Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

κι ο ήλιος αντανακλούσε στην οθόνη

αυτό που αναπολείς όταν είσαι εκτός της χώρας, είναι μια Ελλάδα που δεν υπάρχει πια.
(παλιά το έβλεπα στους μετανάστες που λείπανε χρόνια και γυρίζανε ζαλισμένοι, νομίζοντας πως περνώντας τα σύνορα του τόπου, γυρίζανε και πίσω στο χρόνο που αφήσανε πίσω....)
στο μεταξύ αλλάζανε εκείνοι... αλλαζε και ο τόπος...δύο παράλληλες πραγματικότητες που προσπαθούσανε να βρούνε τα κοινά σημεία επαφής.

(δεν υπάρχουν...)

αρκούν δυο χρόνια για να γεμίσεις από αυτό το αίσθημα του ανένταχτου, του "ξένου", του μη ανήκειν
αν είναι δε τα τελευταία δύο χρόνια, μοιάζει να έχεις λείψει δεκαετίες


μέρες τώρα προσπαθώ να γράψω κάτι ευχάριστο, κάτι αισιόδοξο...γι'αυτό και το σύντομο ποστάκι για ένα βαλς ερωτικό.
δεν ήθελα να υποδεχτώ με γκρίνια το νέο χρόνο. ούτε με απελπισία
κι ούτε  μπορώ να σκεφτώ άλλη δύναμη εκτός από αυτήν του έρωτα που να μπορεί να ορθώσει ανάστημα σε ό,τι γύρω μου συμβαίνει.


επιστρέφεις στη χώρα με περίσσια λαχτάρα...και μετά πέφτεις, ολοένα πέφτεις, χάνεσαι μέσα στη διάχυτη απελπισία


και φεύγεις τελικά με σκυφτό το κεφάλι

δε θέλεις να μιλάς, μερικές φορές τα λόγια τίποτα δεν προσθέτουν.
θέλεις μόνο να του χαιδέψεις τα μαλλιά σε μια σιωπηλή πορεία προς το σπίτι.

σκάβεις μέσα σου την πληγή από γκρεμισμένα όνειρα, φοβάσαι  το μέλλον.
ο θυμός πέρασε. κουράζει. εξαντλεί. στο τέλος μένει μόνο η θλίψη.
ό,τι κι αν συμβαίνει...στο τέλος μένει μόνο η θλίψη.
 κι αυτή η ανημπόρια στα χέρια.
ν'αλλάξεις τον κόσμο και να τον φέρεις στα μέτρα σου

να σ'αφήσουν να ζήσεις με λίγη τιμή κι ένα καντάρι όνειρα . να μην σε κυβερνάνε  όσοι σου κλέβουν μέρα τη μέρα τη ζωή σου.
γέμισε κλέφτες ο τόπος.

8 σχόλια:

thinks είπε...

Καμιά φορά ακούγοντας τους γονείς μου να λένε για τον ένα γνωστό ή τον άλλο συγγενή, όταν ήμουν 8-9 χρονών, αναρωτήθηκα τι να λένε άραγε οι άλλοι για μας. Αργότερα είδα ότι δεν ήταν όλα τα σπίτια , μετά οι πόλεις, μετά οι χώρες, το ίδιο... και ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός, κάποιο σπίτι, π΄λη, ή χώρα είναι η χειρότερη από όλες. Η πιο σπαραχτική στιγμή της αντικειμενικότητας έρχεται, φαντάζομαι, όταν συνειδητοποιούμε ότι η πατρίδα μας δεν είναι η καλύτερη... (είμαι ευγενής).

Καλή Χρονιά αγαπητή Scarlett -ο πιο όμορφος κόσμος μπορεί να βρίσκεται πάντα μέσα μας...

Νέστορας είπε...

