θυμάμαι

την πρώτη φορά που άρχισα να ρίχνω τα τείχη στο μυαλό μου.να καταργώ όρια, περιορισμούς, πρέπει..... Θεέ μου τι απίστευτο συναίσθημα ήταν αυτό!

το θυμήθηκα καθώς κοιτούσα τη λευκή γραμμή που άφηνε ένα αεροπλάνο με κατεύθυνση προς το νότο.