Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

κάπως έτσι

διαλέγεις να είναι Απρίλης. ένας γλυκός,ηλιόφωτος, ζεστός Απρίλης.
δυο βήματα από το καλοκαίρι
και διαλέγεις το Μοναστηράκι. να χαθείς στον κόσμο.
μπορεί να είναι Παρασκευή, σαν σήμερα ας πούμε (αν και ο μήνας είναι λάθος)
και θα διαβάζεις λίγο νευρικά μια εφημερίδα
ενώ θα φοράς το αγαπημένο σου τζην


και θα'ναι Απρίλης. με τα κοτσύφια τρελαμένα
...............
γιατί τον Μάη πρέπει να πας στο Koblenz
σ'εκείνο το δωμάτιο με τα εννιά παράθυρα και τον ήλιο να δύει στο ποτάμι

ο Μάης είναι πιασμένος

....................
και...
θα είναι απόγευμα και θα κοιτάει ανήσυχος το κινητό του και θα φοράει μπλε. εκείνη την ημέρα θα φοράει μπλε. και θα μυρίζει ωραία.
και θα έχει εκείνο το απερίγραπτο χαμόγελο.
ein armer Wicht, wer das nie erlebt hat... που λέει και η heidenreich
die Welt steht still
και θα σε σφίξει στην αγκαλιά του. όπως ποτέ κανείς δε σ'έσφιξε
και θα σ'αγαπήσει όπως ποτέ κανείς δε σε αγάπησε
ναι....κάπως έτσι....κάπως έτσι

...................
και θα τον αγαπήσεις όπως ποτέ κανέναν δεν αγάπησες

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εγώ διαλέγω την μαίρη λου σας (μου)
που με άφησε τόσο αμήχανη και ταυτισμένη ώστε να αργήσω τόσο να σας μιλήσω


σας φιλώ

scarlett είπε...

μου μιλησατε τωρα. και σας ευχαριστω από καρδιάς.

για μερες σκεφτομουν τι ομορφα που θα'ναι να ξυπνας μια μαιρη λου.
λες κι αυτό που έλειπε πάντα, ήταν το σωστό όνομα

και ισως να ήταν

Ανώνυμος είπε...

"για μερες σκεφτομουν τι ομορφα που θα'ναι να ξυπνας μια μαιρη λου."

με "στοίχειωσε" αυτό

scarlett είπε...

ναι, ειναι μια εικονα που με πολλη τρυφεροτητα φερνω καμια φορα στο νου...

δε βαριεσαι!
δεν έχω παράπονα...κάθε αυγη ειναι και ενα δωρο που μας χαριζεται