Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

συνεπιβάτες

συναντιόμασταν στην γραμμή 5 πάντα το μεσημέρι. όχι κάθε μεσημέρι, αλλά πάντα μεσημέρι.
για πρώτη φορά τον πρόσεξα όταν έκανε ευγενικά στο πλάι για να μπω στο λεωφορείο παραχωρώντας μου την προτεραιότητα. μια ασυνήθιστη ευγένεια, που την δικαιολογούσε η κάπως μεγαλύτερη ηλικία του, άλλα ήθη...
Aπό τότε κάθε που συναντιόμασταν στο ίδιο σημείο, ένα νεύμα, μία κίνηση με το χέρι "περάστε", είχε γίνει συνήθεια.
μια μέρα που πήρα μια άλλη γραμμή, σε άλλο σημείο της πόλης, μπαίνοντας κάπως αλαφιασμένη, ένιωσα αυτήν την ένταση που νιώθεις όταν κάποιος σε κοιτά επίμονα.
καθόταν σ'ένα από τα μπροστινά καθίσματα, μου χαμογέλασε και χαιρέτισε.
από κει και πέρα πάντα χαιρετούσαμε ο ένας τον άλλον δίχως ποτέ να έχουμε ανταλλάξει μια κουβέντα παραπάνω
φαντάζομαι πως θα έχει καταλάβει πως η συνεπιβάτιδα της γραμμής 5, δεν πρόκειται να ξαναχρησιμοποιήσει αυτή τη γραμμή

......

την είδα να μπαίνει σκοτεινιασμένη λίγο πριν το κέντρο της πόλης. φαινόταν ταξιδιώτισσα με τον πολύχρωμο σάκο στην πλάτη και το κάπως ανέμελο, χίπικο ντύσιμο.
κάθισε σε μια τελείως άβολη θέση, ενώ το λεωφορείο ήταν μισοάδειο , πήρε το σακίδιο στην αγκαλιά κι άρχισε ένα ατελείωτο βουβό κλάμα .βουβό κι όμως σπαραχτικό. ήθελα τόσο να πάω δίπλα της, να της χαιδέψω τους ώμους να της πω "σώπασε, όλα θα γίνουν. όλα θα φτιάξουν. θα δεις"
(πόσα παρόμοια ξεσπάσματα κατέπνιξα στις ίδιες διαδρομές και μόνο με βλέμμα θολό άφηνα τις εικόνες να περνάνε δίπλα μου)
μερικές φορές με σιχαίνομαι για την ατολμία μου. για το φόβο μου μήπως εισέλθω απρόσκλητα στην ιδιωτική σφαίρα του άλλου

....

φορούσε ένα κομψό μαύρο κουστούμι με λευκό πουκάμισο και κρατούσε ένα χοντρό χαρτοφύλακα εκτός από την τσάντα στα χέρια της. δυσκολευόταν γενικά να πιαστεί από τις χειρολαβές, αλλά δεν ήθελε και να καθίσει.
ψηλή, λεπτή, με υπέροχα μακριά καστανά μαλλιά και καθαρά γαλάζια μάτια .είχε κάτι υπέροχα κοριτσίστικο πάνω της, κάτι τρομερά ανεπιτήδευτο και μια ανέμελη χάρη....ακριβώς η ομορφιά που θαυμάζω στις σπάνιες φορές που τη συναντώ ...και που ζηλεύω






20 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Να προσέχω να μην με πετύχεις σε καμιά στάση και μετά μου κάνεις το ψυχογράφημα μου διαδικτυακά.

Πόσες φορές έχω σκεφτεί τι να λένε άραγε οι άλλοι για μένα όταν με παρατηρούν στο μετρό, ακριβώς επειδή κάνω κι εγώ με τον ίδο τρόπο διάφορες σκέψεις για εκείνους...
Μερικές φορές πάλι καλύτερα να μην ξέρω, ίσως επειδή ξέρω τις σκέψεις που κάνω εγώ για μερικούς ή μάλλον για μερικές :))))

Καληνύχτα Scarlett!

scarlett είπε...

Καλη σου μερα Τζων Μποη!

Μα δε νομιζω οτι εγραψα κατι κακό για καποιον !
Ουτε τον ψυχογράφησα, οι περιγραφες μου ειναι τελειως επιφανειακες, αν προσεξες.
:)

Καποιοι ανθρωποι για χιλιους δυο λογους δεν περνανε εντελως απαρατηρητοι απο διπλα μας...θα ελεγα πως με την αναφορα του τι παρατηρουμε, αυτο που κανουμε ειναι το δικο μας ψυχογραφημα :)

Τζων Μπόης είπε...

