μεγαλώνοντας γίνεσαι κυνικός. αν δεν είσαι ήδη.
μια είδηση για μια γυναίκα 33 χρόνων που δολοφονείται από μαφιόζους με τους οποίους συναλλασσόταν επί τουλάχιστον μια δεκαετία, δεν προκαλεί έκπληξη αλλά παραδοχή.
δλδ από τα 23 της ...δλδ από τις σπουδές της ακόμη.
δλδ σπούδαζε τον νόμο....για ποιο λόγο σπούδαζε τον νόμο;
κάποια στιγμή αναρωτήθηκα μειδιώντας μήπως είχε στο μυαλό της τον δικηγόρο του Βίτο Κορλεόνε, αλλά τόσο ρομαντισμό δεν μπορώ να τον φανταστώ ότι τον κουβαλούσε.
δεν τον θυμάμαι με ferrari
στα χρόνια του ακόμη και οι μαφιόζοι είχανε αρχές.
ο Χ με μαλώνει πως δεν έχω δίκιο, πως μπορεί στην αρχή να είχε ιδανικά και ότι είναι εύκολο να κυλήσεις στον βούρκο, αλλά δε με πείθει. θεωρώ πως τα ιδανικά και οι αρχές ακόμη και οι μη αρχές που έχεις ή δεν έχεις στα είκοσι σου είναι από τις πιο "σταθερές".
είναι αργότερα που τις χάνεις ή που μπορεί να τις χάσεις.
σήμερα τα ιδανικά βρίσκουν έκφραση στην καλύτερη ίνστα φωτό.
είναι η εποχή που το πτυχίο και η γνώση αποκτώνται εύκολα, αλλά όχι οι αξίες. κάποτε ήταν αντίθετα.
μια είδηση για μια γυναίκα 33 χρόνων που δολοφονείται από μαφιόζους με τους οποίους συναλλασσόταν επί τουλάχιστον μια δεκαετία, δεν προκαλεί έκπληξη αλλά παραδοχή.
δλδ από τα 23 της ...δλδ από τις σπουδές της ακόμη.
δλδ σπούδαζε τον νόμο....για ποιο λόγο σπούδαζε τον νόμο;
κάποια στιγμή αναρωτήθηκα μειδιώντας μήπως είχε στο μυαλό της τον δικηγόρο του Βίτο Κορλεόνε, αλλά τόσο ρομαντισμό δεν μπορώ να τον φανταστώ ότι τον κουβαλούσε.
δεν τον θυμάμαι με ferrari
στα χρόνια του ακόμη και οι μαφιόζοι είχανε αρχές.
ο Χ με μαλώνει πως δεν έχω δίκιο, πως μπορεί στην αρχή να είχε ιδανικά και ότι είναι εύκολο να κυλήσεις στον βούρκο, αλλά δε με πείθει. θεωρώ πως τα ιδανικά και οι αρχές ακόμη και οι μη αρχές που έχεις ή δεν έχεις στα είκοσι σου είναι από τις πιο "σταθερές".
είναι αργότερα που τις χάνεις ή που μπορεί να τις χάσεις.
σήμερα τα ιδανικά βρίσκουν έκφραση στην καλύτερη ίνστα φωτό.
είναι η εποχή που το πτυχίο και η γνώση αποκτώνται εύκολα, αλλά όχι οι αξίες. κάποτε ήταν αντίθετα.
3 σχόλια:
Μπα. Το πτυχίο είναι ένα κομμάτι χαρτί και οι γνώσεις (χωρίς κατανόηση και μόρφωση) δεν σημαίνουν τίποτα. Βέβαια, ο Τομ Χέηντεν που με τον Σάνι, τον Μάικλ και τον Φρέντο και την Κόνι αλληλοθεωρούνταν αδέλφια ήταν έντιμος άνθρωπος και ακολουθούσε τις ηθικές αρχές του Ντον Βίτο ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν επέτρεπε την οικογένεια να επεκταθεί από την πορνεία, τον τσόγο και την «προστασία» στα ναρκωτικά. Στην Ιταλία κατανοεί κανείς ακόμα καλύτερα ότι υπάρχουν διαφορετικές ηθικές και παραδώσεις που ακολουθούνται με θρησκευτική ευλάβεια. Απλά ορισμένες θεωρούνται νόμιμες και ορισμένες όχι. Τι είναι όμως οι «νόμοι» παρά κανόνες που επιβάλλονται από την ομάδα που διαθέτει το ατού της δύναμης καταναγκασμού που λέγεται «Αστυνομία». Η ανθρώπινη κοινωνία, παντού και πάντα, είναι μια πικρή κωμωδία που βασίζεται σε παραμύθια για να επιβάλει το δικό της ζωώδες ένστικτο και συμφέροντα παρουσιασμένα σαν «ηθική». Όταν δει κανείς με την οπτική του ότι δεν υπάρχει «σωστό» και «λάθος» ή «καλό» και «κακό» παρά μόνο καταστάσεις και αντιλήψεις «διαφορετικές, φτάνει να σκεφτεί ότι ίσως αυτό που αποκαλεί κανείς «κυνισμό» είναι απλά «ρεαλισμός».
:-)
Καλό σου Σαββατοκύριακο, Scarlett!
Γεια σου Δημήτρη
έχεις φυσικά δίκιο σ'αυτό που γράφεις για τον ρεαλισμό και τον κυνισμό...απλά ας πούμε ότι κάποιοι από μας :) βλέπαμε παλιότερα πιο ρομαντικά τον κόσμο.
Πιστεύαμε σε κάποιες αξίες, κουβαλούσαμε κάποια ιδανικά.
Η νέα γενιά πέρασε κατευθείαν στον κυνισμό, δίχως να γνωρίσει κάτι διαφορετικό.
Και δε μιλάω μόνο για την περίπτωση που αναφέρω στο ποστ,που είναι και ακραία, το διαπιστώνω όποτε έρχομαι σε επαφή με κάποιον εκπρόσωπο αυτής της γενιάς.
Κάποτε Δημήτρη θέλαμε να γίνουμε αστροναύτες. Σήμερα το μόνο που ενδιαφέρει είναι το γρήγορο και εύκολο χρήμα. Με οποιονδήποτε τρόπο.
Καλό ΣΚ!
Και πιστεύουμε στις αξίες μας και τα ιδανικά μας ακόμα περισσότερο και πιο εμπεριστατωένα τώρα παρά όταν είμαστε νέοι. Με μια μικρή-μικρή-μικρούλα διαφορα, ότι τωρα δεν τις θεωρούμε γενικές κοινωνκές αξίες και ιδανικά, στα οποία επιλέγουμε να είμαστε συνδρομητές, αλλά... τα θεωρούμε δικές μας προσωπικές αξίες και ιδανικά κι' οποιανού του αρέσει (εφ' όσον δεν επηρεάζουε δυσμενώς άλλους).
Δημοσίευση σχολίου