...είναι τα χρόνια που επιβάλουν μάσκες στις παραλίες, αλλά όχι στα αεροπλάνα
...μάσκες στα κομμωτήρια, αλλά όχι στα σχολεία
...μάσκες στα μμμ, αλλά όχι κάπου αλλού με εξίσου πολύ κόσμο
μοιάζει με μια τεράστια κοροϊδία.
όπου υπάρχει συμφέρον η μάσκα είτε επιβάλλεται είτε γίνεται προαιρετική, ανάλογα με το πώς αυτό εξυπηρετείται καλύτερα.
τελικά δεν είναι τα χρόνια της παράνοιας...είναι τα χρόνια που η οικονομία και οι πολιτικές στρατηγικές αποφασίζουν για τη ζωή ή το θάνατό μας
στην Ελλάδα βιαστήκαμε να γίνουμε αλαζόνες...αλλά γελάει καλά όποιος γελάει τελευταίος
...μάσκες στα κομμωτήρια, αλλά όχι στα σχολεία
...μάσκες στα μμμ, αλλά όχι κάπου αλλού με εξίσου πολύ κόσμο
μοιάζει με μια τεράστια κοροϊδία.
όπου υπάρχει συμφέρον η μάσκα είτε επιβάλλεται είτε γίνεται προαιρετική, ανάλογα με το πώς αυτό εξυπηρετείται καλύτερα.
τελικά δεν είναι τα χρόνια της παράνοιας...είναι τα χρόνια που η οικονομία και οι πολιτικές στρατηγικές αποφασίζουν για τη ζωή ή το θάνατό μας
στην Ελλάδα βιαστήκαμε να γίνουμε αλαζόνες...αλλά γελάει καλά όποιος γελάει τελευταίος
7 σχόλια:
"είναι τα χρόνια που η οικονομία και οι πολιτικές στρατηγικές αποφασίζουν"
...μόνο που οι παγκόσμιες οικονομίες είχαν ήδη διαλυθεί από χρόνια, οι πολιτικές είχαν μεταμορφωθεί σε δημαγωγία την οποία απαιτούσε ο "δήμος" σαν ναρκωτικό, και η στρατηγική καθορίζεται από "ειδικούς" που δεν γνωρίζουν την φύση του προβλήματος.
Νομίζω πως άλλο είχα στο μυαλό μου, Δημήτρη και άλλο κατάλαβες.
Πιστεύω πως όλα γίνονται επειδή εξυπηρετούνται κάποια παγκόσμια συμφέροντα. Οι δε πολιτικοί εξυπηρετούν αυτά τα παγκόσμια συμφέροντα προς ίδιον όφελος φυσικά. Η δική μας η ζωή, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου και όλα αυτά τα υποκριτικά που βλέπουμε από διάφορους φορείς της εξουσίας "για το καλό μας" είναι μέρος του παιχνιδιού που παίζουν σε βάρος μας.
Κι όπως μπορεί να παρατηρήσει κανείς, έχουν και επιτυχία.
Βεβαίως, Scarlett, το είχα καταλάβει, και πήγα ένα βήμα παρακάτω με δικές μου σκέψεις.
Φυσικά, όλα πάντοτε γίνονται εξυπηρετώντας συμφέροντα,
Φυσικά, οι πολιτικοί εξυπηρετούν αυτά τα συμφέροντα και τους εαυτούληδες τους,
Φυσικά, η δική μας ζωή του καθενός, δεν τους ενδιαφέρει,
Και,
Τους επιτρέπουμε να παίζουν αυτό το παιγνίδι υποκρισίας χωρίς να επαναστατούμε,
Κυρίως επειδή δεν συμφωνούμε μεταξύ μας συλλογικά, αλλά πολλοί από εμάς ακολουθούν πρόσωπα ή κόμματα με «θρησκευτικό φανατισμό»,
Οι οικονομίες έχουν κλατάρει και τα οικονομικά συστήματα έχουν αποτύχει από πολύ καιρό,
Το παρόν πρόβλημα του ιού κανείς δεν γνωρίζει τι είναι, την φύση του, και πως να το αντιμετωπίσει.
Αν υπάρχει κάτι που να το λέμε διαφορετικά εσύ κι’ εγώ είναι η εναπόθεση ευθύνης, δηλαδή αν το «παιγνίδι» μας το επιβάλουν «εκείνοι», ή απλά το δεχόμαστε (ή ακόμα και το ζητάμε) «εμείς»… :-)
Πάνω σε αυτό το "εμείς" θα διαφωνήσω μαζί σου Δημήτρη. Βασικά δε θα διαφωνήσω.... απλά, για μένα δεν υπάρχει αυτό το "εμείς". Εδώ και δεκαετίες οι κοινωνίες μας αποτελούνται από πολλά "εγώ".
