της πανσελήνου

είναι τόσο καθηλωτική αυτή η ζέστη, τόσο ξεσηκωτική ταυτόχρονα που το μυαλό κινείται ανάμεσα σε μια νωχελική αδράνεια και σε μια ονειρική εγρήγορση.
εστιάζω στην επιθυμία .
και στην ηρεμία του πατρικού και της αγάπης.

βγαίνω στην άνετη  ταράτσα  και χαζεύω ένα στρογγυλό, στο χρώμα του πορτοκαλιού, φεγγάρι . μπορεί  η συγκεκριμένη μικρή πολιτεία να μ'εδιωχνε ανέκαθεν, αλλά  ωραία φεγγάρια είχε πάντα
 μια γκρίζα γάτα τυλίγεται γουργουρίζοντας στα πόδια μου, απλώνω το χέρι μου στη γούνα της.
 δεν ξέρω ποιος  απολαμβάνει περισσότερο τα χάδια, ξέρω μόνο πόσο μου έλειψαν και μέσα μου βλέπω το  σπίτι στο νησί, μικρό κι απλό . με λίγες γάτες στην αυλή , και λίγες ντοματιές στον κήπο, δυο γλάστρες με βασιλικό .
μόνο τον ήλιο τον θέλω πολύ. αχόρταγα πολύ.
απαραίτητη προυπόθεση η παρουσία σου

λίγο αργότερα η τρυφερότητά μου βρίσκει τοίχο. κούραση και αγάπη, αντικρουόμενα αισθήματα της μέρας
δύσκολο να μάθω να σωπαίνω, να αποτραβιέμαι, να μη μοιράζομαι όταν τόσο θέλω να μοιραστώ. τόσα...
συμβαίνει όταν κινείσαι σε παράλληλες πραγματικότητες. άλλες παραστάσεις, άλλη ζωή, άλλη ανάγκη για μοίρασμα
κι ένα πλήθος εμπόδια