Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

lately



μου κόλλησε σήμερα αυτό το τραγουδάκι. το άκουσα και το ξανάκουσα στον best μέχρι που χόρτασα τις νότες του
κι άρχισα να ονειρεύομαι ταξίδια

(τα παρατάς όλα κι αφήνεις τους άλλους να σχεδιάζουν το μέλλον σου την ώρα που εγκαταλείπεις τη  σκηνή τους....)

2 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Καλημέρα Scarlett!

Αυτό το jumbing fish που ανακάλυψε κι αυτή την κοπέλα κάνει θαύματα τελικά.
Συμπτωματικά το άκουγα στο youtube χτες!

...το μέλλον δεν θα έχει τελικά πρωταγωνιστές εμάς;
σε αυτό το μέλλον δηλαδή θα πρωταγωνιστούν τα virtual ολογράμματά μας κι εμείς θα ταξιδεύουμε στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη θάλασσα με το ερευνητικό του Πειρατή;
Για πες, για πες.......

scarlett είπε...

Καλημερα Τζων Μποη!

Το τραγουδακι αν και πολυ απλο σε στιχο και μελωδια (αλλα ετσι ηταν και τα πρωτα των Βeatles) μου αρεσε πολυ απο την πρωτη στιγμη που το ακουσα και οταν ανακαλυψα οτι το εγραψε ενα συγχρονο κοριτσι της χωρας μας, χαρηκα ακομη πιο πολυ
(τελικα ευτυχως δεν θελουν ολοι να γινουν γιατροι και δικηγοροι)

με τη δευτερη παραγραφο σου γελασα :)
ισα ισα επειδη το μελλον μου θελω να εχει πρωταγωνιστρια εμενα, δεν μπορω να με φανταζομαι αιωνιως μαριονετα στα σκηνικα που μου στηνουν άλλοι.
ας στηνουν αυτοι τα σκηνικα, αλλα να μην περιμενουν να παιξουμε και τους ρολους που μας δινουν...