και κάπου εκεί σου λένε όλοι τριγύρω "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". μα είναι δύσκολο να τα βροντήξεις όλα, έτσι δεν είναι ρε γαμώτο;

το ποστ με το βαλσάκι υπέροχο, ευτυχώς που κρατάμε ακόμη τον έρωτα...

καλή χρονιά με περισσότερο έρωτα και αισιοδοξία εύχομαι!

scarlett είπε...

Καλημέρα Δημήτρη!

Το ότι η πατρίδα του καθενός εχει τα συν και τα πλην της, το γνωρίζει καθε ενας που βγηκε λιγο παραεξω από το καβουκι του. Αλλά η Ελλαδα του σημερα εχει πια τοσο πολυ διαλυθει, οι πολιτες της εχουν πεσει τοσο βαθια στην καταθλιψη, που ειναι να τρομαζει κανεις που ζουσε μεχρι χτες εδω.
Τιποτα δε λειτουργει πια κανονικα.
Όλα εξαρτωνται από την καλη θεληση καποιων φιλοτιμων κι από τις συγκυριες.Αλλα δε ζεις ετσι, Δημητρη.

Η τελευταια σου προταση ειναι πολυ τρυφερη κι αισιοδοξη αλλα δεν μπορω να τη συμμεριστω. Όχι γιατι ο πιο ομορφος κοσμος δεν ειναι πραγματι μεσα μας (σ'αυτο συμφωνω) αλλα γιατι για να παραμεινει ομορφος πρεπει να βοηθούν και οι εξωτερικες συνθηκες.

scarlett είπε...

Ναι, Νεστορα, ειναι πολυ δυσκολο να τα βροντηξεις ολα.
Πάντα θα υπαρχει ενα κομματι σου που κανεις εξω από σενα δεν θα μπορει να κατανοησει. Πεινασμενο για εναν κοσμο όπως τον ηξερες, δικό σου μεσα από τις εμπειριες σου και την ψυχη που διαμορφωσες μεσα του.

Ο ερωτας, ναι. Στεκει ακομη παντοδυναμος πάνω απ'ολα. Αυτον τουλαχιστον δεν μπορεσαν ποτε να τον τιθασευσουν και να τον βαλουν σε καλουπια.

Σ'ευχαριστω για τα καλα σου λογια και για τις ευχες. Καλη χρονια, Νεστορα. Με λιγες έγνοιες και πολλες χαρες!
Και ερωτα φυσικα !

Ανώνυμος είπε...

Καλή μου Scarlett,

Αλήθεια στο λέω κ ας κατοικώ ακόμη εντός. Μέσα στη χαβούζα του απαράδεκτου, μέσα στην απελπισία των εικόνων και των καθημερινών ιστοριών, για ένα είμαι απόλυτα σίγουρη:
τον έρωτα, τη θάλασσα, τον ήλιο κ τ όνειρο, δε θα τα κλέψει άνθρωπος στον αιώνα των αιώνων.
Αμήν.
και καλή χρονιά

scarlett είπε...

Σ'αυτό ελπίζω γλυκια travellirious.
Ο καιρος γαρ εγγυς ...
Θέλω τόσο να βρω την Ελλαδα που αγαπαω!

Καλή χρονια να εχεις όμορφο κορίτσι!

katabran είπε...

χαμογελάω με το σχόλιό σου...
σου αφήνω κι ένα τραγούδι που με στοίχειωσε σήμερα...
http://www.youtube.com/watch?v=YKngswISrAs&feature=related
...
εύχομαι ψυχικές αντοχές, πολλές...

scarlett είπε...

εμενα θα με στοιχειωσουν οι εικονες του..
σα να βλέπω την Ελλάδα του αυριο

καλές αντοχές σε όλους μας, Katabran
και σ'ευχαριστω για την καταθεση του τραγουδιου

το ποστ σου μου θυμισε και μια φραση του Μααλουφ, οταν ελεγε :"Θεε μου δε σου ζητω να με γλιτωσεις απο τις συμφορες, αλλα απο την απελπισια"