Σάββατο 28 Απριλίου 2012

απλότητα...στο γκρι

έξω ο ουρανός έχει ένα μονότονο λευκόγκριζο χρώμα, ενώ ρίχνει, ρίχνει, ρίχνει από το πρωί.
κάθε πρωινό έτσι ξεκινά. μ'αυτή τη μουντάδα.
αν κάπου είναι άνοιξη, εδώ δεν το ξέρεις
μόνο στα δέντρα βλέπεις τη διαφορά . πελώριοι γίγαντες που αρχίζουν και ξυπνάνε.
είναι ωραία τα δέντρα στο Λ. είναι θαυμάσια τα δέντρα στο Λ.
αν έπρεπε με κάποιο τρόπο να προσδιορίσω το Λ θα έλεγα πως δεν είναι η ιστορία  και τα κτίρια του. είναι αυτά τα νερά του παντού. τα ρομαντικά μονοπάτια ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα. είναι η ηρεμία των κατοίκων του και η ξεχασμένη στα μάτια μου απλότητά τους.

είναι το μήλο που δαγκώνει μέσα στο λεωφορείο η όμορφη ξανθούλα την ώρα που γυρίζει από το σχολείο. είναι η χαρά του μικρού μπόμπιρα που παίζει με τα νερά στους νεοαποκτηθέντες πίδακες της πόλης και η μαμά του δεν ουρλιάζει υστερικά, αλλά χαμογελά με το παιχνίδι του. είναι η ήρεμη γιαγιά που κατεβαίνει από το ποδήλατο με τη φαρδιά σέλα και το έξτρα χνουδωτό μαξιλαράκι της. είναι η γλυκιά δεκαοχτάχρονη, που όταν την ρωτάς τι θα κάνει μετά το γυμνάσιο, γνωρίζοντας πως είναι καλή μαθήτρια, σου απαντά πως δεν έχει διάθεση για σπουδές θέλει να κάνει μία σύντομη Ausbildung και να περάσει το συντομότερο στην αγορά εργασίας, την ενδιαφέρει η φροντίδα των ηλικιωμένων και των προσώπων με ειδικές ανάγκες.
.....

άσχετο, αλλά θα ήθελα εδώ να κάνω μια μικρή αφιέρωση.
τις προάλλες τράβηξα μερικές φωτογραφίες που  μου θύμισαν κάποιους από σας.





δεν είναι τόσο παλιά, όσο αυτό που τράβηξες εσύ Περαστικέ, ουτε τόσο ωραία όσο τα ιαπωνέζικα που είδα μέσα από ένα λινκ σου, αλλά είναι διαφορετικά...
και είναι και εξαιρετικά αφιερωμένα με την ευχή σύντομα να βρίσκεσαι στους δρόμους δυνατός και υγιής να μας χαρίζεις σκίτσα και φωτό

...........................





ε, ναι Τζων Μπόη, είμαστε γκρίζοι... :) αλλά αυτό δε νομίζω να σε ξενίζει ή να σου χαλάει τη διάθεση. είναι από das Tor zur Welt, κι όταν βλέπω αυτές τις πινακίδες, ξέρω πως έστω για ένα γκρίζο απόγευμα θα ήθελες να περπατήσεις κάπου εδώ γύρω

8 σχόλια:

saltapidas είπε...

αμβούργο ε; μήπως έχεις κανένα ίνφο για ανόβερο λίγο πιο κάτω; :) καλό σκ!

Marina είπε...

Αυτό το γκρίζο, η συνεχής βροχή, η καθυστέρηση της άνοιξης φαίνεται να σε ρίχνει ψυχικά, τουλάχιστον όμως περιορίζεται στο κλίμα της πόλης που ζείς και δεν διαποτίζει τις καρδιές των κατοίκων που ήρεμοι πορεύονται, κάνοντας σχέδια για το μέλλον. Στην Ελλάδα που έχουμε φώς και άνοιξη, όλοι πορεύονται με κατεβασμένα μούτρα, χωρίς όνειρα.

