Τίποτα

Διαβάζω ένα γυναικείο βιβλίο που σε κάθε κεφάλαιο έχει έναν τίτλο όπως "κορνφλέικς, ένα κουταλάκι ζάχαρη και παγωμένο γάλα" ή "τηγανίτες και μπέικον περιχυμένα με σιρόπι σφενδάμου" ή "μελάτα βραστά αυγά και κριτσίνια" μόνο που σήμερα έφτασα στο κεφάλαιο με τον τίτλο "τίποτα" και αυτό το τίποτα μου ταιριάζει τόσο πιο πολύ, για το βιβλίο, για την ώρα, για τη μέρα. "Τίποτα" ....και τα έχεις πει όλα. Μερικές φορές σε αυτό το τίποτα τα έχεις όλα. Όλες μου οι γραφές μου θυμίζουν το καλό παιδί που είμαι, το καλό παιδί που δε θέλω να είμαι. Το καλό παιδί που νομίζουν οι άλλοι ότι είμαι.Στην πραγματικότητα είμαι ένα τίποτα, σαν τον τίτλο του κεφαλαίου.


Και όση ώρα γράφω , δεν ξέρω γιατί μου έχει καρφωθεί στο μυαλό αυτό το συρτάρι με τα άπειρα μεταξωτα φουλάρια στη ντουλάπα. Σα να είναι αυτά το εμπόδιο στη ζωή μου


Ξαπλώνω να ξεκουραστώ και σκέφτομαι το νέο μου γραφείο. Γνωρίζω ακριβώς πώς θέλω να είναι. Το γραφείο. Μόνο αυτό. Για τα υπόλοιπα δε με νοιάζει. Σκέφτομαι τη νέα μου ζωή. Μέσα σ' αυτήν θέλω να πραγματοποιήσω τουλάχιστον ένα όνειρό μου. Το πιο τρελό απ' όλα. Το πιο ακριβό απ' όλα. Εντάξει, σίγουρα υπάρχει κόσμος που κάνει πολύ πιο ακριβά όνειρα. Πολύ πιο στέρεα. Κάποτε δοκίμασα μερικά από αυτά , αλλά τα έβγαλα γρήγορα στα δοκιμαστήρια .Μπορεί σε κάποιους άλλους να κάνουν. Εμένα δε μου πηγαίνανε. Αλλαγή λοιπόν.

Το νέο μου σπίτι....Είναι μακριά ακόμη. Αλλά εγω το ονειρεύομαι. Είναι αυτό που θα στεγάσει έναν καινούριο εαυτό. Ελεύθερο.