Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

pippi

Ξέρω κάποιον που όταν διαβάζει ένα ωραίο βιβλίο ή βλέπει μια καλή ταινία , του αρέσει να ταυτίζεται με τον κεντρικό ήρωα και  να βιώνει στο πετσί του το ρόλο.
Δε νομίζω να ταυτίζομαι με τους ήρωες των βιβλίων ή των αγαπημένων ταινιών μου  αλλά η μνεία της Goοgle στην Pippi Langstrump μου έφερε μαζί μ'ένα χαμόγελο,  την ανάμνηση εκείνου του ατρόμητου κοριτσιού , την ζωή του οποίου ζήλευα.

Βλέπετε, μπορεί να είσαι  παιδί, αλλά η ζωή ακόμη και τότε είναι γεμάτη υποχρεώσεις , προγράμματα, κανόνες και αρχές.
Υπάρχουν οι ώρες που πρέπει να κοιμηθείς και οι ώρες που πρέπει να ξυπνήσεις, εκείνες που πρέπει να πας στο σχολείο και εκείνες που πρέπει να διαβάσεις...Και το σπίτι σου είναι  θλιβερά ενήλικο, χωρίς φαντασία  και οι περιπέτειες και τα αληθινά ταξίδια, τα γεμάτα κινδύνους, υπάρχουν μόνο στα βιβλία

Η Pippi  ενσάρκωνε το πιο τρελό όνειρο .
Δεν είχε γονείς,
ζούσε σ'ένα εξωφρενικό σαν την ίδια σπίτι  παρέα με ένα άλογο κι ένα μαϊμουδάκι,
δεν πήγαινε σχολείο,
δεν υπήρχαν κανόνες για να υπακούσει,
είχε πάντα διάθεση για περιπέτειες
και δεν την τρόμαζε τίποτα.

Ήταν η ηρωίδα μου.

Καθώς τα γράφω  αυτά, αναλογίζομαι, μήπως  η δυσπροσαρμοστικότητά μου σήμερα, οφείλεται στο ότι είχα λάθος ινδάλματα από μικρή  ;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

και "καλούμαι" να απαντήσω εγώ ;
μάααλιστα :)

ε, λοιπόν όχι αγαπημένη μου scarlett , κατηγορηματικά όχι!

επειδή δεν έχω συναντήσει πιο δυσπροσαρμοστικό άνθρωπο από εμένα τα τελευταια 40 χρόνια ( αν θέλετε κάνουμε διαγωνισμό :) ) και επειδή το ίνδάλματά μου ήταν οι "μικρές κυρίες"...


επίσης ταυτίζομαι με "ηρωίδες". εκείνες των βιβλίων της Ωστιν ας πούμε, που πάλι καμία μα καμία σχέση...

καλη σας ημέρα

Theorema είπε...

αχ, πόσο σας καταλαβαίνω! Και, τι σύμπτωση! Σήμερα γκρίνιαζα για τα είδωλά μου, το παρατηρήσατε;...
Σας πεθύμησα (και εδώ!).

Jolly Roger είπε...

Ωραια, ειμαστε πολλοι οι δυσπροσαρμοστοι ;-)
Να κανουμε ενα κλαμπ. Ελπιζω να δεχεστε και αρσενικα ;-)

Η Πιπη δεν ανηκε στα δικα μου ειδωλα - ισως λογω φυλου, ισως λογω ηλικιας.
Παρ ολα αυτα της αναγνωριζω την θεληση της αναρχιας. Αυτην που εχει καθε (φυσιολογικο) παιδι.
Αυτην που η κοινωνια καταφερνει τοσο καλα να ξεριζωσει.

Ισως και να ειναι σκοπιμο να ξεριζωθει αυτη η θεληση της αναρχιας πριν μεγαλωσουμε. Ποιος θα ηθελε να ζει σε μια κοινωνια αναρχικων ενηλικων;

Γι αυτο μαλλον η Πιπη παραμενει εσαει παιδι - αν και σημερα εγινε 65 χρονων.

scarlett είπε...

@ αγαπητη μου holly, διαβαζοντας το σχόλιό σας, καταλήγω στο συμπέρασμα, πως τόσο εσάς όσο κι εμένα μας χαλάσανε τα βιβλία ;)

εκεί και η αιτία της δυσπροσαρμοστικοτητας (μα τι μακρυναρι λεξη ειναι αυτη....δεν την ξαναγραφω!)

διαβάζοντας για τους τροπους και τις συμπεριφορές του 19ου στην βικτωριανη Αγγλία, ενδόμυχα τους υιοθετουσαμε και άντε μετά να προσαρμοστείς στην σύγχρονη Ελλαδα
;)

ωραια όμως η Οστεν, ετσι ;
(αλλα σσσσ μην το ακουσει κανενας αντρας, δε θα μας ξαναμιλησει ;) )

scarlett είπε...

Το παρατήρησα αγαπητη Theorema, πώς δεν το παρατήρησα !

Χαιρομαι πολυ που επιστρέψατε και που σας βλέπω και εδώ

:)

scarlett είπε...

Jolly Roger , αμα κανανε κλαμπ οι δυσπροσαρμοστοι θα είχαν ηδη κανει το πρωτο βημα να προσαρμοστουν και αυτο θα αναιρουσε την κύρια ιδιότητα τους.

Στα υπολοιπα που γραφεις εχεις απολυτο δικιο πειρατη.
Μια υγιής ψυχολογια ανηλίκου χαρακτηριζεται πάντα από επαναστατικοτητα και από την τάση να πάει κόντρα στο κατεστημενο, οποιο κι αν ειναι αυτό

Μεγαλώνοντας φυσικά αυτό αλλαζει , όχι επειδη τον απορροφα υποχρεωτικα το συστημα. Αλλα επειδη ο ιδιος μπορει να αξιολογησει πιο ωριμα και πιο σφαιρικά την καθε κατασταση.

Τωρα πειραζει,που εγω θελω μεσα στο μυαλό μου να υπαρχει η δυνατοτητα υπαρξης μιας Πιπη Φακιδομυτης ;