Είναι ό,τι θυμάται κάποιος;

ή ό,τι παρατηρεί ;

ή για τους πιο ρεαλιστές... ό,τι αντιλαμβάνεται ;

τα γυμνά πόδια των κοριτσιών...ένα φωτεινό βλέμμα...τη γωνία που σκύβει το κεφάλι προς τα δεξιά... ένα σκανταλιάρικο χαμόγελο...την καμπύλη μιας κίνησης

......................

ελληνικό ρεπερτόριο ακούω σπάνια στην Ελλάδα. είναι που μου επιβάλλεται παντού. και συνήθως με τον πιο χυδαίο τρόπο.

εδώ μου λείπει.

.....................

μια μέρα λέει, παίρνεις ένα μήνυμα παράξενο, σαν σε ξένη γλώσσα, το κοιτάς και το ξανακοιτάς, δεν πολυκαταλαβαίνεις τη σημασία του, την καταλαβαίνεις μήνες,χρόνια μετά

αλλά εκείνη τη μία μέρα χαμογελάς, όπως είχες ξεχάσει