είναι ένα σημείο εκεί στον μικρό πρίγκιπα - και τον μικρό πρίγκιπα όλοι λίγο πολύ τον έχουμε αγαπήσει, δεν έχει σημασία πότε, σε ποια ηλικία, οι ιστορίες με πιλότους χαμένους στην έρημο που συναντούν μικρούς εξωγήινους,γεμάτους αλλόκοτες ιστορίες από κόσμους ανύπαρκους κι όμως, να, ένα βήμα έξω από την πόρτα μας, πάντα θα βρίσκουν σημεία ταύτισης - είναι λοιπόν ένα σημείο σε αυτό το θαυμάσιο παραμύθι εκεί στη συνάντηση με την αλεπού, που εκείνη του ζητά να καθορίσουν την ώρα της συνάντησης τους. κι αυτό το σημείο μπορεί να φαίνεται πολύ ασήμαντο και πολύ αδιάφορο, αλλά δεν είναι. "αν ξέρω ότι θα έρθεις στις 4", λέει η αλεπού, "ήδη από τις τρεις θα αρχίσω να γίνομαι ευτυχισμένη. και όσο πιο πολύ θα πλησιάζει η ώρα που θα σε δω, τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω"
δε θυμάμαι πόσες φορές ετοίμασα το σπίτι, μικρές λεπτομέρειες, πράγματα ασήμαντα για το αδιάφορο μάτι, αόρατα καμιά φορά, χάριν μιας τέτοιας προσμονής.
δε θέλω να μιλήσω για την απογοήτευση όταν αυτό που τόσο προσδοκείς δε συμβαίνει
είναι τότε, που αφού πετάς στα σκουπίδια ό,τι περιττό, βγαίνεις στους δρόμους με τις γέφυρες, χαζεύεις τα τρένα στους σταθμούς ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου