επειδή

είναι παραξενες οι νυχτες. ευαλωτες. βρισκουν ευκαιρια οι αδυναμιες και σουλατσάρουν στο μυαλό σου
{χάνεσαι σ'ένα απρόσμενο βλεμμα,
θυμασαι πως ....δεν υπάρχει τίποτα πιο ακριβό απο κεινο το καλεσμα.
το απλωμενο χερι, το γυμνο δερμα
"έλα κοντά μου" , κουρνιαζεις το κεφαλι σου στον ώμο του, κι ας ξερεις πως δεν μπορεις να κοιμηθεις ουτε λεπτο,
ακριβη υποθεση ο υπνος...αλλά η άλλη πιο ακριβή}

τα πρωινά όμως είναι αυτάρκη, δυναμικά , συνηθως σκληρά  στον ρεαλισμό τους
συνειδητοποιεις για νιοστη φορα το λαθος των τοπων ...

διαβαζεις τα νεα, μηπως τυχον σε προλαβουν και σε πιασουν αδιαβαστο.
καθε μερα. σα να δινεις εξετασεις.
θυμωνεις με τα φαλαινοειδη τερατα που πληγωνουν την αισθητικη σου.
θα μου πεις "αυτο σ'ενοχλεί;"
"ε, ναι, ρε φίλε, ΚΑΙ αυτό μ'ενοχλει."

....
και η μερα προχωρει με προβληματα που αξιολογεις αναλογα τη σοβαροτητα τους. και σημερα φτασανε πολλα στ'αυτια σου
μπορει το μελλον να δειξει τοση δυσμένεια απέναντί μας ;
ειναι τρομακτικη η απαντηση
.......

update : κι επειδη μια μερα που ξεκινα στραβα, ειναι νομοτελεια πως ετσι θα συνεχισει. παλι απιστευτα προβληματα σημερα με την DB (γερμανικος σιδηροδρομος).
οι μετακινησεις στη Γερμανια εχουν γινει πια τυχερο παιχνιδι. μπαινεις στο τρενο (αν σ'αφησουν και να μπεις) ή στο αυτοκινητο σου και δεν ξερεις ποτε θα φτασεις. σας θυμιζει κατι ;

αυτο, για επιδοξους μεταναστες