Και αν το καλοσκεφτείς δεν πιστεύω ότι έγινε τυχαία αυτό. Ενισχύοντας τον ατομικισμό, ελέγχεις τελικά καλύτερα την κοινωνία ολόκληρη, γιατί δεν πρόκειται να κινηθεί ποτέ οργανωμένα εναντίον σου.
Το ίδιο σχεδόν λέμε αλλά η τελευταία σου παρατήρηση ήταν υπονοούμενη στο δικό μου "εμείς" σαν κριτική του γεγονότος ότι το σημερινό "εμείς" είναι πολύ αμφισβητήσιμο –όμως δεν παύουμε να φταίμε εμείς για το ότι δεν υπάρχει πλέον «εμείς» αλλά «εγώ». Προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι «εκείνοι» μας κάνουνε να χάνουμε την δική μας συνοχή χωρίς να έχουμε καμία ευθύνη για τις επιλογές μας.
Το ότι η ύπαρξη και η λειτουργία του 1% των πλούσιων επηρεάζει το πως αναπτύσσεται και λειτουργεί το 99%, δεν υπάρχει αμφιβολία. Απλά δεν πιστεύω σε καταχθόνιες στρατηγικές. Αυτό συμβαίνει γιατί έτσι λειτουργεί από την φύση της η κατάσταση. Δεν νομίζω ότι συναντιόνται σε μυστικές συνεδριάσεις να αποφασίσουν στρατηγικές για να μας διαμορφώσουν όπως θέλουν βάση σχεδίου.
Δε χρειάζονται μυστικές συνεδριάσεις, Δημήτρη.Το "εγώ" κάποιων υπερισχύει έναντι αυτό κάποιων άλλων. Και όσοι είναι αρκετά "έξυπνοι" το εκμεταλλεύονται αυτό, γιατί ξέρουν ότι δε θα βρουν πουθενά αντίσταση, εφόσον ζούμε σε μια κοινωνία από άτομα όπως είπαμε και όχι από σύνολα. Δε χρειάζεται να συνασπιστούν και μεταξύ τους. Αν και είναι φανερό ότι αλληλοΰποστηρίζονται.
Οι ιδεαλιστές κοιμούνται παρέα με τις ιδέες τους.
Εσύ πιστεύεις δηλαδή ότι είναι τυχαίο ότι όλες οι οικονομικές κρίσεις των τελευταίων ετών κάνανε όλους τους πλούσιους ακόμη πιο πλούσιους;
Επίσης πιστεύεις ότι είναι τυχαίο ότι πάει να καταργηθεί παντού στον κόσμο η μεσαία τάξη ;
Πάντως για μένα δεν είναι τυχαίο. Ειδικά εφόσον εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς και συμφέροντα.
Και δε βλέπω να μπορώ να κάνω κάτι για να το αλλάξω αυτό. Εδώ στο μικρό περιβάλλον του χώρου εργασίας μου, όποτε προσπάθησα να κάνω κάτι με συλλογικό συμφέρον, το μόνο που κατάφερα ήταν να φάω σφαλιάρες και να χειροτερέψω τη θέση μου.Αν λοιπόν είναι αδύνατες οι αλλαγές προς το καλύτερο σ'εναν μικρό και ελεγχόμενο χώρο, όπου ξέρεις τους άλλους, θα είναι δυνατές σε συλλογικότερο επίπεδο ;
Τουλάχιστον στην Ελλάδα είναι γνωστό τοις πάσι , ότι όταν βρεθούν 4 Έλληνες να συζητούν μαζί θα ακουστούν 5 διαφορετικές γνώμες.
Λίγο καπάτσος να είσαι θα το εκμεταλλευτείς αυτό.
Σωστά τα λες. Κατά την γνώμη μου είναι παράγωγο της φύσης του συστήματος το να πλουτίζουν οι πλούσιοι και να φτωχαίνουν οι φτωχοί και να εξαφανίζεται η μέση. Το τραγουδούσανε και την δεκαετία του 1920: "The rich get richer and the poor get poorer, in the meantime, in between time, ain't we got fun!"
Πάντα έτσι γίνεται. Και όταν φτάσει στο αμήν ξανάρχονται τα πράγματα στην θέση τους με ένα γερο πόλεμο ή πανδημία, ή και τα δύο, από αρχαιοτάτων χρόνων.
Δημοσίευση σχολίου