Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

τι άφησε το καλοκαίρι

στη γωνιά της μνήμης

ως πιο ωραία θάλασσα-παραλία: το Γιδάκι . Διαυγή νερά, ωραίο σκηνικό.
ως πιο ωραία φυσιογνωμία : ο Μάκης στην Αγ . Ευφημία. Περνούσε κάθε βράδυ να ελέγξει τα κατάρτια κι έστελνε τους καπεταναίους στα άλμπουρα να δέσουν τα σχοινιά , να κοιμηθούμε τη νύχτα.
ως πιο ωραία θέα από ψηλά : τετριμμένο μεν, αλλά δε γίνεται αλλιώς, ο Μύρτος. Απλά υπερθέαμα.
ως πιο ζόρικη νύχτα : το βράδυ στον Αγ. Νικόλαο στο Ζάντε. Τέτοιο αντιμάμαλο ούτε στον εχθρό μου.
ως πιο ωραίο βιβλίο : όχι ένα, αλλά τέσσερα. Zafon, η σειρά του Νεκροταφείου των Ξεχασμένων Βιβλίων. Κινηματογραφικοί πρωταγωνιστές, ωραία πλοκή, ό,τι πρέπει για καλοκαίρι, για φθινόπωρο, για χειμώνα....όταν το μυαλό θέλει να ξεφύγει και απλά να ζήσει παρέα με τους καταραμένους ήρωες του συγγραφέα.

καταραμένοι κι εμείς, αλλά με άλλον τρόπο....κι ούτε καν ήρωες βιβλίου