Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

παραλληλισμοί


Πέφτοντας πάνω στην χτεσινή ανάρτηση του Τζων Μπόη, ήταν σαν να ξαναέκανα βόλτα στα δρομάκια των παρακάτω εικόνων. Βέβαια η περιοχή που επισκέφτηκε ο Τζων Μπόη βρίσκεται στη Γαλλία, ενώ το δικό μου ταξίδι ήταν στη Γερμανία αλλά οι ομοιότητες είναι προφανείς. 
Λουλουδάκια, ποταμάκια, γεφυρούλες και σπίτια με τονισμένα τα ξύλινα δοκάρια τους.
Όσο για το ποιος επηρεάστηκε από την αρχιτεκτονική του γείτονα μάλλον δε χρειάζονται συζητήσεις. ;-)
Πάντως το φαγητό στο συγκεκριμένο τουριστοχώρι ήταν εξαιρετικό όπως και η τοπική τους μπύρα, το μόνο αρνητικό - που είναι και μόνιμο αρνητικό αυτών των χωρών -  είναι ότι ενώ το δικό σου ημερολόγιο μπορεί να δείχνει ακόμη Αύγουστο, αυτά τα μέρη έχουν ήδη περάσει στον Οκτώβριο (όπως τον ξέρεις εσύ).

























6 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Η «δική σου» πόλη απέχει από τη «δική μου» κάπου 400 χλμ κι όπως είπες οι ομοιότητες πολλές, αλλά πέρα από την αρχιτεκτονική και τον καιρό, υπάρχουν πολλές άλλες ομοιότητες σε αυτά τα μέρη και για μένα σημασία έχει ο τρόπος με την οποίο αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα τους, δηλαδή με ένα τρόπο οργανωμένο, ο οποίος μου ταιριάζει απόλυτα.

Το ποιος επηρεάστηκε από ποιόν;
...χμ, είμαι σίγουρος ότι οι Γερμανοί με τη σαρωτική παρουσία τους επηρεάζουν τους πάντες, αλλά οι ίδιοι κάπου μέσα τους θα ήθελαν να ήταν και λίγο Γάλλοι, ας πούμε στη φινέτσα.

Κάπως έτσι επινοήθηκε η Αλσατία, η οποία είναι μια Γερμανογαλλία, ή έστω μια Γαλλογερμανία.

Όσο για το φαγητό, επειδή έχω εμπειρίες κι από τις δύο χώρες, πιστεύω ότι η καθημερινή γαλλική κουζίνα δεν τρώγεται ! (κρίνοντας με τα ελληνικά μου γούστα), για την υψηλή τους γαστρονομία η γνώμη που έχω είναι ότι η εστίαση δεν είναι για το show off, δεν τρώω με τα μάτια (εκτός συγκεκριμένων περιπτώσεων που δεν έχουν σχέση με την ανάρτηση) :) Εξαίρεση η γαλλική ζαχαροπλαστική, εκεί οι Γερμανοί απλά δεν το «έχουν» :)

scarlett είπε...

Για την ζαχαροπλαστική το ξέρεις ότι διαφωνούμε Τζων Μπόη, αλλά εδώ ισχύει το γνωστό "Περί ορέξεως..."

Η αλήθεια είναι ότι αγαπημένα μου γλυκά είναι αυτά με τα φρούτα, με μια ιδιαίτερη αδυναμία στα φρούτα του δάσους και αυτά μόνο στην Γερμανία τα έχω φάει τόσο φρέσκα και τόσο νόστιμα.
Πρόσφατα βέβαια δοκίμασα μια εξαιρετική τάρτα από τον Paul στην Πανεπιστημίου, η οποία δεν ήταν καλύτερη από αυτά που έχω στο νου μου, αλλά ας πούμε εξίσου ποιοτική (όμως πανάκριβη σε σχέση με το πόσο κοστίζει κάτι ανάλογο στη Γερμανία).

Τώρα για τα άλλα που γράφεις δεν έχω να προσθέσω κάτι, πέρα από το ότι δε νομίζω πως οι Γερμανοί θα ήθελαν κάτι από τη φινέτσα των Γάλλων, γιατί απλά όλοι αυτοί οι λαοί της κεντρικής Ευρώπης μισούν ο ένας τον άλλον. :)

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, πολλοί άνθρωποι μισούν αυτό που δεν έχουν, ή αυτό που ζηλεύουν και κάπως έτσι, μέσω μαζικών ψυχώσεων, διαμορφώνονταικαι κάποια χαρακτηριστικά των λαών.
Φυσικά κι όλοι μισούν όλους, εδώ μισούνται και μέσα στην ίδια τη χώρα πολλές φορές και μάλιστα ομόγλωσσοι :)

όσο για το Paul, λυπάμαι, πανάκριβο, αρκετά με το show off, μετά την εποχή του σούσι που όλη η Ελλάδα έτρωγε τα φύκια με ρύζι, δεν νομίζω ότι έχουν θέση τέτοιες λογικές πλέον...δεν με εντυπωσιάζουν πλέον τα "φύκια" κανενός

scarlett είπε...

σωστός!

ακριβώς τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ για τον Paul...απλα ο πειρασμός για την τάρτα με τα μυρτιλλα ήταν μεγαλος. αλλα το ιδιο πραγμα στην Γερμανια (να μην σου πω και καλυτερο) το βρισκεις στη μιση τιμη.

εσενα βεβαια στη Γερμανια θα σε κερνουσα κατι σε σοκολατενια τουρτα, μηπως και αναθεωρησεις την αποψη σου για την ζαχαροπλαστικη τους ;-)

Τζων Μπόης είπε...

ως Αιγόκερως κι εσύ ξέρεις πολύ καλά ότι το ζώδιο μας παράγει ξεροκέφαλους ανθρώπους :)

Στα γερμανικά γλυκά δεν αναφέρομαι στην νοστιμιά
Απλά, επειδή θεωρώ την ζαχαροπλαστική ως μια μορφή πολυτέλειας, καθώς δεν καλύπτει την ανάγκη του ανθρώπου για τροφή, πιστεύω ότι χρειάζεται και λίγο φινέτσα, πέρα από νοστιμιά.
Τα παρισινά ζαχαρπλαστεία είναι χάρμα οφθαλμών και γεύσης!

Όσο για την σοκολατένια τούρτα, η πρόσκληση δεκτή, φτάνει μετά να πάμε για παπούτσια στα Deichman!!! (ρε εμμονή που την έχω!!) :))

scarlett είπε...

Αχ βρε Τζωνυ....Πώς σου αρεσει να τα ισοπεδωνεις ολα...

:-)