Χτες αργα.
Αφεγγαρη νυχτα κοιτω τον ουρανο , αραια συννεφα στα βορεια ξεχωριζω την κασσιοπεια και σε σκεφτομαι στο πλοιο. Τα αστρα παντα σε συνδεουν με το πλοιο.
Λιγο λιγο κουβαλω τον Σεφερη από πανω. Τη μια τις μερες, την άλλη την αλληλογραφια, τωρα τα ποιηματα.
Τι θα πει, γιατί τον Σεφερη ;
Πηρα και δυο βιβλια από τις εφημεριδες. Τα διαβασα, εχασα το χρονο μου , τα πεταξα.
Εχω εδώ τετοιον θησαυρο ! 400,500,600 βιβλια ουτε κι εγω ξερω ποσα
Να ξερεις πως θα με προσδιοριζουν παντα ο ανεμος των Κυκλαδων.Το μπλε του Αιγαιου. Και τα βιβλια μου.
Κι εκείνο το λευκό εκκλησάκι στην άκρη του γκρεμού
Ομορφη που είναι η παλια εκδοση των ποιηματων! Κιτρινισε και το εξωφυλλο του ικαρου. 20 χρονω βιβλιο. Σα να ηξερα από τοτε. Δε διαβαζα και ποιηση. Όχι πως τωρα διαβαζω.
Μαλωμενες.. Τι ηθελε να πει ο ποιητης και κουραφεξαλα. Ό,τι ηθελε να πει το ειπε. Και σ’όποιον ηθελε να το πει, επισης το ειπε. Αν σ’αρεσει παρτο, αλλιως παρατα το.
Σημερα
Κοιτω το τσαλακωμενο δερμα . Γιατι γερνώ ; καημος κι αυτός . να’ναι γι’αυτό που αγαπώ το κιτρινισμενο εξωφυλλο ;
Αλλαξε κι αυτό. Αλλα βαθια μεσα , είναι ιδιο. Τα ιδια γραμματα.
Όμως...θα ηταν ωραια, να εμενε το δερμα ατσαλακωτο! Ουφ…
Μ’αρεσει που τωρα σημειωνω τα βιβλια. Υπογραμμίζω με λεπτό μολυβάκι την εντύπωση της στιγμής. Το συναίσθημα της εποχής. Χαμογελω σ’αυτην την διαπίστωση. Εκανα τα βιβλια δικα μου. Σ’ένα επομενο σταδιο θα πρεπει να μαθω και να μην φοβαμαι και να μην ντρεπομαι. Λιγο λιγο το καταφερνω.
Στο τελος θα γινω εγω. Επρεπε να ειμαι απο την αρχη ,ε;
Ειχα αναγκη αυτή τη δυνατοτητα να μπορουν να αλλαζουν οι καταστασεις. Η ζωή.. Συνεχως.
Δυνητικα συνεχως.
Για σενα παντα αλλαζαν
Με τις πολιτικες δεν ασχολουμαι. Ασε το καλοκαιρι να γλιστρησει πανω σου, λεω. Απ’τις σφαλιαρες εκεινων ετσι κι αλλιως δε γλιτωνεις.
Να γιατι μ’αρεσει το καλοκαιρι. Σου θυμιζει πως η ζωή είναι κατι πολύ πολύ αναλαφρο.
Κατι πολύ πολύ δικο σου.
Αλλωστε χωρις τη δική σου συγκατανευση κανεις δεν εχει εξουσια πανω σου
Ο ηλιος το κανει αυτο
Ο ηλιος και το μυαλο που αφηνεις να αδειαζει
ΥΓ μολις προσεξα την σχεδον παντελη ελλειψη των τονων σ'αυτην τη σελιδα ημερολογιου. αλλα στο γερνώ εβαλα. αρα οκ. εκει που χρειαζεται τους βαζω ενστικτωδως. ισως καπως ετσι να καθιερωθουν οι καινουριοι κανονες τονισμου.να βαζουμε μονο τους απαραιτητους
ΥΥΓ μια που η αναφορα στο Σεφερη, ο πιο υπερβατικος κατ'εμέ στιχος, ο πιο ερωτικος. από τα τρια κρυφα ποιήματα
Σε κοίταζα μ'όλο το φως και το σκοτάδι που έχω
4 σχόλια:
Summertime and the living is easy οπως λεει και η φιλη μας.
Παρομοιες σκεψεις χτυπουν μεσα στο κεφαλι μου και δεν μπορουν να βγουν παραεξω.
Δημιουργουνται τετοιες ηρεμες και ζεστες μερες, οπως λες.
Τι ομορφα που θα νιωθεις που μπορεις και τις βγαζεις: σε χαρτι, στο πληκτρολογιο...
Και με τους απολυτως απαραιτητους τονους ;)
ζεστη καλημερα
ολοζεστη καλημερα, serendipity!
(μεταφορικα και κυριολεκτικά)
ευκολα δε βγαινουν.
μεταξυ μας τωρα (μυστικο): μερικες φορες σκεφτομαι, αφου δε με διαβαζει κανεις (εστω ελαχιστοι), μπορω να γραφω ο,τι θέλω, όπως θελω :)
η φιλη μας τα λεει τέλεια
σ'ευχαριστω, που μου τη θυμισες !
[...]Στο τελος θα γινω εγω. Επρεπε να ειμαι απο την αρχη ,ε;
Παντα ειμαστε εμεις.
Μόνο που, μερικες φορες, νιωθουμε ξεκομμενοι απο τον εαυτο μας.
[...]Γιατι γερνώ ; καημος κι αυτός
Τα γηρατεια κ ο θανατος ειναι το τιμημα που πληρωνουμε για το σεξ. Και για την πιο ομορφη πλευρα του σεξ, τον ερωτα.
ΥΓ Η παραλειψη των τονων ειναι ζορικο πραγμα. Εδω και ωρες διαβαζα τον τιτλο του ποστ σαν "γλίστρα ο Ιουλιος" και δεν μπορουσα να βγαλω νοημα ;-)
Εννοειται οτι μου αρεσει η μεθοδος.
γεια σου πειρατη !
επιασες λιμανι;
ουτε κι εσυ τονους, ε ;
όσον αφορα την πρωτη παρατηρηση σου,ηθελα να πω πως οι "άλλοι" -οι δικοι μου άλλοι- καταλαμβαναν μεγαλο μεριδιο μεσα μου. μου κοστισε πολυ και πολλα χρονια να απελευθερωθω από την επιρροή τους.
μα γιατι για το σεξ;
νομιζα για τη ζωή.
αλλα ειναι ωραια να κυριαρχει στη ζωη μας ο ερωτας.
Δημοσίευση σχολίου