Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

καπνός

Μπαίνω σήμερα στο λεωφορείο και σε λίγη ώρα ενοχλούμαι από μια δυσάρεστη μυρωδιά. Γυρίζω το κεφάλι προς τη μεριά από την οποία προέρχεται και διαπιστώνω πως κάποιος παραδίπλα καπνίζει. Του λέω ορθά κοφτά πως αυτό απαγορεύεται. Αντί να το σβήσει πηγαίνει προς το παράθυρο και συνεχίζει.
Δεν είναι  η πρώτη φορά που συναντώ αυτήν την απαξιωτική συμπεριφορά . Τελευταία συναντώ κόσμο που καπνίζει και στα υπόλοιπα ΜΜΜ ακόμη και μέσα στα δημόσια ασανσέρ του μετρό.
Συνήθως οι εκφραστές αυτής της συμπεριφοράς είναι αλλοδαποί και διάφοροι επαίτες του μετρό.
Ό,τι και να πω σ'αυτήν την περίπτωση θα θεωρηθεί ρατσισμός. 
Εγώ βέβαια δεν το αντιλαμβάνομαι έτσι. Ο δικός μου ρατσισμός αρχίζει και σταματά εκεί που ο άλλος δε με σέβεται.Δε με νοιάζει ποιος είναι αυτός ο άλλος. Για μένα είναι απλά κάποιος που δεν έχει μάθει να σέβεται τους κανόνες της κοινωνίας στην οποία βρίσκεται, άρα να επιστρέψει στα βουνά ή στα δάση από τα οποία κατέβηκε. Η εθνικότητά του μου είναι αδιάφορη.

Δεν ξέρω τι άλλο θα φέρει αυτή η οικονομική κρίση, αλλά μέχρι τώρα εκτός από άδεια πορτοφόλια και κρύα σπίτια δείχνει να επιτίθεται και στους στοιχειώδεις κανόνες σεβασμού και γενικά σε μια επιστροφή σε πιο άγρια ήθη. Δεν είναι μόνο το κάπνισμα. Είναι κάθε μορφή μη σεβασμού του άλλου και κάθε αγενής τρόπος έκφρασης. Νιώθω πως αιώνες πολιτισμού καταρρέουν με τρομερή ευκολία μόλις τα πράγματα πάψουν να είναι ρόδινα.
Είναι λυπηρό.

7 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Μην το πιάσουμε το θέμα του τσιγάρου, γιατί έχω εξελιχθεί σε τρομερό Ταλιμπάν!
Ανέχομαι κάποιον να καπνίζει μόνο σε ανοιχτό χώρο και φτάνει να μην είναι κοντά μου.
Όταν κάποιος και καλά με ρωτά εάν με ενοχλεί το τσιγάρο περιμένοντας να πω από ευγένεια όχι, ενώ εκείνη την ώρα ανάβει με τον αναπτήρα, του το παίρνω από το στόμα και το ποδοπατώ, τόσο ευγενικά.
Είμαι ρατσιστής, το ξέρω :))

scarlett είπε...

Ασε Τζων Μποη!
Πονεμένη ιστορία το να είσαι μη καπνιστής στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχει χώρος όπου υποτίθεται πως απαγορεύεται και να μην έχω δει κόσμο να καπνίζει.
Αυτη η καταδυναστευση των μη καπνιστων από τους καπνιστες, ειναι το κατι άλλο!
Ασε που και να μην καπνιζουν μπροστα σου, οπως πχ σε ενα ταξι, αν προηγουμενως εχουν κανει εκει μεσα δυο πακετα τσιγαρα, υποτιθεται οτι ο αερας ειναι καθαρος ;

Τζων Μπόης είπε...

...το ωραιότερο όλων είναι όταν προσπαθούν να μου πουν ότι δεν σέβομαι τα δικαιώματα των καπνιστών...είναι τότε που βγαίνει από μέσα μου ο Αιγόκερως και ξέρεις εσύ τώρα τι παλιοζώδιο είμαστε ώρες ώρες :))

scarlett είπε...

ειναι λογικο ο καθενας να το βλεπει απο την δικη του οπτικη γωνια, Τζων Μποη, αλλα εμενα οι περισσοτεροι καπνιστες μου δινουν την εντυπωση πως το θεωρουν απολυτως φυσιολογικο να αναπνεουν ολοι τον καπνο τους. το οτι καποιος μπορει να δυσαρεστειται ή να πνιγεται το θεωρουν μαλλον ανωμαλια.

thinks είπε...

Μόλις πού 'χα γυρίσει και μου διέφυγε (για λίγες μέρες) αυτή η ανάρτηση. Οπωσδήποτε πονεμένη ιστορία το κάπνισμα στην Ελλάδα. Εγώ είμαι πολύ καλά εκπαιδευμένος έξω από την Ελλάδα πάνω από 25 χρόνια τώρα, και αισθάνομαι τον ίδιο θυμό και απαξίωση για εκείνους που δεν σέβονται τους μη καπνίζοντες, και τους χώρους των μη καπνιζόντων. Τριάντα εφτά χρόνια καπνίζω τρία πακέτα την ημέρα, αλλά, Τζων Μπόη, αν πάει να ανάψει κανένας τσιγάρο κοντά σου θα του το βγάλω εγώ από το στόμα. Αντί να το πατήσουμε κάτω όμως, έχει πιο εφέ να το σπάσουμε σιγά σιγά κομματάκια μέσα στην γροθιά του ενός χεριού καθώς θα κλείνει γύρω από το τσιγάρο. Μετά θα του δώσω 20 σεντς για το αντίτιμο της περιουσίας του που κατέστρεψα, και μετά θα του προσέφερα μια σακουλίτσα καπνού κάμελ απο έα από τα τενεκεδένια κουτάκια με την γκαμήλα απ' έξω που έχω φέρει από την Αμερική. Λειτουργεί στο στόμα όπως η σακούλα τσαγιού στο φλυτζάνι. Δεν έχει την χάρη του μασήματος του καπνού, χωρίς να φοράς καπέλο στέτσον, αλλά επιτρέπει να σε πιάνει λόξιγκας από την νικοτίνη καθώς ο κυβερνήτης σβήνει την επιγραφή του προσδεθείτε αλλά αφήνει αναμμένη την του "μη σκεφτείτε καν να καπνίσετε".

Ελπίζω αυτή η γενιά να είναι η τελευταία που θα καπνίσει. Εγώ δεν θα το σταματήσω γιατί μου αρέσει αλλά αισθάνομαι μια ειρηνική περηφάνια όταν κάνω το σωστό για να σέβομαι και τους νόμους και τους γύρω μου. Τις δε γόπες, όταν είμαι έξω, τις βάζω στη τσέπη μου αφού πετάξω την καύτρα.

Περίεργο πράγμα, η μόνη φορά που έχω την επιθυμία να πετάξω γόπα στο πεζοδρόμιο είναι στην Ελλάδα. Δεν ξέρω γιατί. Μπορώ να πω υπερήφανα ότι την καταπολέμησα με σθένος, την επιθυμία, και από τις 8 βδομάδες που πέρασα φέτος στην Ελλάδα άφησα μόνο δύο γόπες στο πεζοδρόμιο έξω από την πόρτα της ΔΟΥ. Αυτό με οδηγεί στην υπόθεση του ότι η συμπεριφορά πιθανώς έχει να κάνει με την οργή που φουντώνει μέσα στον άνθρωπο το περιβάλλον του...

Ως καπνιστής έχω τόσα δικαιώματα όσα οι μη καπνιστές και τα δικαιώματα παραμένουν ανέπαφα όταν ο ένας δεν βρίσκεται, ή δεν μπαίνει, στον χώρο του άλλου είτε νόμιμο είτε ηθικό. Οι καπνιστές πάντως πρέπει κάποτε να καταλάβουν πως με τον καπνό τους εισβάλλουν στο κορμί του μη καπνιστή. Είναι κάτι σαν βιασμός. Ενώ ο μη καπνιστής απλά σου λέει να πας να καπνίσεις αλλού.

scarlett είπε...

Καλημερα Δημητρη

Οπως και σε πολλα άλλα θεματα στην Ελλαδα οι νομοι και οι απαγορευσεις ειναι απλα για να υπαρχουν και απο εκει και περα ο καθενας κανει ο,τι τον βολευει, ό,τι του αρεσει ή ό,τι τον συμφέρει.
Οταν ομως μια κοινωνια δεν μπορει να υπακουει σε νομους, τοτε ειναι εντελως παραλογο να απαιτει καποιος τον σεβασμο των γυρω. Εαν ο σεβασμος ήταν κατι αυθορμητο, απολυτως συμβατο με την ανθρωπινη φυση, τοτε οντως οι νομοι θα ηταν αχρηστοι και δε θα ειχαμε κανενος ειδος εγκλημα.

thinks είπε...

Συμφωνώ απολυτα!!

Φυσικά, παράνομοι υπάρχουν παντού από καταχραστές έως εγκληματίες και δολοφόνους, αλλά το περίεργο προκύπτει στους απλούς κοινωνικούς νόμους και ηθική, όπως ο σεβασμός των κοινών χώρων και του προσωπικού χώρου του διπλανού μας... Παράδειγμα, ο Τεντ Μπάντυ, ένας από τους πιο γνωστούς serial killers ήταν πολύ ευγενικός, καλό παιδί που έδινε την καλύτερη εντύπωση πριν ανακαλύψουν τι είχε κάνει.

Μετά κοιτάς το περίεργο φαινόμενο του ότι οι κοινοί χώροι της Ελλάδας είναι ένας απέραντος σκουπιδότοπος, και ότι πράγματι, περιστατικά σαν αυτό που περιέγραψες, στην Ελλάδα, είναι καθημερινά, συνεχή, και σε γελοιοποιούν αν πας να τους εστιάσεις την προσοχή σε αυτό. Εγώ ο ίδιος, μέσα στην Ελλάδα, αισθάνομαι την ορμή να πετάξω κάτω γόπες και σκουπίδια, και χρειάζεται πραγματική αυτοσυγκράτηση για να μην το κάνω, ενώ στο εξωτερικό ούτε σκέψη καν δεν είναι για μένα ή για τους άλλους --είναι αυτονόητο και φυσικό, εκεί, να συμπεριφέρεται κανείς με σεβασμό.

Για μένα, έχει σίγουρα να κάνει με την γενικότερη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, όπως το καθορίζουν οι άνθρωποι που ζουν στο περιβάλλον, και, πάντα για μένα, χρησιμοποιώ το δικό μου περίεργο παράδειγμα που περιέγραψα παραπάνω, για να ξετυλίξω το μυστήριο της συμπεριφοράς ανθρώπων μέσα στην Ελλάδα...

Πάρε τους Κου Κλουξ Κλαν που είναι ευγενέστατοι μεταξύ τους αλλά θέλουν να λυντσάρουν όλους τους άλλους, πράγμα που πηγάζει από αμορφωσιά και μίσος. Στην Ελλάδα φέρονται σαν να θέλουν να λυντσάρουν αλλήλους, του εαυτού τους συμπεριλαμβανομένου. Φαινόμενο άξιο σπουδής :-)