Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

άνοιξη

σήμερα στη γειτονιά μου μια νέα γυναίκα κρατούσε μια μεγάλη άσπρη κότα στην αγκαλιά. της μιλούσε σα να ήταν γατί ή σκυλί. παράξενη εικόνα. μου θύμισε  παραμύθι.

το απόγευμα ο πορτοκαλής κοιμόταν γλυκά στην πρασινάδα του κήπου κάτω από το μπαλκόνι μου. δεν ξέρω γιατί αγαπώ αυτόν περισσότερο από τα άλλα γατιά, πάντα υπάρχει ένας λόγος που γεννά τις συμπάθειες. ίσως να είναι τα επιτακτικά νιαουρίσματά του.ίσως το ότι με συντρόφεψε μια μοναχική Κυριακή που όλα μοιάζαν γκρίζα και αδιέξοδα. ίσως το ότι, όταν νόμιζα πως χάθηκε, τον αναζήτησα μέχρι να βεβαιωθώ ότι ήταν καλά.

οι τελευταίες μέρες είναι τόσο άνοιξη που μερικές φορές μου'ρχεται να πάω να λιαστώ μαζί με τον πορτοκαλή στην πρασινάδα.
μου είχε λείψει αυτό το αίσθημα. 

η άνοιξη είναι άλλο πράγμα σ'αυτή τη χώρα. μ'έναν περίεργο τρόπο σου δείχνει τα ακριβά που έχεις και  λες "ευχαριστώ"

σήμερα θυμήθηκα αυτό...δεν ξέρω γιατί...με τον τρόπο, που οι μνήμες μας θυμίζουν κάτι άλλο

8 σχόλια:

Jolly Roger είπε...

Καλη ανοιξη να εχουμε.

Υ.Γ. Προσεξε, γιατι η εκφραση "κυλιεμαι στα γρασιδια" εχει διττη σημασια απο την εποχη των πρωτων ελληνικων μπλογκ ;-)

scarlett είπε...

Δεν μπορω να ξερω τις παλιές εκφράσεις στα μπλογκ,πειρατη, μια που εγω μπήκα κάπως αργότερα στην παρεα των ιστολογων ;)

Κι άλλωστε η δικη μου επιθυμια περιοριζεται στο να ξαπλωσω κατω απο τον ηλιο (γρασιδι, αμμος, βραχος διπλα στο κυμα...αδιαφορο....ηλιος να ειναι)

Καλη σου μερα και καλη ανοιξη, πειρατη!
(υπεροχος και σημερα ο ηλιος!)

Τζων Μπόης είπε...

Αυτό με το γρασίδι μου θύμισε "το τραγούδι της Μαρίας Νεφέλης" του Ελύτη...κάπου λέει:

"..και το βράδυ όπου κυλιέμαι
στα γρασίδια καθενού
λες και κονταροκτυπιέμαι
ντρούγκου ντρούγκου ντρου"

κάποτε μελοποιήθηκε κιόλας:

http://www.youtube.com/watch?v=_JEsDiCfsqk

Σχετικά με το τραγούδι του Ξαρχάκου που έβαλες, γνωρίζεις την ιστορία του;
H ποίηση του Λ. Παπαδόπουλου δεν τελειώνει εκεί όπου σταματά μελοποίησή του τραγουδιού, αναφέρεται στην εκτέλεση Ελλήνων στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, ως αντίπηοινα για την δολοφονία Γερμανών το 1944.

Το ποίημα τελειώνει:
"Σου ʼδινα τα χρώματα, μου ʼδινες τους τόνους και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή, κάθε απομεσήμερο τρέχαμε στους δρόμους, τρέχαμε και γράφαμε 'Έξω οι Γερμανοί'.
Το ίδιο σύνθημα είδα χτες σε έναν τοίχο στην Αθήνα, ενώ παράλληλα άκουγα στο ραδιόφωνο για την "έκπτωση" στα πρόστιμα των μεγαλο-φοροφυγάδων...

Μόνο για βόλτες είναι αυτός ο καιρός...

scarlett είπε...

Καλησπέρα Τζων Μποη!

Μερικες φορές ενα τραγουδι θελουμε να ειναι απλα ενα τραγουδι διχως να το συνδεουμε υποχρεωτικα με μια συγκεκριμενη ιστορια που κρυβεται απο πισω του (και διχως να την αρνουμαστε ή να την αγνοουμε).
Επειδη κατι δικο μας μας θυμιζει, επειδη, επειδη....
Επειδη ειναι μελωδια (ελληνικοτατη) και νοτες και στιχοι...
Και το Αξιον Εστι γραφτηκε για τον πολεμο του σαραντα αλλα όταν εγω διαβαζω "...και φτενό στα πόδια σου το χώμα
για να μην έχεις που ν' απλώσεις ρίζα
και να τραβάς του βάθους ολοένα
και πλατύς επάνου ο ουρανός
για να διαβάζεις μόνος σου
την απεραντοσύνη"
θελω να διαβαζω αυτο....
και να νιωθω την δικη μου Ελλαδα, που ευτυχως στο μυαλο μου δε συνδεεται με πολεμο.

Τις καταρες κατα των Γερμανων τις ακουω καθε μερα, ειναι αυτοι που διορισαν τους υπαλληλους στο δημοσιο που δεν μπορουμε να ξεφορτωθουμε, ειναι αυτοι που καλλιεργησαν τη νοοτροπια του φοροφυγα, ειναι αυτοι που δινανε παρανομες αδειες για οτιδηποτε....και τελος παντων ειναι αυτοι που μας κανανε αυτην την αναξιοπιστη,ανοργανωτη,ψευτομαγκικη ρατσα που ειμαστε (οχι εσυ κι εγω φυσικα και οι γνωστοι μας....ολοι οι υπολοιποι)Ειναι αυτοι γενικως οι κακοι που εξαιτιας τους χασαμε τον υπνο μας σε μια χωρα που ολα λειτουργουσαν υποδειγματικα τελεια. Κι αν δεν ηταν αυτοι θα ηταν καποιοι αλλοι που μας πολεμησαν πριν 100 ή 200 ή 1000 χρονια...Πέρσες και Αραβες και Τουρκοι και Ρωσοι και Αβαροι και ....δε θυμαμαι τωρα όλους τους κατα καιρους εχθρους της Ελλαδας.

Μονο εμεις δε φταιμε για τιποτα...και θυμομαστε παλια συνθηματα που οταν γραφονταν ειχαν λογο να γραφτουν, ενω σημερα θα επρεπε να λενε "εξω οι 300 της Βουλης"

Γιατι να μην κανουμε εκπτωση στους μεγαλοφοροφυγαδες ; Τι το κακο βρισκεις ; Τι το κακο βρισκεις γενικως σε αυτην τη χωρα;
Ειπαμε για ολα φταινε οι Γερμανοι...

Ελπιζω να μην το παρεις σαν επιθετικο αυτο το σχολιο...αν κατι δηλωνει ειναι παραιτηση

απλα....εγραφα για εναν γατο....και για την ανοιξη

Τζων Μπόης είπε...

Ίσως το δικό μου σχόλιο να ήταν άσχετο με την ανάρτησή σου.
Σωστά, το θέμα είναι η άνοιξη κι ο πορτοκαλής γάτος, απλά το αντιφατικό (για μένα) τραγούδι - που ούτως ή άλλως είναι ένα κλασικό - σε σχέση με το κείμενο μου δημιούργησαν περίεργους συνειρμούς, αλλά αυτό έχει να κάνει με τις εικόνες και τους ήχους που έχει ο καθένας μέσα του.

scarlett είπε...

Οι συνειρμοι σου ειναι μια χαρα, Τζων Μποη...εχεις απολυτο δικιο να συνδεεις τραγουδια με την ιστορια τους.
Αλλα αν σκεφτω την αληθινα ποιοτικη μουσικη μας, σπανια θα βρω κομματι που να μην συνδεεται με την πολιτικη ή την ιστορια.

εκλεινα
"...με τον τρόπο, που οι μνήμες μας θυμίζουν κάτι άλλο"


δικιο κι εσυ....δικιο κι εγω

Τζων Μπόης είπε...

Δεν είναι όλη η ποιοτική μουσική μας συνδεδεμένη με πολιτική ή ιστορία.
Σκέψου τον Χατζιδάκι, ακόμα κι ο κατ΄εξοχήν στρατευμένος μουσικός μας, ο Θεοδωράκης, έχει γράψει μοναδικά ερωτικά τραγούδια (http://www.youtube.com/watch?v=gfBhk9FBP9w).

Ακόμα και σήμερα γράφεται πολύ όμορφη μουσική που δεν μιλά ούτε για την πολιτική με την στενή της έννοια, ούτε και συνδέεται με την ιστορία του τόπου, απλά όλα με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο κουβαλούν και πολιτική και ιστορία.

scarlett είπε...

Αυτη τωρα ηταν μια πολυ ωραια καταθεση τραγουδιου, εδω...
(το, αν θυμηθεις τ'όνειρό μου)

και δεν ειπα οτι ολη η ποιοτικη μας μουσικη εχει πολιτικο χαρακτηρα, αλιμονο αν ελειπε ο ερωτας απο τη μουσικη...αλλα πολλα παρα πολλα εξαιρετικα κομματια, εχουν