To σχόλιο σου τελικά με προβλημάτισε.
Δηλαδή, όταν παρατηρώ κάποιους στο μετρό κάνω την ψυχανάλυσή μου;
Εάν παρατηρήσω έναν ωραίο μπούστο, ή κάποια καλλίγραμμα πόδια, τι θέλει να πει ο ποιητής για την πρωινή μου ψυχολογία μου;

Καλημέρα Scarlett!!!

scarlett είπε...

Αφου το απαντησες μονος σου ΤΖων Μποη!

Ο ποιητης λεει, ότι σαν γνησιο αρσενικο που ειναι, ελκεται (εστω οπτικα) από τις χάρες του ωραιου φυλου.
Αν ησουν gay τα ιδια θα προσεχες ;

;-)

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, μάλλον ξεφεύγω από το πνεύμα της ανάρτησης (ίσως και όχι), αλλά επειδή με ρωτάς κάτι, μπορώ να σου απαντήσω - με περιθώριο λάθους βέβαια - ότι κι ένας gay είναι κι αυτός ένα γνήσιο αρσενικό και δεν μιλώ από ανατομικής άποψης.
Επειδή έχω φίλους, ανοικτά gay κι έχουμε συζητήσει το θέμα, έχω αναθεωρήσει πολλά από εκείνα που νόμιζα, κι αυτή είναι η ομορφιά του να βρίσκεσαι με ανθρώπους "διαφορετικούς" από σένα.
Βέβαια αυτό θα μπορούσε να γίνει μια ανάρτηση από μόνη της, είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, δεν είναι του παρόντος, απλά το ανάφερα επειδή αναρωτήθηκες για κάτι.

scarlett είπε...

Δε διαφωνω καθολου με αυτο που λες. Η απαντηση βγηκε καπως βιαστικα και με τον επιπολαιο τροπο που συνηθιζουμε να εκφραζομαστε, η σωστη λέξη που θα επρεπε να χρησιμοποιησω θα ηταν "ετεροφυλοφιλος"

Αυτο που ηθελα να πω, αν και νομιζω οτι το καταλαβες, ειναι οτι ο καθενας παρατηρει γυρω του , εκτος απο πραγματα , εικονες, καταστασεις που ζητουν κραυγαλεα την προσοχη σου, οτιδηποτε τον ενδιαφρει προσωπικα. Αλλα πραγματα προσεχει ενα παιδι, άλλα μια ηλικιωμενη γυναικα, άλλα ενας έφηβος μαθητης κλπ. Αν ρωτησεις ανθρωπους που βρισκονται στον ιδιο χωρο , τι βλεπουν σε αυτον , θα παρεις πληθος διαφορετικες απαντησεις. Η δικη σου απαντηση, "ειπε" οτι σου αρεσουν οι ωραιες γυναικες, γι'αυτο και προσεχεις της υπαρξη τους :)

Με τους gay , δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα, ισα ισα που δε θα ειχα καμια αντιρρηση να εχω gay φιλους, μια που θεωρω πως θα ηταν καλυτεροι φιλοι απ'ότι γυναικες φιλες και δε θα ανησυχουσα και μηπως μου την πεσουν :)

Τζων Μπόης είπε...

Μα Scarlett και οι gay την πέφτουν σε γυναίκες, ή τουλάχιστον μερικοί εξ αυτών, οπότε ποτέ μην είσαι ποτέ σίγουρη, αλλά γιατί δεν θες να σου την πέφτουν; :)
Η αλήθεια είναι ότι όντως δυο άνθρωποι που παρατηρούν την ίδια εικόνα, βλέπουν διαφορετικά πράγματα, άλλωστε κάπως έτσι γεννιέται και η ποίηση.

scarlett είπε...

Αυτοι δεν ειναι γνησιοι gay που αναφερεις...ουτε και θα μπορουσα να κανω σοβαρες κουβεντες μαζι τους για τη νεα κολεξιον του Jimmy Choo.
Αμα εισαι gay, να εισαι....κανονικος!
:)

Δεν εχω τιποτα εναντιον του φλερτ που το βρισκω ευχαριστο , χωρια που τονωνει και την αυτοπεποιθηση. Αλλα να μου την πεφτει θελω μονο ο αντρας μου για να μπορεσω και να ανταποκριθω. Αλλιως δεν ειναι ωραιο...ειναι ;
(μιλαω και για τις δυο πλευρες)

Τζων Μπόης είπε...

α οκ!
Τώρα είμαι καλυμμένος.
Έθεσες τα πράγματα στη θέση τους :)))

thinks είπε...

Υπέροχο το πρώτο! Και εύχομαι το "ποτέ" να πέσει στο "ποτέ μη λες ποτέ"

Το δεύτερο, τόσο βαθειά αληθινό, για τόσους ανθρώπους...

Το τρίτο ανθρώπινο και ως εκ τούτου υποκειμενικό :-)

Καλό βράδυ Scarlett!

scarlett είπε...

