μ'αρέσει

να ξυπνώ υπό τον ήχο μιας απαλής αγαπημένης ταξιδιάρικης μελωδίας

μ'αρέσει ο ήχος της σιωπής του σπιτιού μου

τα κόκκινα φρούτα : βατόμουρα και φράουλες και φραγκοστάφυλα

οι σκιές που αφήνει το καλοκαίρι, οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες με έντονο κοντράστ

η σκέψη ενός καλοκαιριού με ανέμους να σφυρίζουν ανάμεσα σε καλαμιές, λευκά προβατάκια στη θάλασσα

μ'αρέσει η σκιά που αφήνει το κορμί μου όταν κολυμπώ σε διάφανες θάλασσες

μου αρέσουν οι μη ασφαλτοσρωμένοι δρόμοι των νησιών μας και οι μυρωδιές τους

μ'αρέσει η λιτότητα των λευκών δωματίων με τα λευκά σεντόνια

ο Ωρίωνας το καλοκαίρι στις τέσσερις τα ξημερώματα σε απόλυτο σκοτάδι

η  βόλτα στο Εμπορειό της Θήρας, να χανόμαστε στα στενά

μ'αρέσουν τα αέρινα φορέματα  και τα κάθε είδους καπελάκια

μ'αρέσει το κροτάλισμα από χαλίκια που παρασέρνει το κύμα, καθώς σκάει με ορμή στην ακτή

μ'αρέσει να ακούω το speak low απο την Billie και να βουτώ στο βαθύ κυανό της σκέψης μου

να σηκώνομαι τα χαράματα και να αναζητώ  λίγη σοκολάτα

μ'αρέσει να με καλεί κοντά του κάθε που αισθάνεται την απουσία μου


πιο πολύ μου αρέσει να βρίσκομαι στην αγκαλιά του και ν'αδειάζει το μυαλό μου


(επαναλαμβάνομαι το γνωρίζω. αλλά μήπως αν γκρινιάξω αλλη μια φορά για τις πολτικές εξελίξεις κι αυτό επανάληψη δεν θα είναι ; ξύπνησα ακούγοντας ένα όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι και θυμήθηκα τα όμορφα της ζωής εκεί έξω)