Ώραιότατες οι φωτογραφίες των μεταλλικών πλακών πεζοδρομίων με τις ενχαράξεις πύργων και κάστρων. Ωστε ο περιπατητής να χαίρεται και εκεί που πατάει. Τα κτίρια, τα δένδρα έχουν μία απλότητα και ποιότητα μέσα στη καθυστερημένη άνοιξη.

Καλό σβκ

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ!

Σε πολλά πράγματα τα οποία με αφορούν αισθάνομαι πολύ Γερμανός.
Ο τρόπος με τον οποίο εργάζομαι και αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα γύρω μου δεν συνάδουν και τόσο με την ελληνική καταγωγή μου.
Τη Γερμανία την θεωρώ μια πανέμορφη χώρα, τη Γερμανία ως την πιο ευρωπαϊκή χώρα της Ευρώπης, ιδίως στην ιστορική της διάσταση.
Ακόμα και ο Καρλομάγνος, για δικούς του λόγους, ήταν ίσως ο πρώτος ένθερμος φιλευρωπαϊστής.
Οι Γερμανοί πάλι, έχουν κι αυτοί τα καλά τους και τα κακά τους όπως όλοι οι λαοί, το γούστο τους στα παπούτσια είναι ένα θέμα βεβαίως, αλλά από την ξυπολυσιά που θα έχουμε σε λίγο εδώ, χάρμα και τα Deichmann!

Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα όντως να κάνω μια βόλτα σε εκείνον τον δρόμο αυτή τη στιγμή, το γκρίζο δεν με ξενίζει, παραδόξως...και δεν είναι η οικειότητα που έχω μαζί του, είναι που το έχω συνδυάσει με βόλτες με αγαπημένα μου πρόσωπα σε εκείνα τα μέρη.

Παρόλα αυτά, ένα προσεχές ταξίδι στο ΗΗ και στο Βερολίνο, ακυρώθηκε μόλις χτες, δεν πειράζει, αντ΄αυτού θα πάω για βουτιές στη θάλασσα, χρειάζομαι και λίγο ήλιο, να μαυρίσω :))

υ.γ.: ...ωραία τα καπάκια των αποχετεύσεων στο L., αλλά κι αυτά γκρίζα βρε παιδί μου! Μείνε συντονισμένη και θα πάρεις μια γεύση κι από τα αθηναϊκά στο blog μου! (ωραία θέμα αυτό με τις αποχετεύσεις!)

Περαστικός είπε...

Το γκρι δεν είναι πάντα άσχημο. Πολύ όμορφα τα καλύμματα που φωτογράφισες με την ευρωπαϊκή/μεσαιωνική αισθητική τους και σε ευχαριστώ για την αφιέρωση και τις ευχές :)

scarlett είπε...

Γεια σου Νεστορα!

Λυπαμαι που θα σε απογοητευσω, δεν το ξερω το Αννοβερο, μια φορα περασα απο κει, πολυ βιαστικα

Καλο Σ/Κ

scarlett είπε...

Γεια σου Μαρινα

Το γκρι ειναι μια καθημερινοτητα που την συνηθιζεις

Άλλα δε συνηθιζονται κι εχουν σχεση με αυτα που εχουν προκαλεσει καταθλιψη σε όλη την Ελλάδα

Είναι όμορφη χωρα γενικως και χαιρομαι που κι εσυ μπορεις να το δεις σε αυτες τις απλες εικονες

Καλό Σ/Κ

scarlett είπε...

Τζων Μπόη, να φερω μερικα Deichmann να μας βρισκονται?
Τι λες ?
Μωρε σε έχω καταλάβει εσενα που εισαι Γερμανος στη δουλεια και Ελληνας στη διασκεδαση :)
(και στον εστετισμο!!!)

Κριμα που χασαμε το καφεδακι μιλωντας για την πολιτικη και οικονομικη κατασταση της Ελλαδας σ'ενα απο τα καφε της Europa Passage με Alsterblick

υ.γ. εγώ συντονισμένη μένω...αλλα οχι να μου κανεις ποστ με θεμα τις αποχετευσεις!
;)

scarlett είπε...

Να εισαι καλα Περαστικε!

Ήταν να μη σε θυμηθώ όταν τα πρόσεξα?

Όχι, το γκρι δεν είναι καθόλου άσχημο μερικές φορές. Ισα-ισα.

Καλό Σ/Κ!