Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

πάσχα

Εκείνο το Πάσχα στη Σύρο ήταν ίσως το πιο μαγευτικό με τον Σαν Τζώρτζη να γιορτάζει πάντα μαζί με την Ανάσταση. Δεν ξέρω αν συμβαίνει και αλλού, οι καθολικοί να γιορτάζουν  μαζί με τους ορθόδοξους, αλλά στη Σύρο έτσι γίνεται. Δε χωρίζουν οι άνθρωποι για τις θρησκείες
Και βλέπεις τις δυο εκκλησιές ολόφωτες στις κορυφές των δύο λόφων
Θυμάμαι τον Επιτάφιο του Αη΄Νικόλα να χάνεται ανάμεσα στα καλντερίμια και από κάθε μικρό στενάκι που κατηφόριζε προς τη θάλασσα, την  βλέπαμε  να αντιφεγγίζει .
Αυτό ήταν και το πιο μαγικό. Σχεδόν μετράγαμε τα βήματά μας μέχρι το επόμενο καλντερίμι, να κλέψουμε λίγη θάλασσα.
Και άκουγες μόνο τα βήματα του κόσμου και σιγανούς ψιθύρους μαζί με τις ψαλμωδίες και μύριζες τα αρώματα της άνοιξης και το λιωμένο κερί. Ούτε κινητά, ούτε αυτοκίνητα, ούτε φώτα ενοχλητικά, μόνο λαμπάδες κι από πάνω τ'άστρα κι από δίπλα ο σιγανός ήχος της θάλασσας .
Κι αυτό ήταν όλο.  ...

Κι ήταν άλλο ένα ωραίο Πάσχα, όχι σαν το παραπάνω, κανένα Πάσχα μου δεν μπόρεσε να φτάσει εκείνη τη μυσταγωγία, αυτό  ήταν  στην Ύδρα, πολύ διαφορετικό, γιατί η Ύδρα είναι κοσμοπολίτισσα και αριστοκράτισσα, και γεμίζει νεόπλουτους και σκαφάτους , αλλά έχει ένα ωραίο φως αυτό το νησί....ένα ωραίο φως.

Και δεν ισχύει αυτό το "παντού είσαι καλά , όταν είσαι με τους δικούς σου" όχι δεν ισχύει.
Υπάρχουνε τόποι μαγικοί

7 σχόλια:

thinks είπε...

Η μητέρα μου γεννήθηκε στη Σύρο όταν ο παππούς μου ήταν μετάθεση εκεί από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Έχω κάνει Πάσχα στη Σύρο, και στη διπλανή Τήνο, και στη Σαντορίνη, και όπως τα έγραψες ακριβώς είναι! Ακριβώς έτσι!

scarlett είπε...

Και πού ήταν πιο ωραία, Δημήτρη ;
Πες μου, πες μου....:)
Γιατί μπορεί με τη Σύρο να έχω μια βαθιά σχέση πολύ ιδιαίτερη, αλλά και η Σαντορίνη είναι έρωτας μεγάλος. Αρκεί να θυμηθώ τον Πύργο, τη Φοινικιά και φυσικά την Οία...τι ομορφιές ανεπανάληπτες !

thinks είπε...

Σίγουρα η αναμνήσεις μου από την Σύρο είναι όπως τις περιγράφεις. Από την Τήνο, όπου κι από κει έχουμε οικογενειακούς δεσμούς, η εκθαμβωτικότητα της Ελληνικής "Μέκκας". Από την Σαντορίνη, ένα όνειρο, ήμασταν στο Φυροστεφάνι βλέποντας σχεδόν όλους τους επιτάφιους του νησιού, και όταν σκέφτομαι Πάσχα στην Ελλάδα, το πρώτο που μου έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό είναι η Σαντορίνη. Το κάθε μέρος έχει την δική του ομορφιά και ιστορία!

scarlett είπε...

Κι εμείς τη δική μας ιστορία στα μέρη :)
Ναι, το Φηροστεφάνι είναι φυσικά θαυμάσιο, αλλά η Τήνος (η πόλη της) μια έντονη παραφωνία και για το ίδιο το νησι, αλλά και για τα γύρω.
Από την άλλη οι αναμνήσεις του καθενός μας πλέκονται από περίεργα υλικά
Καλό Πάσχα και φέτος !
:)

thinks είπε...

Καλό Πάσχα, Scarlett!

Marina είπε...

Μένω στο τελευταίο σου σχόλιο, ότι υπάρχουν τόποι μαγικοί. Το άρθρο σου μου θύμισε ένα τέτοιο μαγικό τόπο, μιά άλλη εποχή στους Σιναράδες της Κέρκυρας. Που ήταν μακριά απο τη πολύβοη πρωτεύουσα του νησιού με τα σμήνη των τουριστών.
Εκεί υπήρχε σιγή, ψαλμωδίες, μουσική (Αμλέτος), φώς κεριών και η νύχτα. Το πιο μαγικό Πάσχα!.

Καλή Ανάσταση, σε κάποιο μαγικό μέρος

scarlett είπε...

Χαίρομαι που σου θύμισα κάτι όμορφο.
Και η περιγραφή σου μοιάζει μιας πολύ ιδιαίτερης ανάμνησης.

Καλή Ανάσταση, σε όμορφο τόπο με αγαπημένους, σ'ευχαριστώ για την ευχή, αλλά το φετινό Πάσχα δεν προβλέπεται μαγικό. :(
Αλλη φορά... Τουλάχιστον ξέρω που θα βρω τους μαγικούς μου τόπους :)