*Περιμένοντας το λεωφορείο στη στάση προσπαθώ να αποφύγω τον μυτερό μεταλλικό σωλήνα που προεξέχει επικίνδυνα εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει ένα πλακάκι πεζοδρομίου. Χώμα, σπασμένα πλακάκια και ανισόπεδο δάπεδο σε αναγκάζουν σε ένα σεμνό προς τα κάτω βλέμμα.
* Μια wannabe "κυρία" με εμποδίζει λίγο αργότερα να αποβιβαστώ από το μετρό. Εκπλήσσομαι με την παράλογη εριστικότητά της και θυμάμαι την πρόβλεψη του Χ πριν μερικά χρόνια " σ΄αυτήν την πόλη στο τέλος θα θέλει ο ένας να φάει τον άλλον" . Δεν είμαστε και πολύ μακριά.
*Οι έφηβοι τσιρίζουν, πειράζονται, φωνάζουν, κάνουν σαματά.... όταν δεν έχουν σχολείο πάνε όλοι μαζί στα Mall. Σε λίγα χρόνια θα δουλεύουν για 300 ευρώ χωρίς ασφάλιση. Ή συμβασιούχοι για 8 μήνες στο δημόσιο. Αλλά όταν είσαι έφηβος δε σε νοιάζει.
* Η Β κάνει διδακτορικό. Όπως πέρσι η Ε. Όπως όλοι όσοι παίρνουν πτυχίο τα τελευταία 15-20 χρόνια. Όσο κρατήσουν ακόμη οι οικονομίες των προμνημονιακών. Αν τους ρωτήσεις πάνω σε τι κάνουν διδακτορικό σου απαντούν συνήθως κάτι εξωτικό. Μετά βλέπεις τους πλάγιους τρόπους που ελίσσονται. Και δεν απορείς πια για τις ηλίθιες ερωτήσεις που σου κάνουν.
* Κανείς δεν παραπονιέται για τις μισές - αν όχι ανύπαρκτες- συντάξεις που θα παίρνουν εφεξής οι εργαζόμενοι που θα δουλεύουν σχεδόν μέχρι τα 70 τους. Μόνο των προνομιούχων που φύγανε με τα μισά χρόνια και χωρίς να έχουν πληρώσει τις ανάλογες εισφορές να μην κοπούν. Γιατί είναι ψηφοφόροι. Και γονείς ψηφοφόρων. Και η Ελλάδα ζούσε πάντα για το σήμερα. Και στο χθες.
* Μια wannabe "κυρία" με εμποδίζει λίγο αργότερα να αποβιβαστώ από το μετρό. Εκπλήσσομαι με την παράλογη εριστικότητά της και θυμάμαι την πρόβλεψη του Χ πριν μερικά χρόνια " σ΄αυτήν την πόλη στο τέλος θα θέλει ο ένας να φάει τον άλλον" . Δεν είμαστε και πολύ μακριά.
*Οι έφηβοι τσιρίζουν, πειράζονται, φωνάζουν, κάνουν σαματά.... όταν δεν έχουν σχολείο πάνε όλοι μαζί στα Mall. Σε λίγα χρόνια θα δουλεύουν για 300 ευρώ χωρίς ασφάλιση. Ή συμβασιούχοι για 8 μήνες στο δημόσιο. Αλλά όταν είσαι έφηβος δε σε νοιάζει.
* Η Β κάνει διδακτορικό. Όπως πέρσι η Ε. Όπως όλοι όσοι παίρνουν πτυχίο τα τελευταία 15-20 χρόνια. Όσο κρατήσουν ακόμη οι οικονομίες των προμνημονιακών. Αν τους ρωτήσεις πάνω σε τι κάνουν διδακτορικό σου απαντούν συνήθως κάτι εξωτικό. Μετά βλέπεις τους πλάγιους τρόπους που ελίσσονται. Και δεν απορείς πια για τις ηλίθιες ερωτήσεις που σου κάνουν.
* Κανείς δεν παραπονιέται για τις μισές - αν όχι ανύπαρκτες- συντάξεις που θα παίρνουν εφεξής οι εργαζόμενοι που θα δουλεύουν σχεδόν μέχρι τα 70 τους. Μόνο των προνομιούχων που φύγανε με τα μισά χρόνια και χωρίς να έχουν πληρώσει τις ανάλογες εισφορές να μην κοπούν. Γιατί είναι ψηφοφόροι. Και γονείς ψηφοφόρων. Και η Ελλάδα ζούσε πάντα για το σήμερα. Και στο χθες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου