Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

σταροχώραφα

μέρες τώρα το απέναντι χωράφι γεμίζει κοράκια.
ό,τι βλέπω είναι ομίχλη και κοράκια.
κάποιες στιγμές κάτι τα τρομάζει , σηκώνονται σύννεφο και μετακινούνται λίγο πιο πέρα.
συνειρμικά το μυαλό μου πάει στο ομώνυμο ποίημα του Πόε και στα σταροχώραφα του Βαν Γκογκ. ειδικά σ'αυτά τα τελευταία . όσο πιο ανταριασμένος , τόσο γέμιζε τους πίνακές του με κοράκια,και με κείνες τις τρελές σπείρες, μέχρι που μια μέρα πήρε το όπλο έξω στα σταροχώραφα κι αυτό ήταν.




πόσο είπαμε πως εκτιμάται ένας Βαν Γκογκ σήμερα;

(φαντάζομαι πως είναι γνωστό ότι ο Βαν Γκογκ οδηγήθηκε στην αυτοκτονία λόγω φτώχειας .  κανείς δεν αγόραζε τα έργα του)

8 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Υπάρχει μια αντίφαση στον Βαν Γκόγκ.
Δεν ξέρω αν ήταν το φως της Νότιας Γαλλίας, αλλά όσο πιο ανταριασμένη ήταν η ψυχή του, τόσο πιο πολύχρωμα ήταν τα έργα του.

Εμείς εδώ έχουμε κοτσύφια με χρυσαφί μύτες...τα σταχοχώραφα τα δώσαμε αντιπαροχή.

scarlett είπε...

δεν το βρίσκω αντιφατικό, Τζων Μπόη.
τα έντονα κοντραστ φανερωνουν ακριβως ψυχική διαταραχή

πάντως λατρευω τα περισσοτερα απο τα εργα του, όπως και τα κοτσυφια που μολις πιασουν τα χιονια, γινονται επισημοι καλεσμενοι στο μπαλκόνι μου για φαι.
περσι όταν τυχαινε να τελειωσει αυτο που ειχα βγαλει ή να σκεπαστει απο φρεσκο χιονι, εβλεπα εναν κυριο κοτσυφα να κοβει βολτες μπροστα απο την τζαμαρια και να κοιτα επιμονα μεσα στο σπιτι.
αυτο θα πει απαιτηση

Νέστορας είπε...

Και να 'ταν μόνο ο βαν γκογκ που πέθανε στην ψάθα... και τι να το κάνεις άμα αναγνωριστείς μετά, λες να παίρνει κανείς μπόνους πόντους στην επόμενη ζωή;

πολύ γλυκιά απαίτηση όμως!

Καλημέρες σκάρλεττ

scarlett είπε...

ποια επομενη (ζωή);
υπερ πιστεως (στην τεχνη) πηγε κι αυτός

θλιβερο αν σκεφτεις τι δημιουργησε!

αααα, ο κοτσυφας! υπέροχος!

katabran είπε...

είσαι σίγουρη πως δεν είναι καλιακούδια;
όσο για τον βαν & ωχ... έχουν πουληθεί ακριβότερα αντίγραφα σε δημοπρασία!
(γελάμε όλοι μαζί εδώ!)
οι επιλογές του φιλότεχνου κοινού στην αγορά αντίγραφων κινούν την αγορά!
όσο για τα σταροχώραφα, πολύ θα μου άρεσε κάπου στη μέση τους να με περίμενε η καρέκλα του Van Gogh

scarlett είπε...

μπα. κορακια μαυρα κι αραχνα.
με τα μεγάλα τους ραμφη, παρέα με την ομιχλη εισαι ενα βημα μακρια για να γραψεις αλα Πόε ή να πάρεις το περιστροφο για άγνωστη χρηση

όσο για τ'αντιγραφα και τα αυθεντικα τι να πει κανείς...
ο ιδιος ουτε το ψωμι του δεν μπορουσε να βγαλει, κι αυτη ειναι η μονη αξια που γνωριζε ο καλλιτεχνης όσο ηταν εν ζωή για τα εργα του

καλό σου βραδυ, katabran

Theorema είπε...

Δεν είναι παράδοξο που όλη αυτή η εσωτερική αντάρα, αυτό το ψυχικό συννέφιασμα, σήμερα γίνεται αντικείμενο θαυμασμού, αναλύσεων και πλούτου, ενώ κάποτε, την στιγμή που εκφραζόταν οι άνθρωποι απέστρεφαν το κεφάλι με μια έκφραση αποδοκιμασίας;... Ή περιφρόνησης;...

Αυτό σημαίνει "φρόνηση" άραγε;...

Καλημέρα αγαπημένη μου Πορφυροκόκκινη

scarlett είπε...

Καλημερα αγαπημενη μου Theorema :)

Αγνωστο τι μπορει να σημαινει "φρόνηση" διχως λιγο απο συναισθημα και σίγουρα μεταβλητο από εποχή σε εποχή