Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

σεπτεμβριάτικα


.....
Το αυτοκίνητο ελίσσονταν σταθερά ανάμεσα στα σκονισμένα στενά του παραμελημένου προαστίου.
Τέλη Σεπτεμβρίου. Στο ραδιόφωνο  Koop. Άλλο ένα τέλος καλοκαιριού κι ένα αίσθημα όμοιο με το θαμπό φως του ήλιου στα σκονισμένα δρομάκια.
Ό,τι θυμάμαι από εκείνες τις άλλες εποχές είναι τα λίγα λεπτά ενός τραγουδιού και η αίσθησή του.



....
Μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν η γύμνια και ο αέρας στάσιμος. Μετά τα ελαφρά νυχτικά με τα τιραντάκια.
Τώρα πια είναι ένα κλειστό μακό, να κρατάει τους ώμους και το σεντόνι δίπλα.
Το πρωί αναζήτησα την λεπτή πολύχρωμή μου κουβέρτα.




4 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Την εποχή που βγήκε το πρώτο κομμάτι, πριν από 9 χρόνια περίπου, θα πρέπει να το άκουγα καθημερινά πάνω από εκατό φορές.
Ακόμα και τώρα έχω την ίδια αίσθηση με τότε ακούγοντάς το.

Ο καιρός αυτός και λίγο πιο μετά βεβαίως, προσφέρεται για βόλτες και κυρίως για ποδήλατο, ειδικά για το τελευταίο είναι χάρμα (να είχαμε και ποδηλατοδρόμους στην Αθήνα θα ήταν ακόμα καλύτερα, αλλά νέοι είμαστε μωρέ, θα αξιωθούμε να δούμε κι αυτό!).

Όσο για τις ζακέτες και τα σεντονάκια, μόνο γυναίκες βλέπω να τα χρησιμοποιούν αυτή την εποχή, εμείς που έχουμε αίμα που βράζει σαν τον ηφαίστειο Πινατούμπο, τι να τα κάνουμε;

scarlett είπε...

Ε, μα κρύβονται τα νιάτα ;
(όσον αφορά τα σεντονάκια)

Το άκουγα κι εγώ πολύ το τραγούδι των Koop όταν πρωτοβγήκε, δεν ξέρω τι μου το θύμισε, μάλλον η εποχή. Και μάλιστα προσπαθούσα να θυμηθώ ποια χρονιά πρωτοακούστηκε.

Ποδηλατόδρομοι στην Αθήνα!!!
Είπαμε είσαι πολύ αισιόδοξο άτομο...
Έκαναν έναν στην Κηφισιά, πάνω στον κεντρικό πεζόδρομο που τελειώνει απότομα μετά από κατηφόρα κάθετα στην Κηφισίας!
Δεν έχω δει ποτέ ποδηλάτη πάνω του, οι μόνες ρόδες που τον πατάνε , είναι αυτές από τα καροτσάκια των μωρών.

Τζων Μπόης είπε...

Σήμερα μάλιστα με "έλουσε" ένα ζευγάρι ηλικιωμένων επειδή είχα το θράσσος να βρεθώ σε έναν ποδηλατόδρομο με το ποδήλατό μου και τους ενοχλούσα που είχαν βγάλει το εγγόνι βόλτα!

Εγώ πάντως απτόητος! Θα το πολεμάω μέχρι τελικής πτώσης...κι όλα αυτά επειδή δεν κρύβονται τα νιάτα βεβαίως :)))

scarlett είπε...

Έτσι μπράβο,συνέχισε απτόητος!

Για το ηλικιωμένο ζευγάρι, δεν βλέπω να υπάρχουν ελπίδες να μαθαίνει τι εστί ποδηλατόδρομος (ούτως ή άλλως αυτοί που υπάρχουν έχουν μια εντελώς διαφορετική λειτουργικότητα από αυτήν που έχουν στο εξωτερικό...για τόλμα στη Γερμανία να βρεθείς ως πεζός σε ποδηλατόδρομο :) )
Για το εγγόνι, ίσως να υπάρχουν κάποιες ελπίδες, αν και δε θα έλεγα πολλές.