Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

αέναα

η μνήμη μου έχει γίνει μικρότερη κι από αυτήν του χρυσόψαρου, από το καθημερινό άγχος και την αγωνία. θυμάμαι μόνο ό,τι συμπτωματικά βρίσκεται μέσα στο οπτικό μου πεδίο.
τότε βλέπω ότι υπάρχει. ότι πρέπει να διεκπεραιωθεί. κι ότι την ίδια σκέψη την έκανα και χτες.

δεν ξέρω αν θα έρθει ποτέ μια μέρα που κάποιος θα μου πει, θυμάσαι τότε που όλα τα χρώματά σου περιορίζονταν σε μια γκρίζα κλίμακα και που σε όλα αντιδρούσες αρνητικά?
θα είναι η μέρα- μετά. λαχταρώ αυτή τη μέρα. αυτήν τη σκέψη μπορώ ακόμη να την κάνω. γιατί στην κατάθλιψη δεν την κάνεις. στην κατάθλιψη δεν υπάρχει η μέρα-μετά.

το άγχος λέει, είναι μια κατάσταση φόβου για έναν κίνδυνο συχνά ανύπαρκτο ή και υπερεκτιμημένο, αλλά όποια κι αν είναι η ερμηνεία του δεν παύει να κρατά το κορμί σου τσιτωμένο, όπως αν θα αντίκριζες ένα άγριο θηρίο στη ζούγκλα.
σε διάρκεια είναι εξαντλητικό. πόσα άγρια θηρία αντέχεις να αντιμετωπίσεις ?
το κορμί μου απαντά πια ανησυχητικά, το ίδιο και το μυαλό μου

αν έπρεπε να φτιάξω μια εικόνα απόδρασης αυτή θα ήταν σε ένα ακίνητο σημείο κάπου στην Αμοργό ή στην Ανάφη με το χρόνο στάσιμο. αέναα στάσιμο.
μόνο ο άνεμος θα κινείται. απ'όλες τις δυνάμεις μόνο ο άνεμος.

7 σχόλια:

katabran είπε...

αν ηξερες τι σημαινει η Αναφη για μενα...αν ηξερες...ποσο με αγγιξε αυτο που εγραψες...
ακου το τραγουδι και θα το νιωσεις !
http://www.youtube.com/watch?v=CiVDzTT4CbE

scarlett είπε...

εξαιρετικό αυτο που αφησες, katabran

να εισαι καλα

The Thieving Magpie είπε...

Δύσκολα βγαίνουν λέξεις για να ανταπαντήσουν στις παραπάνω.
Ιδιαίτερα σε τέτοιες στιγμές.
Προσπάθησε μόνο να κυριαρχήσεις εσύ στο μυαλό. Και στο κορμί.Στην Ανάφη, στην Αμοργό ή σ' ένα δυάρι στα Κάτω Πατήσια, λίγη σημασία έχει.
It's your game.

Το τραγούδι μπορεί να μη βοηθήσει ιδιαίτερα. Ή ακριβώς το αντίθετο...

http://www.youtube.com/watch?v=K4tIUTW8MBA




It's glorious today so you know that it will pass away
The doves and snapping turtles bite at me
Catatonic ash, don't bump against them tender wounds
This petunia land smells of timothy
I have read the maps of the Patron Saint of Haggard
Arm the minds of midwives who deliver thee
My hands are not enough I will swing a hammer
Amen Corners where they'll gather and meet
On Amen Corner is where they gather, all them midwives who delivered me
Their looks are unwashed, ashamed, and haggard, seeing my hands are empty of offerings.
The took my rolled map, ripped it to tatters, turned their backs and commenced to sing.
I stroke my dark dove, I pat my turtle, but their responce is as cold as charity.
Snapping turtles hide, scrape their teeth against their hide
Doves stumble 'round turned dark from timothy
The midwives turn to saints swinging what's delivered
On Amen Corner the haggard hammer sings
My snapping turtle it still be snapping, my dark dove can only bark at me
I pull his dark down, rip it to tatters, glue the feathers to my turtles covering.
I will swing it, my soft-hard hammer, to my midwives this is my offering
On Amen Corner, I'll be delivered, my soft-hard hammer will sing as it swings.

Take care!

(ΥΓ. αν μπορώ από εδώ να πω και στην katabran κι εσένα φυσικά....το wild is the wind, ακούστε το και με την Cat Power....ίσως ταιριάζει πιό πολύ στον άνεμο της Αμοργού!!)

Ανώνυμος είπε...

Κλείσε λίγο τα μάτια και νιώσε το αεράκι...Η Αμοργός και η Ανάφη είναι μαζί σου γλυκιά τσεκαδόρε κι ας παραμένεις εκεί μακρυά..
(...You can check in but you can never stay)

scarlett είπε...

The thieving magpie

It's allways our game

Thanks for the song

scarlett είπε...

travellirious

if you can't stay why should you check in ?

Ανώνυμος είπε...

Να μείνεις δεν μπορείς, άρα το check out δεν το γλιτώνεις.
Αλλά ακόμα κι αν δεν μείνεις, γιατί να μην ταξιδέψεις καν μέχρι εκεί;

Τα ταξίδια της ψυχής, (check in - επιβίβαση - ταξίδι - εικόνα- συναίσθημα - check out - επιστροφής)μου είναι απαραίτητα ακόμα κι αν κρατάνε τόσο λίγο...