είναι από αυτές τις ωραίες Κυριακές του Σεπτέμβρη σήμερα. αυτές που ακόμη νιώθεις καλοκαίρι, αν και ξέρεις πως δεν θα κρατήσει πολύ ακόμη.
ένα νοτιοδυτικό αεράκι φυσά τα φύλλα της λεύκας μας και τα κάνει να ψιθυρίζουν ένα σιγανό τραγούδι.
αν ήσουν εδώ σήμερα θα πηγαίναμε στην Αίγινα. δεν ξέρω γιατί στην Αίγινα.... έτσι απλά....αυτό μου ήρθε.
χτες τελείωσα το Confiteor. τι βιβλίο!
τι αριστουργηματική γραφή ! να μπλέκουν οι εποχές και τα πρόσωπα και τα γεγονότα, από τρίτο πρόσωπο η αφήγηση να περνά σε πρώτο μέσα στην ίδια πρόταση και να εναλλάσσονται οι πρωταγωνιστές όπως και οι ιστορικές περίοδοι με κινηματογραφική ταχύτητα. ένα Cloud Atlas λογοτεχνικό, αν μπορεί να γίνει αυτή η σύγκριση. αλλά πιο σπουδαίο. πιο δύσκολο. πιο απαιτητικό σαν σύλληψη και δημιουργία.
δε μιλώ για την υπόθεση η οποία από μόνη της δεν κάνει ποτέ ένα βιβλίο αριστούργημα. μιλώ για την μαεστρία της γραφής.
σαν να ενώθηκαν πολλές τέχνες μαζί και να έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα.
ο δε χαρακτηρισμός του έργου ως ημιτελούς, στο τέλος, από τον ίδιο τον συγγραφέα, απόλυτα ταιριαστός με το συναίσθημα που σου αφήνει, παρά το κανονικό τέλος.
είναι η ώρα που οι σκιές μεγαλώνουν εκεί έξω. ίσως να μην ήταν η Αίγινα, ίσως να ήταν οι Σπέτσες. αλλά δεν έχει τελικά και πολλή σημασία.
ένα νοτιοδυτικό αεράκι φυσά τα φύλλα της λεύκας μας και τα κάνει να ψιθυρίζουν ένα σιγανό τραγούδι.
αν ήσουν εδώ σήμερα θα πηγαίναμε στην Αίγινα. δεν ξέρω γιατί στην Αίγινα.... έτσι απλά....αυτό μου ήρθε.
χτες τελείωσα το Confiteor. τι βιβλίο!
τι αριστουργηματική γραφή ! να μπλέκουν οι εποχές και τα πρόσωπα και τα γεγονότα, από τρίτο πρόσωπο η αφήγηση να περνά σε πρώτο μέσα στην ίδια πρόταση και να εναλλάσσονται οι πρωταγωνιστές όπως και οι ιστορικές περίοδοι με κινηματογραφική ταχύτητα. ένα Cloud Atlas λογοτεχνικό, αν μπορεί να γίνει αυτή η σύγκριση. αλλά πιο σπουδαίο. πιο δύσκολο. πιο απαιτητικό σαν σύλληψη και δημιουργία.
δε μιλώ για την υπόθεση η οποία από μόνη της δεν κάνει ποτέ ένα βιβλίο αριστούργημα. μιλώ για την μαεστρία της γραφής.
σαν να ενώθηκαν πολλές τέχνες μαζί και να έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα.
ο δε χαρακτηρισμός του έργου ως ημιτελούς, στο τέλος, από τον ίδιο τον συγγραφέα, απόλυτα ταιριαστός με το συναίσθημα που σου αφήνει, παρά το κανονικό τέλος.
είναι η ώρα που οι σκιές μεγαλώνουν εκεί έξω. ίσως να μην ήταν η Αίγινα, ίσως να ήταν οι Σπέτσες. αλλά δεν έχει τελικά και πολλή σημασία.
