Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

reader-ακι

Με την τεχνολογία η σχέση μου είναι λίγο περίεργη. Από τη μια απολαμβάνω πραγματικά τα σύγχρονα μέσα που, χρησιμοποιώντας την, έχουν αλλάξει ποικιλοτρόπως τη ζωή μας, από την άλλη θα έλεγα πως  μάλλον αργώ να τα συνηθίσω και να τους δώσω μια θέση στην καθημερινότητά μου.

Το πρώτο μου κινητό μού το χάρισαν στην κυριολεξία με το ζόρι, και για πολλά χρόνια , απλά το φόρτιζα κατά καιρούς και το ακουμπούσα σ΄ένα ράφι της βιβλιοθήκης. Μαζί μου το έπαιρνα μόνο στα ταξίδια, γι'αυτό και τα πρώτα του μηνύματα ήταν κάτι, σπάνια πια ,....welcome in....

Όταν κάποια στιγμή μου το έκλεψαν, δεν ήταν τόσο η αξία του ως κινητού που χάθηκε, αλλά όλα τα αποθηκευμένα μηνύματα.
Τα καλωσορίσματα σε ξένους τόπους και τα μηνύματα αγάπης.

Γι'αυτό και καταλήγω να σκέφτομαι, πως όταν σήμερα χάνουμε ένα κινητό, ένα τάμπλετ,  ή  μας χαλάει ο υπολογιστής, αυτά που χάνουμε δεν είναι ποτέ μόνο η χρηματική αξία αυτών των αντικειμένων. Αυτό που χάνουμε είναι ένα κομμάτι δικό μας που πιθανότατα θα περιέλθει σε λάθος χέρια και που για μας θα περάσει στη λήθη.

Όπως και με το κινητό, έτσι και με τον e-reader, άργησα να τον βάλω στη ζωή μου.
Μου τον χάρισε εδώ και πάνω από δυο χρόνια ο Χ ξέροντας την αγάπη μου για το βιβλίο, αλλά πέρα από κάποιες δοκιμαστικές προσπάθειες ανάγνωσης -όχι και πολύ ενδιαφέροντων, για να πω την αλήθεια, αναγνωσμάτων-  κοσμούσε κι αυτός ένα  ράφι στη βιβλιοθήκη.
Σ'αυτό συντέλεσε βέβαια ότι τα e-books είναι ακόμη πολύ πίσω στην Ελλάδα. Σχετικά λίγοι οι τίτλοι που κυκλοφορούν σε ηλεκτρονική μορφή κι επιπλέον το κόστος  το ίδιο υψηλό με την χάρτινη έκδοσή τους. Κάτι που το θεωρώ ακατανόητο και παράλογο συγχρόνως.

Δε θα έλεγα ότι ο reader μπορεί να πάρει τη θέση των χάρτινων βιβλίων μου. Το ξεφύλλισμα και η μυρωδιά του χαρτιού, το κιτρίνισμα που αφήνει ο χρόνος και τα μικρά σημάδια που εμείς μπορεί να αφήσαμε πάνω τους, τα καθιστούν κατά κάποιο τρόπο μοναδικά και πολύ προσωπικά.
Κι ύστερα...κάποια από αυτά ξεχωρίζουν για την εικονογράφηση ή το ιδιαίτερο δέσιμό τους...έχουν με άλλα λόγια τη δική τους προσωπικότητα- αν θεωρήσουμε ότι μπορεί κι ένα βιβλίο να έχει προσωπικότητα.
Από την άλλη ποιος μπορεί να κουβαλά καθημερινά μαζί του ένα βιβλίο εξακοσίων ή και χίλιων σελίδων μέσα στο μετρό ?
Και το ακόμη πιο μαγικό : ποιος μπορεί να έχει μαζί του όλη τη βιβλιοθήκη του?

Απολαμβάνοντας αυτές τις μέρες το μικρό αυτό εργαλειάκι που στα ελάχιστά του γραμμάρια περιέχει ήδη γύρω στα 15 βιβλία, λυπάμαι μόνο για το γεγονός που δεν μπορώ να του περάσω τους άλλους 500 περίπου τίτλους της βιβλιοθήκης μου.

4 σχόλια:

fieryfairy είπε...

