Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

οι γείτονες λείπουνε όλοι, αν κρίνω από το άδειο πάρκιγκ.
Κυριακή
χαζεύω  από τα παράθυρα τα διακοσμητικά αντικείμενα, τη στρωμένη ζωή .
κάπως έτσι είναι όταν δεν νιώθεις την καθημερινή απειλή.
γεμίζεις γλάστρες και πίνακες στους τοίχους και ομορφιές.
κάνεις σχέδια για το αύριο, ονειρεύεσαι, νιώθεις ένα αίσθημα ασφάλειας
έστω και απατηλό


...
μιαν άνοιξη άκουσα αυτές τις νότες.
ξεπήδησαν από ένα μεγάφωνο σε αγαπημένο σταθμό και πλημμύρισαν το χώρο,τον αέρα



από τότε όποτε και να τις ακούσω είναι άνοιξη

4 σχόλια:

katabran είπε...

τα αντικείμενα παραμένουν στη θέση τους μόνο και μόνο για να μας θυμίζουν πως λίγες στρωμμένες στιγμές αξίζουν πολλά Scarlett...

scarlett είπε...

καπως ετσι , katabran

καλή σου μέρα!

moment in the wind είπε...

μαγική κυριακάτικη συνταγή και πάντα πετυχαίνει..

καλή εβδομάδα

scarlett είπε...

καλη εβδομαδα , στιγμη στον ανεμο, με τις ομορφες εγγραφες