Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

σαν σήμερα

Πέρσι ήταν δύο γεροντάκια. Φέτος δυο πουλάκια, το ένα να ακουμπά στο στήθος του άλλου. Το λογότυπο.
Ναι, είναι κιτς ο εορτασμός της σημερινής ημέρας. Δεν παύουν όμως να μας βομβαρδίζουν με σχετικές αναφορές ακόμη και αξιολογότατα έντυπα.
Λογικό. Πουλάει.
Από την άλλη....δίνει θέμα.
Κι έπειτα....άσχετα από το πώς εκμεταλλεύονται τη μέρα σήμερα διάφοροι επιτήδειοι, ποιος μπορεί να ζήσει χωρίς ; Τον Έρωτα.


Ποιος, που δεν τον βιώνει.... δεν τον νοσταλγεί....δεν τον αποζητά.


Άνοιξα χτες τυχαία τα "Ανοιχτά χαρτιά" του Ελύτη, το μόνο ποιητή στον οποίο επιστρέφω ξανά και ξανά και όχι άδικα.

Κι ίσως εδώ να είναι η πεμπτουσία της ποίησής του :

"Έχω συλλάβει τη μορφή μου κάπου ανάμεσα σε μια θάλασσα, που ξεπροβάλλει από το ασβεστοχρισμένο τοιχάκι μιας εκκλησιάς, και σ΄ ένα κορίτσι ξιπόλυτο, που του σηκώνει ο άνεμος το ρούχο, μια στιγμή τύχης που αγωνίζομαι να αιχμαλωτίσω και της στήνω καρτέρι με λόγια ελληνικά.

.....................

Αν εμίλησα στην αρχή για κορίτσι και για εκκλησία με κίνδυνο να φανώ ελάχιστα σοβαρός είχα το λόγο μου. Θα' θελα να τραβήξω το πρώτο μέσα στο δεύτερο και να το κάνω δικό μου, όχι διόλου για να σκανδαλίσω, αλλά για να ομολογήσω πως ο έρωτας είναι ένας, και μαζί για να κάνω πιο πυκνό το ποίημα, που θέλω, με τις ημέρες του βίου μου, ν'αποτελώ. "

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

σπιρτόκουτα


Όμορφα ξεκινά ο Φλεβάρης μ'αυτόν τον ήλιο στον γαλανό αττικό ουρανό. Εισβάλλει κρυφά μέσα από τις γρίλιες το πρωί και χαϊδεύει τη σκέψη με υποσχέσεις μιας άνοιξης που δεν αργεί.
Χτες σε μια προσπάθεια απαλλαγής από αντικείμενα που καταλαμβάνουν άσκοπα χώρο , βρήκα και τη συλλογή από τα σπιρτόκουτά μου. Όμορφες συσκευασίες με το διαφημιστικό λογότυπο επάνω τους. Αναμνήσεις από μέρη μακρινά.... κοντινά.
Δε μου αρέσει να μαζεύω πράγματα, δε μου αρέσει να περιστοιχίζομαι από αντικείμενα που ούτως ή άλλως ξεχνώ ότι υπάρχουν και που σε μια μετακόμιση αποτελούν περιττό βάρος....αυτά όμως αφ'ενός δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο και από την άλλη είναι γεμάτα από εικόνες.
Μικρά ενθυμήματα της βόλτας μου στη ζωή και στον κόσμο.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο εμπλουτισμός της συλλογής μου δυσχεραίνεται με την σχεδόν παντού απαγόρευση του καπνίσματος.