Χαιρομαι πολυ που σου αρεσαν οι ιστοριουλες μου Δημητρη.
Σ'ευχαριστώ!

Καποιες φορες θελω αυτη εδω η σελιδα να λειτουργει σαν ενα ειδος μνημης.
Ανθρωποι που περασαν απο διπλα μας και διχως ποτέ να παιξουν ενα σημαντικο ρολο στη ζωη μας, παρ'όλα αυτα δεν περασαν απαρατηρητοι

Καλο σου βραδυ!

thinks είπε...

Αχ! έγραφα κι έγραφα για την ανάρτηση με τους Τσεροκή... και εξαφαφίστηκε! :-(

scarlett είπε...

Λυπαμαι πολυ Δημητρη.
Ενω μου αρεσε πολυ το αποσπασμα που ειχα εδω παραθεσει και πιστευω πως καπως ετσι θα ειχαν γινει τα πραγματα, ανακαλυψα εκ των υστερων οτι ο συγγραφεας ειναι αμφιλεγομενο προσωπο.

thinks είπε...

Καλό σημείο το οποίο δεν είχα σκεφτεί -αλλά όχι και απαραίτητα απαγορευτικό δημοσίευσης εφ' όσον το αμφιλεγόμενο του συγγραφέα μπορεί το ίδιο να είναι μέρος της ουσίας της ανάρτησης... Πάντως, χωρίς να είχα δώσει σημασία στο πρόσωπο του συγγραφέα, είχα ήδη πιάσει κάποιες ιστορικά και ηθικά ανακριβείς στάσεις που είχαν πυροδοτήσει το σχόλιό μου.

scarlett είπε...

Ουσιαστικα νιωθω δικαιωμενη με την αποσυρση, μετα και απο αυτο το σχολιο σου Δημητρη, γιατι άλλο να παραθετεις ενα καθαρα λογοτεχνικο κειμενο, εκει μετρουν αλλα στοιχεια και άλλο κατι που συνδεεται με την ιστορια, εκει θα πρεπει να υπαρχει ακριβεια και ο συγγραφεας να ειναι αξιοπιστο προσωπο

thinks είπε...

:-)

Τζων Μπόης είπε...

Υπάρχει όμως και το ιστορικό διήγημα - μια ιδαίτερη κατηγορία της λογοτεχνίας - στο οποίο μπερδεύεται ο μύθος με την πραγματικότητα.
Άλλωστε και πως ξέρουμε ότι όσα διαβάζουμε ως ιστορικές πραγματικότητες έγιναν όντως έτσι;
Άρα ακρίβεια στην ιστορία δεν υπάρχει, ούτε και η ιστορία είναι η στείρα αποτύπωση των γεγονότων.

scarlett είπε...

Ok, Τζων Μποη...θα το ξανανεβασω και το κριμα στο λαιμο σας :)

Ας εξηγησω ομως και παλι δυο πραγματακια. Στον προλογο του βιβλιου τοσο απο τον ξενο συγγραφεα που το προλογιζει όσο και απο τον Ελληνα μεταφραστη, το βιβλιο παρουσιαζεται σαν αυτοβιογραφικη αφηγηση του συγγραφεα που καταγεται απο τη φυλη των Τσεροκι.
Με αυτην την εντυπωση, δημοσιευσα κι εγω το παραπανω ποστ. Εντελως τυχαια, γιατι παντα μου αρεσει να μαθαινω κατι παραπανω για συγγραφεις που μου κινουν το ενδιαφερον, ανακαλυψα οτι ο συγγραφεας οχι μονο δεν εχει καμια συγγενεια με τους Τσεροκι, αλλα επιπλεον ηταν και μελος της Κου ΚΛουξ Κλαν.
Απογοητευτηκα και το θεωρησα μεγαλη αντιφαση ενας τετοιος ανθρωπος να μιλα για τον διωγμο των ινδιανικων φυλών και την εξολοθρευση τους, απο τους λευκους εποικους

Τζων Μπόης είπε...

κι εγώ δηλώνω εστέτ...
...είμαι;

ο συγγραφέας μπορεί να είναι μετανοημένος, από τους μετανιωμένους ακους τις ωραιότερες ιστορίες.

όλα κι όλα όμως, εσύ κάνεις την ανάρτηση, δικό σου είναι το κρίμα :)

scarlett είπε...

αυτος ειναι ενα πλαγιος τροπος για να δηλωσεις οτι δεν εισαι εστετ ;
;-)

τεσπα το κειμενο σαν κειμενο ειναι ωραιο κατα τη γνωμη μου και σιγουρα οι γηγενεις Αμερικανοι δεν περασαν ευκολες ωρες απο τη στιγμη που οι Ευρωπαιοι πατησαν στη γη τους