4 σχόλια:
Δεν έχω ακόμη διαβάσει το Confiteor, αλλά διαβάζω κριτικές του για μήνες και όλες είναι εκθειαστικές. Θα το αφήσω για κάμποσες παραπάνω εβδομάδες (ας όψεται η ατζέντα που έχω στο διάβασμα), όμως τουλάχιστον έχω ήδη τη βεβαιότητα πως, όταν τελικά το πιάσω στα χέρια μου, θα απολαύσω ένα πραγματικά καλό βιβλίο.
Σχετικά με το ημιτελές του βιβλίου... έχω σχηματίσει την εντύπωση πως ο Καμπρέ φιλοδοξούσε να περιγράψει τη μάχη καλού - κακού σε διαστάσεις επικές, αιώνων. Και, αν η υπόθεσή μου είναι σωστή, είναι πολύ λογικό να είναι το βιβλίο ημιτελές: η μάχη αυτή πάει χεράκι - χεράκι με τη ζωή την ίδια.
Καλώς ήλθες! :)
Η εντύπωσή σου είναι σωστή, μην διαβάζεις όμως περισσότερες κριτικές για το προαναφερθέν βιβλίο. Άφησέ το να σε εκπλήξει. Είναι και ο λόγος που δεν θέλω να δίνω πολλά στοιχεία για ένα βιβλίο, ταινία κλπ.
Προσωπικά γνώριζα ελάχιστα για το Confiteor και μάλιστα στις πρώτες 60-70 σελίδες δεν καταλάβαινα τίποτα,με κούραζε και μου ερχόταν να το παρατήσω. Θα ήθελα την άποψή ή την κριτική σου, αφού το διαβάσεις
:)
Το Confiteor μου το δώρισε κάποιο φιλικό μου πρόσωπο πριν μερικές εβδομάδες για να το διαβάζω στις διακοπές.
Σε βιβλίο με πάνω από 700 σελίδες δεν δίνω συνήθως σημασία, είναι κουραστικό για μένα κι έτσι έμεινε στο ράφι για αργότερα.
Μετά διάβασα κριτικές στις οποίες επίσης δεν δίνω σημασία, δίνω σημασία όμως σε ανθρώπους στους οποίους αξίζει να εμπιστευθείς το κριτήριο και το γούστο τους.
Με άλλα λόγια, με έπεισες :)
Επειδή όμως 700 τόσες σελίδες μου φάνηκαν πολλές και βαριές, διάβασα την "Τρομπέτα" της Τζάκι Κέι, μια ομολογουμένως συναρπαστική, εξωφρενική, αλλά πραγματική ιστορία. Επίσης δεν είχα διαβάσει κριτικές, άλλωστε δεν είναι καινούργιο βιβλίο, ούτε και μου είχε μιλήσει κανείς για αυτό, στην περίπτωσή του όμως εμπιστεύτηκα το πάθος με το οποίο κάποιος επιβάτης στο Μετρό "κατάπινε" τις σελίδες του :)
Καλή εβδομάδα Scarlett
Κατ'αρχήν σ'ευχαριστώ, Τζων Μπόη, για την εμπιστοσύνη που μου δείχνεις κι ελπίζω να συμπέσουν τα λογοτεχνικά μας γούστα.:)
Πραγματικά μ'ενδιαφέρει η γνώμη σου άμα το διαβάσεις, αν και φοβάμαι πως όταν οι προσδοκίες μας είναι πολύ υψηλές καμιά φορά απογοητευόμαστε. Ελπίζω να μην συμβεί.
Ο άλλος λόγος που θέλω να σε ευχαριστήσω, είναι για την βιβλιοπρότασή σου. Τελευταία μου είναι πολύ δύσκολο να βρω συναρπαστικά και ενδιαφέροντα βιβλία.Οπότε...όταν έχεις κάτι ενδιαφέρον να προτείνεις μην το κρατάς μυστικό.
(Για διακοπές...συμφωνώ μαζί σου, δεν είναι το Confiteor)
Καλή εβδομάδα Τζων Μπόη
Δημοσίευση σχολίου