Σάββατο 9 Μαΐου 2015

περί οραμάτων

Ανάμεσα σε μια στάσιμη, χωρίς φιλοδοξίες (πόσο ονειροπόλος να είσαι πια !), διαπραγμάτευση και σε μια ανάπτυξη που κανείς δεν δρομολόγησε ποτέ ( σα να περιμένεις ένα τρένο που όχι μόνο δεν ξεκίνησε, αλλά δεν είναι καν στον πίνακα δρομολογίων), δείχνω την δουλειά του Γ στον Χ, γνωρίζοντας πως λόγω αντικειμένου είναι ικανός να την εκτιμήσει:
εξαιρετική δουλειά , πρότυπη, δημιουργική (μήνες και χρόνια εντατικής ενασχόλησης. αμισθί).
ο Χ με κοιτάει μελαγχολικά:
- Και πώς αυτό το έργο επηρεάζει το επαγγελματικό μέλλον του Γ;
Η ερώτηση είναι εντελώς ρητορική. Τόσο ο Χ όσο κι εγώ γνωρίζουμε πως χωρίς κομματική σημαία (οποιουδήποτε χρώματος) αναγνώριση στον δημόσιο τομέα δεν υπάρχει, ούτε επαγγελματική καταξίωση. Μπορείς μόνο να ζεις σαν απλό μυρμηγκάκι, δίχως πολλές απαιτήσεις, δίχως φιλοδοξίες.  Εκτός κι αν ανήκεις σε κάποια από τις οικογένειες που επηρέαζαν και επηρεάζουν καταστάσεις. Τότε γίνεσαι μέχρι και πρωθυπουργός.
Ο Γ έκανε το συγκεκριμένο πρότζεκτ για να βελτιώσει τη δουλειά του. Σε άλλη χώρα θα μπορούσε να προωθηθεί η εργασία του και να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα.
Εδώ, είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό που κάποια στιγμή θα θαφτεί μαζί με τον δημιουργό του.
.....
Καταθλιπτικά τα παραπάνω , μελαγχολικά, αλλά το χειρότερο είναι πως όσο τα χρόνια περνούν η πιθανότητα μιας διάψευσης μοιάζει όλο και περισσότερο με ρομαντική αφέλεια.

6 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Ρομαντική αφέλεια;
Δημιουργική ασάφεια!

Καλημέρα Scarlett, καλή εβδομάδα! :)

scarlett είπε...

Χάνεται ο ρομαντισμός μου ολοένα Τζων Μπόη και δεν μου αρέσει.
Σαν καταδίκη μοιάζει η γνώση πως όσο πιο καλός, όσο πιο εργατικός, όσο πιο τίμιος τόσο μεγαλύτερη η απαξίωση.

Καλή βδομάδα, Τζων Μπόη (μέσα στη δημιουργική της ασάφεια)!

Τζων Μπόης είπε...

...το ζω στο πετσί μου καθημερινά, σε αυτές τις περιπτώσεις αναζητάς την ισορροπία αλλού
Πετυχαίνει, αλλά ίσως όχι πάντα... :)

scarlett είπε...

Το ξέρω ότι πετυχαίνει, απλά δεν υπάρχουν πάντα οι προϋποθέσεις για την "από αλλού" ισορροπία.
Αλλά το πολεμάμε...

Marina είπε...

Δυστυχώς καμμία κρίση δεν μπορεί να αλλάξει τη σάπια πολιτική του ρουσφετιού που προωθεί τους ανεγκέφαλους συχνά και άχρηστους που όμως ανήκουν σε 1 "οικογένεια", σε ένα Χ κόμμα. Είναι και αυτό μία μορφή υποανάπτυξης..

scarlett είπε...

Ούτε η κρίση, ούτε η αλλαγή κυβέρνησης, δυστυχώς.
Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να πολεμήσεις τα κακώς κείμενα.
Μέχρι τώρα κανένα κόμμα, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο.
Ο ένας κατηγορεί τον άλλον "κι εσείς τα ίδια κάνετε/κάνατε" σαν αυτό να δικαιολογεί τις πρακτικές τους και την διαιώνιση του κακού.