Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

βλέποντας σήμερα την πρώτη παπαρούνα της άνοιξης και ακούγοντας τον περίτεχνο λαρυγγισμό ενός κότσυφα, ένιωσα πόσο εσωτερική υπόθεση είναι η άνοιξη.



4 σχόλια:

fish eye είπε...

το ειχε η μερα σημερα γιατι κι εγω προσπαθησα να ξεχωρισω τη δυνατη κραυγη ενος πουλιου και κανοντας αυτο συνειδητοποιησα ποσα κελαιδισματα στο δεντρο :) ναι η ανοιξη, ειδικα η ανοιξη οσο καμμια αλλη εποχη, ειναι απιστευτα προσωπικη υποθεση, και φετος οσο κι αν το θελω πολυ δυσκολευομαι να την ξετρυπωσω - η βροχη φταιει γιατι ο ηλιος κανει και ασχημα να φαινονται ομορφα - τι λες;

thinks είπε...

Καλή Άνοιξη Scarlett :-)

scarlett είπε...

Καλημέρα Στέλλα !
παλιότερα η άνοιξη, το καλοκαίρι έφερναν πάντα κάποια αισιοδοξία. Τώρα δεν ξέρω.
Σαν να παρακολουθώ αμέτοχη τις όποιες αλλαγές.
Ελπίζω να αλλάξει αυτό.

scarlett είπε...

Καλή άνοιξη και σε σένα Δημήτρη!
Εσείς εκεί στην εξοχή την αντιλαμβάνεστε και περισσότερο.