Καλοκαίρι και πάλι
και σιχαίνομαι τον υπερτουρισμό, σιχαίνομαι τους πολιτικούς της Ελλάδας και θυμώνω με εκείνους, που ενώ δεν αποκομίζουν κανένα όφελος από airbnb ή κάποια άλλη τουριστική επιχείρηση (υπάρχουν κι αυτοί και ξέρω ότι δεν είναι λίγοι), επιτρέπουν σε πολιτικούς και τουριστική μαφία την καταστροφή και την ολοένα μεγαλύτερη υποβάθμιση της ζωής τους, της δικής τους και των παιδιών τους, παρακολουθώντας ως θεατές την χωρίς επιστροφή αλλοίωση του τόπου που τους γέννησε και μια περιβαλλοντική καταστροφή που όμοια της δεν έχει. Φυσικά θυμώνω και με εκείνους που θεωρούν τα airbnb την λύση στο οικονομικό τους πρόβλημα. Ποιος ο λόγος να σπουδάσει κανείς, να γεμίσει με πτυχία και μεταπτυχιακά, αφού το μόνο στο οποίο βλέπει τον εαυτό του να απασχολείται στο μέλλον είναι ως ξενοδόχος;
Και σιχαίνομαι ακόμη περισσότερο τα ΜΜΕ, που πιο γελοία θε θα μπορούσαν να είναι. Και είτε όσοι απασχολούνται σε αυτά έχουν IQ αρκετά χαμηλότερο του μετρίου, είτε "τα παίρνουν", είτε πιστεύουν πως το κοινό τους είναι ηλίθιο. Αν και το πιο πιθανό είναι να συμβαίνουν όλα τα παραπάνω.
Και κανείς δε μας εξηγεί πόσα από τα τεράστια κέρδη του υπερτουρισμού πηγαίνουν σε δημόσια έργα και αγαθά. Γιατί απλά δεν πηγαίνουν. Ούτε αν και πόσο έχουν βοηθήσει στην αναβάθμιση της ζωής μας. Με βεβαιότητα πάντως δεν έχουν πάει ούτε σε Υγεία, ούτε σε Παιδεία, ούτε σε κοινωνικές παροχές σε χαμηλοσυνταξιούχους και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Νοσοκομεία χάλια με έλλειψη προσωπικού, σχολεία στα οποία άνετα γυρίζεις ταινία του '60 χωρίς ν'αλλάξεις τίποτα στο σκηνικό, συντάξεις αρκετά πιο κάτω από το όριο της φτώχειας.
Καταστρέφουμε που καταστρέφουμε τη χώρα απ'άκρη σ'άκρη, την βρωμίζουμε, δυσκολευόμαστε στην καθημερινότητά μας όσοι έχουμε την ατυχία να ζούμε σε "τουριστικούς προορισμούς", τουλάχιστον να είχαμε και ένα όφελος σαν λαός και όχι μόνο οι τσέπες των μαυρολεφτάδων.
Έχω σιχαθεί να ακούω τον/την κάθε wannabe δημοσιογράφο να λέει ΚΑΘΕ χρόνο με τη μεγαλύτερη ηρεμία του κόσμου σαν να πρόκειται για το πιο φυσιολογικό πράγμα, πως για άλλη μια φορά το μεγαλύτερο μέρος των φόρων πληρώθηκε από μισθωτούς και συνταξιούχους.Πώς γίνεται να μην πέφτει η κυβέρνηση και να μην καλείται να λογοδοτήσει όλο το πολτικό σώμα όταν μόνο πέρσι ήρθαν 32 εκατομμύρια τουρίστες; Πώς γίνεται η βαριά βιομηχανία του τόπου, αυτή που δημιουργεί και την μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή να μην είναι η κύρια πηγή εσόδων για το κράτος;
Κι είναι τόσο αστεία η εικόνα, αν και ταιριάζει καλύτερα ο χαρακτηρισμός "τραγική", των ποδηλατοδρόμων όταν δεν έχουμε πεζοδρόμια, των διαδραστικών πινάκων σε σχολεία χωρίς θέρμανση και κλιματισμό και όλη αυτή η προσπάθεια να δείξουμε ότι δήθεν κάτι γίνεται κάπου, τη στιγμή που όλα είναι για το φαίνεσθαι και στάχτη στα μάτια.
update Εδώ η τραγική πραγματικότητα ( που δεν αφορά μόνο τις Κυκλάδες)
Κι εδώ επίσης
6 σχόλια:
Αγαπητή μου Scarlett, καλησπέρα (ή, πλέον, καλημέρα).
