κάθε φορά που μετακομίζεις χρειάζεσαι διάφορα μικροπράγματα.
εργαλεία, καλώδια, κάτι για το μπάνιο, κάτι για την κουζίνα....όλο και κάτι θα θέλει φτιάξιμο στο καινούριο σπίτι
κάνεις μια λίστα λοιπόν με όλα όσα χρειάζεσαι και κατευθύνεσαι στο πλησιέστερο praktiker, για να μην τρέχεις από μικρομάγαζο σε μικρομάγαζο (που άλλωστε δεν ξέρεις και πού βρίσκονται)
το πρώτο σοκ το παθαίνεις στο τεράστιο πάρκιγκ, όπου μετά δυσκολίας βρίσκεις να παρκάρεις.
το δεύτερο όταν κατευθύνεσαι στα ταμεία (τα οποία δουλεύουν όλα) και τα βλέπεις γεμάτα με ουρές των 10 ατόμων κάτα μέσο όρο
κοιτάς την ατζέντα που κουβαλάς μαζί σου, δεν κάνεις λάθος, είναι Αύγουστος.
μα δεν πήγαν διακοπές αυτοί οι άνθρωποι ; στο praktiker ξεσπούν τον πόνο της κρίσης ;
και πώς βρίσκουν λεφτά για φαναράκια και ρεσώ , όταν από παντού ακούς ότι οι Έλληνες πεινάνε ;
επειδή η κατάσταση μοιάζει από τρελή έως παράλογη, τολμάς να ρωτήσεις την ταμία αν το κατάστημα δουλεύει έτσι λόγω προσφορών και εκπτώσεων ή αν είναι κάποια ειδική μέρα.
η απάντηση που παίρνεις είναι πως πρόκειται για συνηθισμένη κατάσταση.
είσαι σίγουρη ότι κάτι δεν κατάλαβες καλά. κάτι στην αντίληψη σου αδυνατεί να κάνει λογικούς συσχετισμούς
.....
λίγες μέρες αργότερα ακούς στο δελτίο ειδήσεων τον ευχαριστημένο ξενοδόχο να λέει πως τελικά η χρονιά δεν είναι και τόσο κακή. η πληρότητα αγγίζει το 90% και φυσικά όχι από ξένους
προφανώς υπάρχουν χρήματα και για διακοπές
παρά τα χαράτσια, παρά την γκρίνια, παρά τα όσα ακούγονται για φτώχεια, πείνα και ανεργία, υπάρχει χρήμα, κυκλοφορεί χρήμα
και πάλι είσαι σίγουρη ότι κάτι δεν καταλαβαίνεις σωστά
......
τα καφέ της πλατείας είναι όλα γεμάτα από τους άνεργους νέους του 50%
....
και στην Ύδρα απειλούνται αστυνομικοί που συλλαμβάνουν κάποιον που δεν έκοβε αποδείξεις. η αντιπολίτευση παίρνει το μέρος των "αδικημένων" μαγαζατόρων
....σ'αυτόν τον τόπο πολλά δεν καταλαβαίνεις
....
το μόνο που καταλαβαίνεις είναι πως σε λίγο θα παρατηρείς όλα αυτά τα ακατανόητα και δε θα τα σχολιάζεις πια.
δεν έχει νόημα.
εργαλεία, καλώδια, κάτι για το μπάνιο, κάτι για την κουζίνα....όλο και κάτι θα θέλει φτιάξιμο στο καινούριο σπίτι
κάνεις μια λίστα λοιπόν με όλα όσα χρειάζεσαι και κατευθύνεσαι στο πλησιέστερο praktiker, για να μην τρέχεις από μικρομάγαζο σε μικρομάγαζο (που άλλωστε δεν ξέρεις και πού βρίσκονται)
το πρώτο σοκ το παθαίνεις στο τεράστιο πάρκιγκ, όπου μετά δυσκολίας βρίσκεις να παρκάρεις.
το δεύτερο όταν κατευθύνεσαι στα ταμεία (τα οποία δουλεύουν όλα) και τα βλέπεις γεμάτα με ουρές των 10 ατόμων κάτα μέσο όρο
κοιτάς την ατζέντα που κουβαλάς μαζί σου, δεν κάνεις λάθος, είναι Αύγουστος.
μα δεν πήγαν διακοπές αυτοί οι άνθρωποι ; στο praktiker ξεσπούν τον πόνο της κρίσης ;
και πώς βρίσκουν λεφτά για φαναράκια και ρεσώ , όταν από παντού ακούς ότι οι Έλληνες πεινάνε ;
επειδή η κατάσταση μοιάζει από τρελή έως παράλογη, τολμάς να ρωτήσεις την ταμία αν το κατάστημα δουλεύει έτσι λόγω προσφορών και εκπτώσεων ή αν είναι κάποια ειδική μέρα.
η απάντηση που παίρνεις είναι πως πρόκειται για συνηθισμένη κατάσταση.
είσαι σίγουρη ότι κάτι δεν κατάλαβες καλά. κάτι στην αντίληψη σου αδυνατεί να κάνει λογικούς συσχετισμούς
.....
λίγες μέρες αργότερα ακούς στο δελτίο ειδήσεων τον ευχαριστημένο ξενοδόχο να λέει πως τελικά η χρονιά δεν είναι και τόσο κακή. η πληρότητα αγγίζει το 90% και φυσικά όχι από ξένους
προφανώς υπάρχουν χρήματα και για διακοπές
παρά τα χαράτσια, παρά την γκρίνια, παρά τα όσα ακούγονται για φτώχεια, πείνα και ανεργία, υπάρχει χρήμα, κυκλοφορεί χρήμα
και πάλι είσαι σίγουρη ότι κάτι δεν καταλαβαίνεις σωστά
......
τα καφέ της πλατείας είναι όλα γεμάτα από τους άνεργους νέους του 50%
....
και στην Ύδρα απειλούνται αστυνομικοί που συλλαμβάνουν κάποιον που δεν έκοβε αποδείξεις. η αντιπολίτευση παίρνει το μέρος των "αδικημένων" μαγαζατόρων
....σ'αυτόν τον τόπο πολλά δεν καταλαβαίνεις
....
το μόνο που καταλαβαίνεις είναι πως σε λίγο θα παρατηρείς όλα αυτά τα ακατανόητα και δε θα τα σχολιάζεις πια.
δεν έχει νόημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου