Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

εκεί που κανείς δεν θα γνωρίζει


τίποτα δεν αλλάζει και το όραμα μιας φυγής αποτελεί πια τον μόνο φεγγίτη στις καθημερινές σκέψεις. ονειρεύομαι νησιά - σε απόσταση ασφαλείας από τη χώρα - στη μέση κάποιου ωκεανού. σαν τον άγιο που ρωτούσε τον κόσμο αν γνώριζαν το κουπί, μέχρι να βρει τον τόπο που κανείς δεν θα είχε ακουστά τη θάλασσα, θα ρωτώ αν γνωρίζουν το όνομα της χώρας που χρόνια τώρα μας θαλασσοπνίγει.
και μόνο εκεί που κανείς δεν θα 'χει ακούσει το όνομά της....μόνο εκεί




Δεν υπάρχουν σχόλια: