ουρανός είναι όπως τον ήξερα. σκοτεινός και γεμάτος αστέρια.
βαθύ σκοτάδι. χωρίς εκείνη την παράξενη φωτεινότητα του χιονιά.
καιρός ν'ανέβει το κρεβάτι στη σοφίτα.
προχτές άκουσα και τον πρώτο κότσυφα να τραγουδά για το ταίρι του.
δεν πρέπει να είναι μακριά...
2 σχόλια:
Καλως να μας ερθει.
Τα κρεβατια στις σοφιτες ειναι Πολυ Ωραια Εφευρεση. Δεν ειναι και μικρο πραγμα να βλεπεις τ' αστερια απο το μαξιλαρι σου.
υποθέτω...ότι θα ειναι ωραια!
μ'ένα παράθυρο στο νότο κι ένα στην ανατολή, θεωρώ πως είναι μια από τις πιο ωραίες σοφίτες.
Δημοσίευση σχολίου