Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

ρωτήματα χωρίς αύριο



Τον τελευταίο καιρό αγανακτισμένη και απογοητευμένη από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και από τα αδιέξοδα στα οποία μας έχει οδηγήσει, μου δημιουργήθηκε ο εξής προβληματισμός :

Ενώ οι επιστήμες και η Τεχνολογία έχουν με την εξέλιξη τους αλλάξει ριζικά τον τρόπο της ζωής μας, η πολιτική και η άσκηση της εξουσίας ασκείται παντού στον κόσμο όπως τα τελευταία 50 και 100 χρόνια. Καμία πρόοδος. Καμία εξέλιξη.
Κάποιοι εκπροσωπούν τον λαό (στις δημοκρατίες), κάποιοι νομοθετούν γι'αυτόν και κάποιοι (ελάχιστοι πάντα και ιδιαίτερα προνομιούχοι συνήθως ) αποφασίζουν γι'αυτόν.

Αν θεωρήσουμε πως στην πρώτη εκείνη αρχαία δημοκρατία της Αθήνας είχαν λόγο όλοι οι Αθηναίοι πολίτες, γιατί δεν μπορούμε σήμερα να χρησιμοποιήσουμε την Τεχνολογία για να αποκτήσουμε μια νέα μορφή δημοκρατίας, όπου τον λόγο θα τον έχουν και πάλι όλοι ;

Θα ήθελα να μπορούσα να ψηφίσω για  τα σοβαρά θέματα της χώρας. Και θα ήθελα να ρωτούσαν την γνώμη μου για όλα τα μέτρα που παίρνονται από ανίδεους (μέχρι σήμερα)  σε θέματα επαγγελματικά της δουλειάς μου. Τουλάχιστον αν είναι να το τραβήξω το ζόρι, ας έχω συμμετάσχει  λίγο σ'αυτό

Γιατί μπορώ να κάνω την φορολογική μου δήλωση ηλεκτρονικά  (και μάλιστα αυτό το τελευταίο μου επιβάλεται), αλλά δεν μπορώ να ψηφίσω αν συμφωνώ με την ψήφιση του α' ή β΄ νομοσχεδίου που αφορά τη χώρα μου και την ζωή μου ;

Ο τρόπος που δεν έχουμε εφαρμοσμένη δημοκρατία στην εποχή μας (ενώ θα μπορούσαμε), με κάνει να δυσπιστώ αν το πολίτευμά μας τελικά είναι δημοκρατικό

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

παγωνιά











Τις νύχτες χτυπά κάτι -17, -18, χτες το μεσημέρι πάγωσα στη στάση με ένα -10 εξαιτίας ενός λεωφορείου που δεν ήθελε να έρθει.
Έλεγα μήπως μας χαριστεί φέτος ο χειμώνας, μια που μέχρι τα μέσα του Γενάρη δεν είχε δείξει τα δόντια του, αλλά τελικά φάνηκε πιστός στις υποσχέσεις του, έστω με μια μικρή καθυστέρηση και πάγωσαν τα ποτάμια, οι λίμνες, σε λίγο και το μυαλό μας.

Παρ'όλα αυτά λατρεύω τις εικόνες που φέρνει. Αν δεν κρύωνα τόσο εκεί έξω  θα ήθελα να είμαι μονίμως με έναν φακό και να τραβάω να τραβάω...

Μικρά κοπάδια από ζαρκάδια μέσα στα γυμνά χιονισμένα δάση,  μακρύτριχες αγελάδες που βόσκουν την ελάχιστη πρασινάδα δίπλα στις λίμνες,  σπιτάκια  σαν αυτά που δείχνουν τα διαφημιστικά των τουριστικών γραφείων και παντού λευκό,λευκό,λευκό

Οι παραπάνω φωτό δεν είναι φυσικά από τα τοπία που περιγράφω. Αυτά τα απολαμβάνει κανείς στις  διαδρομές που μπορεί να κάνει κανείς εδώ γύρω, βασικά με τρένο και λίγο δύσκολο να προλάβει να τα αποτυπώσει

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

πρόγνωση καιρού

ε, μια που είναι και επίσημα η μέρα της μαρμότας και οι αρνητικές θερμοκρασίες δεν είναι μονοπώλιο του Βορρά



λέτε;