To e-reader είναι μεγάλη ευκολία όντως. Δεν έχω αλλά θα με βόλευε γιατί κι εγώ διαβάζω πολύ και κουβαλάω βιβλία σε ταξίδια, διαδρομές κλπ. Η αγάπη βέβαια για το χειροπιαστό χάρτινο βιβλίο δεν ξεπερνιέται ούτε και απαρνιέται με ένα reader - πιστεύω όμως στην αρμονική τους συμβίωση. Βιβλία για το κρεβάτι, reader για τις διαδρομές :)

scarlett είπε...

Αν ταξιδεύεις συχνά θα σου φανεί πολύ χρήσιμος.
Επίσης ...πόσες βιβλιοθήκες να αγοράσουμε ακόμη ; :)

Jolly Roger είπε...

Κι εγω το χρησιμοποιω πολυ, καθως ειμαι διαρκως στους δρομους.
Αλλά υπαρχουν και μερικες πολυ ενοχλητικες λεπτομερειες.

1) οι τιμες των ελληνικων βιβλιων απο τα ελληνικα βιβλιοπωλεια ειναι ιδιες για την χαρτινη και την ηλεκτρονικη εκδοση. Καθαρη κλεψια απο μεριας των ελληνων βιβλιοπωλων, αφου η ηλεκτρονικη εκδοση δεν κοστιζει ουτε τυπωμα, ουτε χαρτι, ουτε αποθηκες, ουτε ραφια ουτε ενοικιο μαγαζιου ουτε υπαλληλους.
Τα κουτοφραγκικα βιβλιοπωλεια εχουν τις ηλεκτρονικες εκδοσεις στο 30% - 50% της χαρτινης τιμης.

2) Ολη αυτη η ιστορια με το copyright ειναι εντελως ηλιθια. Οποιος ξερει, σπαει πολυ ευκολα το copyright. Ολοι οι υπολοιποι - δηλαδη ολοι εκεινοι που εχουν χρυσοπληρωσει το καθε βιβλιο - ταλαιπωρουνται αφανταστα.
Απο την στιγμη που θα πληρωσεις μεχρι την στιγμη που θα σου επιτραπει να ανοιξεις την 1η σελιδα για να διαβασεις, σε περνανε απο τα 40 κυματα, προκειμενου να αποδειξεις οτι ναι, εσυ δεν εισαι ελεφαντας και οντως εσυ το πληρωσες το ρημαδι.

3) Σε αντιθεση με την χαρτινη εκδοση, δεν μπορεις να δανεισεις τα βιβλια σου σε φιλους. Τεχνικα ειναι πανευκολο (αν εχεις σπασει το ηλιθιο copyright). Θεωρητικα δεν γινεται.

Σαν ευτυχης κατοχος ενος τετοιου μαραφετιου και με 130 βιβλια φορτωμενα πανω του, βρισκω την φιλοσοφια "το να ξεφυλλιζεις ενα χαρτινο βιβλιο σου δινει μεγαλυτερη ικανοποιηση" λιγακι παρωχημενη.

Ειναι σαν να λες οτι θα προτιμουσες να γραφεις τα κειμενα του μπλογκ σου με χαρτι και μολυβι (οπως οι καλογεροι τα βιβλια στον Μεσαιωνα), αντι να τα πληκτρολογεις και να τα βλεπεις στην οθονη.

scarlett είπε...

Γεια σου πειρατη!

Αυτην την ιστορία με το υπερ-κερδος που θελουν να βγαλουν οι βιβλιοπώλες από το ηλεκτρονικό βιβλίο δεν μπορώ να την καταλάβω ουτε εγω.
Το ξερω οτι στο εξωτερικο τα e-books ειναι πολυ φτηνοτερα και με θυμωνει που στην Ελλαδα ακομη και σε περιοδο κρισης θελουν να εκμεταλλευονται τον κοσμο και που με τον τροπο τους για αλλη μια φορα εμποδιζουν την προοδο και την εξελιξη.

Πάντως ειναι πολυ ευχρηστο εργαλειο και η σκεψη και μονο οτι μπορω να κουβαλω τοσα βιβλια σε μια τοσο μικρη και ελαφρια συσκευασια ειναι πολυ ευχαριστη.

Χωρια που γλιτωνω λεφτα απο την αγορα καινουριων βιβλιοθηκων ;)