Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

η ιστορία του Λέναρντ

Την ιστορία του Λέναρντ δεν την ξέρω γιατί δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον του. Κι έπειτα... την ιστορία του Λέναρντ δεν την ξέρω, γιατί μου είναι άγνωστο το παρελθόν του.
Ήρθε μια μέρα στην αυλή μου...και γνωριστήκαμε.
Αυτό που ξέρω όμως με σιγουριά είναι πως ο Λέναρντ είναι η γάτα που κάνει τα πιο όμορφα "νιάου" και αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι όσοι τον έχουν ακούσει.

Η γνωριμία μου μαζί του ξεκίνησε μια μέρα πριν από μερικούς μήνες που τον είδα να ξαπλώνει στον κήπο της πολυκατοικίας. Θεόρατος, με πλούσια γούνα που θα μπορούσε να είναι ωραία, αν ήταν φροντισμένη, του έδωσα λίγο φαγάκι κι εκείνος αντί να ορμήσει στο φαΐ ή να φύγει τρομαγμένος με πλησίασε και νιαούρισε. Δεν έχω αποκωδικοποιήσει το τι ακριβώς ήθελε να μου πει , αλλά το νιαούρισμα εκείνο ήταν η αφορμή για να δω σε τι χάλι ήταν το στόμα και η μύτη του.

Με τη βοήθεια της Α που ασχολείται με τα φιλοζωικά ο Λέναρντ επισκέφτηκε για πρώτη φορά προφανώς γιατρό, που του αφαίρεσε αρκετά σάπια δόντια και του έδωσε την πρώτη αντιβίωση.
Όταν νομίσαμε ότι ο Λέναρντ έγινε καλά ο Χ θέλησε να τον πάρει στη Γερμανία για να του βρει οικογένεια να τον υιοθετήσει.
Παλιά αυτό μου φαινόταν αστείο. Να στέλνουμε ζώα στο εξωτερικό για υιοθεσία ! Γιατί δεν τα υιοθετούμε εδώ ;
Την απάντηση ας μου την δώσει ο κάθε ένας που μπορεί να τύχει να διαβάσει αυτό το κείμενο. Αν αυτή τη στιγμή γράψω ότι στην γειτονιά μου ξέρω τουλάχιστον 5 μικρά πανέμορφα γατάκια κι άλλα τόσα σκυλάκια που είναι πεταμένα στον δρόμο, πόσους πρόθυμους να τα υιοθετήσουν γνωρίζει ;
Το πιο πιθανό είναι να μου πει πως και στη δική του γειτονιά υπάρχουν άλλα τόσα αδέσποτα ζώα κι ακόμη περισσότερα. Και πως πέρα από τα λίγα αποφάγια που τους πετάνε οι πιο σπλαχνικοί δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω. Έχουμε και κρίση άλλωστε. Τα ζώα θα κοιτάμε τώρα ;

Επιστροφή στον Λέναρντ. Στον γάτο με τα πιο όμορφα "νιάου".
Ο Λέναρντ στη Γερμανία υποβλήθηκε (με προσωπικά έξοδα αυτού που τον νοιάστηκε) σε αξονική και σε πλήθος άλλων εξετάσεων που έδειξαν πως κάποτε στο παρελθόν κάποιος του έσπασε το οστό του ουρανίσκου, γι'αυτό και η μόλυνση στη μύτη, όπως και μάλλον η αιτία να κολλήσει το γνωστό επίμονο συνάχι των γατιών, που στην περίπτωση του είναι ακόμη πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί γιατί  έχει και Fiv (το aids της γάτας). Για τους περισσότερους Γερμανούς γιατρούς αυτό σημαίνει ευθανασία, μια που οι αρρώστιες του είναι μολυσματικές και ο Λέναρντ δεν θα πρέπει, για όσο είναι να ζήσει, να έρθει σε επαφή με άλλες γάτες, άλλωστε  είναι μια χαμένη υπόθεση.
"Μια χαμένη υπόθεση"
Ο Λέναρντ είναι όμως γεμάτος ζωή και η ευθανασία κάτι μη αποδεκτό για όσους τον γνωρίζουμε.

Είμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι που θα διαβάσουν αυτό το κείμενο θα σκεφτούν "τόσα έξοδα και τόση ταλαιπωρία για μια αδέσποτη γάτα ; τόσες και τόσες εκεί έξω ! εδώ υπάρχουν παιδιά που πεινάνε !"
Ε, λοιπόν...κάτι μέσα μου μου λέει πως αυτοί που πραγματικά νοιάζονται για τα πεινασμένα παιδιά εκεί έξω είναι οι ίδιοι που θα νοιάζονταν και για τον Λέναρντ.
Συνήθως η ανθρωπιά δεν κάνει διακρίσεις.
.......

Κι εγώ δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο Λέναρντ είναι "μια χαμένη υπόθεση".
Γιατί ο Λέναρντ είναι τόσο συνεργάσιμος, υπομένει με υποδειγματική υπομονή ενοχλητικές εξετάσεις και εμβολιασμούς, παραμένει τρυφερός και δείχνει απέραντη εμπιστοσύνη στον άνθρωπο, ώστε δεν μπορούμε παρά να αποδειχτούμε αντάξιοί της. Είναι το τελευταίο και λιγότερο που μπορούμε πια να του προσφέρουμε.

Μια ζωούλα που πετάχτηκε στους δρόμους, σαν τις χιλιάδες που μπορεί να αντικρίσει κανείς μόλις βγει δυο βήματα έξω από το σπίτι του. Που κόλλησε aids, γιατί στην Ελλάδα δεν γίνονται στειρώσεις και σχεδόν όλα τα γατιά έχουν aids, άρα και ανύπαρκτο ανοσοποιητικό.
Μια ζωούλα που οι "καθαρές χώρες" δεν την θέλουν, για να μην μολυνθούν και τα δικά τους ζώα (και τουλάχιστον σε αυτό τους δίνω ένα δίκιο, αλίμονο αν επιζητούσαμε τη διασπορά μολυσματικών ασθενειών σε οποιοδήποτε είδος ζωής).
Μια ζωούλα που ήρθε στη ζωή από πριν καταδικασμένη.


Μέχρι εδώ το κείμενο αντιλαμβάνομαι πως - λόγω της προσωπικής εμπλοκής και συμπάθειας - είναι συναισθηματικό. Ας γίνει από εδώ και πέρα λίγο πιο ρεαλιστικό.
Όλοι οι Δήμοι στην Ελλάδα λαμβάνουν κονδύλια για τη στείρωση, αποπαρασίτωση κλπ των αδέσποτων ζώων . Ενδεικτικά μόνο χωρίς να προβώ σε εξονυχιστικές αναζητήσεις μπορεί κανείς να ρίξει μια ματιά σε λινκ σαν κι αυτό. Πού πάνε αυτά τα λεφτά ;


Αν ο Λέναρντ είχε στειρωθεί το πιθανότερο είναι να μην είχε κολλήσει ποτέ τον Fiv . Κι αν είχε εμβολιαστεί πιθανότατα να μην είχε ούτε το συνάχι που του φράζει την αναπνοή και που κάποτε μπορεί να του στοιχίσει τη ζωή.
Θα είχε απλά το δικαίωμα να ζήσει.

Τα πράγματα είναι μερικές φορές τόσο απλά αν τηρούνταν οι νόμοι σ'αυτή τη χώρα .
Δίχως συναισθηματισμούς, δίχως υπερβολικές ευαισθησίες.
Απλά σαν σεβασμός προς τη ζωή.


Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Ζητείται ελπίς

Εντελώς συνειρμικά μου καρφώθηκαν αυτές οι δύο λέξεις του ομότιτλου βιβλίου του Αντ. Σαμαράκη. Το περιεχόμενο του βιβλίου δεν το θυμάμαι καθόλου τόσοι αιώνες που μοιάζουν να έχουν περάσει από τα εφηβικά χρόνια εκείνων των αναγνώσεων.
Ώρες ώρες έχω την αίσθηση πως φυτρώσαμε κατευθείαν στο τώρα.

Ωστόσο....το Λ  δεν είχε αλλάξει καθόλου. Κι επειδή πολύ με πονούν τελευταία οι αλλαγές στα μέρη που γνωρίζω. Σαν ένας καθρέφτης που σου λέει πως γέρασες. Το Λ απαράλλαχτο όπως το ήξερα, κατάλαβα πως δεν μπορεί να με πληγώσει.