Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

ανέμελα

καθώς ένα αυτοκίνητο είναι σταματημένο μπροστά στο φανάρι, ο αριθμός κυκλοφορίας του, που μοιάζει με ημερολογιακό έτος , με πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω και προσπαθώ να θυμηθώ τα γεγονότα που σημάδεψαν εκείνη τη χρονιά στη μνήμη μου

ήταν μια παράξενη χρονιά, δίχως σημαντικά γεγονότα, ήμουν στο δρόμο που άρχιζα να χαράζω το μέλλον μου αλλά αυτό δεν είχε ακόμη φανεί, θέλω να πω δεν είχε δείξει ακόμη την πορεία που θα ακολουθούσε. όλα ήταν ρευστά, όλα ήταν πιθανά, όλα ήταν ανοιχτά.


δεν ξέρω γιατί αλλά από κείνη τη χρονιά εκείνο που θυμάμαι πιο έντονα είναι μια ανοιξιάτικη μέρα, αρχές καλοκαιριού με τη Β.
είχαμε πάει βόλτα στην πόλη, λίγο πριν φύγω  οριστικά για Ελλάδα, οι εξετάσεις είχαν τελειώσει, ήμουν πια χαλαρή και η μέρα ήταν λαμπερή.
 όπως πάντα ήταν προκλητικά ντυμένη , τονίζοντας ακριβώς εκείνα τα σημεία που χρόνια μετά έμαθα ότι τραβούν σα μαγνήτης τα αντρικά βλέμματα και απολάμβανε τα σφυρίγματα των αγοριών, αυτά που εμένα με έκαναν να νιώθω άβολα.
κάποια στιγμή πήραμε ένα παγωτό και καθίσαμε έξω από ένα μαγαζί να το απολαύσουμε.
εκείνη την ώρα τη ρώτησα,αυτό που απ'ώρα ήθελα να ρωτήσω έτσι ξέγνοιαστη που την έβλεπα, αν φοβάται- εγώ φοβόμουν για κείνη- σκεφτόμουν πως αν ήμουν στη θέση της θα πέθαινα από το άγχος.
οχι, μου απάντησε ανέμελα και συνέχισε να τρώει το παγωτό της
είχε κλείσει ήδη το ραντεβού με το γιατρό για την αποβολή. δίδυμη κύηση .φυσικά και δεν μπορούσε να τα κρατήσει, ήταν μόλις 17

στην επιστροφή και πάλι τα αγόρια μας σφυρίξανε, την σφυρίξανε, γύρισε και τους χαμογέλασε ανέμελα

4 σχόλια:

thinks είπε...

Το "just do it!" σημαίνει, ή να έχεις την αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση να έχει ήδη αποφασίσει κανείς μόλις δει την ερώτηση, ή, το άκρως αντίθετο, να πράττει χωρίς σημασία ή σκέψη για την απόφαση ή την ερώτηση. Στη μέση βρίσκεται η μελέτη της ερώτησης και η αγωνία της απόφασης... Και πέρα από όλα αυτά, στο τέλος του δρόμου βρίσκεται η αξιολόγηση του αν κανείς μετανιώνει για το τι έκανε, ή αν μπορεί να είναι ευτυχισμένος/ευτυχισμένη... στο τέλος μόνο η ενστικτώδης αντιμετώπιση του εαυτού μας δείχνει αν είχαμε την αδυναμία να ξέρουμε τις απαντήσεις ή την δύναμη να καταλάβουμε τις ερωτήσεις... Γι αυτό, υποθέτω, ο καθένας ερμηνεύει τις ερωτήσεις διαφορετικά.

Καλή Κυριακή Scarlett :-)

scarlett είπε...

Ωωωω! αυτη κι αν είναι ανάλυση.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως τα πάντα τα ερμηνεύει ο καθένας από το δικό του πρίσμα

Καλό Σαββατοβραδο, Δημήτρη και καλή Κυριακή :)

Marina είπε...

Παράξενο μου φαίνεται να θυμάσαι το συνδυασμό της όμορφης ανοιξιάτικης ημέρας του καλοκαιριου με την ανεμελιά της φίλης σου να κάνει έκτρωση. Τι κυριαρχεί στη μνήμη η γλυκιά εικόνα της φύσης ή η σκαιή συμπεριφορά της 17χρονης όχι τόσο για την αφαίρεση ζωής όσο για την "ανεμελιά της";

scarlett είπε...

Καλημέρα Μαρίνα

Αυτό που συγκρατεί η μνήμη είναι πάντα αυτό που περισσότερο μας κάνει εντύπωση ή όπως εδώ αυτό που μας ξενίζει. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η αδιάφορη, επιπόλαιη, ανέμελη διάθεση τόσο διαφορετικές από τη δική μου αν είχαμε το ίδιο πρόβλημα.
Η όμορφη ανοιξιατικη μερα ήταν απλά το ντεκόρ το άμεσα συνδεδεμενο με την ανάμνηση