Συνειδητοποιώ ότι αυτήν την ανάρτηση πρέπει να την έγραψες μιλώντας για την Ελλάδα, αλλά όσο διάβαζα ήμουνα σίγουρος ότι αν την μετάφραζα στα Ιταλικά θα μπορούσε κάλλιστα να δημοσιευτεί, κατά λέξη, στους Ιταλούς για την Ιταλία. Η μόνη διαφορά είναι πως ότι δυστυχία γίνεται στην Ελλάδα, γίνεται ερασιτεχνικά συγκρινόμενη με την Ιταλία όπου η μέθοδος που φέρνει την δυστυχία είναι …επαγγελματικού επιπέδου.
Μπορούμε να ρωτάμε, όπως πάντα ρωτάμε και πάντα ρωτούσαμε, …γιατί; Γιατί είναι έτσι, ακριβώς όπως τα λες; Γιατί;
Μα, ούτε Κοινωνιολόγοι, ούτε Ψυχίατροι, ούτε Ιστορικοί προφέσορες μπορούν να απαντήσουν. Ούτε η τα-πάντα-εσαεί-υπομένουσα γιαγιά, ούτε ο παππούς εν τη σοφία του μπορούν να απαντήσουν.
Θεωρίες ως προς το γιατί, άλλο καλό. Αλλά για λύση, ας’ τα: μας τελείωσε. Ένα κρατικό έγγραφο έχει αξία στην Μεσόγειο. Το διαβατήριο.
Η Πηνελόπη Δέλτα έγραψε το Παραμύθι Χωρίς Όνομα. «Χωρίς Όνομα» επειδή τα ακατανόμαστα περιέγραφε. «Παραμύθι» γιατί η λύση που έδωσε είναι πράγματι… παραμύθι.
Να ‘σαι καλά, και αν σημαίνει τίποτα, κι’ εγώ ακριβώς έτσι αισθάνομαι.
ΥΓ. Ο αδελφικός φίλος του Κώστα και η σύζυγός του μόλις πήγαν διακοπές στην Αθήνα και μείνανε στο διαμέρισμά μας. Όταν ρωτήσανε με απορία που μπορούν να αγοράσουν εισιτήριο για λεωφορεία, τηλεφώνησα σε συγγενείς και φίλους να ρωτήσω και έλαβα την ίδια απάντηση απ’ όλους: Δεν είναι εύκολο αλλά και δεν ελέγχει κανείς οπότε να μπαίνουνε τζάμπα.
Καλημέρα Δημήτρη
Σε όλους τους σταθμούς του μετρό και του ηλεκτρικού είναι η απάντηση για τα εισιτήρια και δεν είναι τόσο δύσκολο να τα βγάλεις.Συμφέρει μάλιστα η απλή κάρτα 10 διαδρομών αν σκέφτονται να μετακινούντται συχνά με τα μέσα και η οποία ισχύει για όλα τα ΜΜΜ, πλην της διαδρομής από και προς το αεροδρόμιο.
Συμφωνώ φυσικά με όσα γράφεις κι εννοείται πως ο τουρισμός δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Άλλες χώρες υποφέρουν περισσότερο. Όμως πρώτον οι άλλες χώρες έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται και να παίρνουν έστω καθυστερημένα κάποια (ανεπαρκή κατά τη γνώμη μου) μέτρα και δεύτερον η Ελλάδα μάς πονάει όσους την αγαπήσαμε και συνδέσαμε τα νιάτα μας με τα όμορφά της μέρη, τα οποία έχουν γίνει απαγορευτικά για τους Έλληνες και καταστρέφονται όλο και περισσότερο.
Τέλος πάντων, βγάζω ώρες ώρες αυτόν τον θυμό γνωρίζοντας ότι είμαι μονάδα, ότι οι πιο πολλοί σκέφτονται διαφορετικά και ότι είναι αδύνατον να νικήσεις την απληστία και την βλακεία. Από την άλλη είναι αδύνατον να σιωπάς διαρκώς.
Καλή σου μέρα και πολλά φιλιά στη Μαργαρίτα
ΥΓ Μιας και ανέφερες την πανέμορφη Ιταλία. Είχα την τύχη να κάνω μια όμορφη περιήγηση στη Ν. Ιταλία το 2007 όταν στο Polignano a mare είχες αρκετό χώρο για να απλώσεις την πετσέτα σου και όταν η εκπληκτική Matera δεν έμοιαζε αλλά ήταν πόλη φάντασμα. Έχω φωτογραφίες όπου είμαι εντελώς μόνη. Άλλοι καιροί, νιώθω τυχερή που τους έζησα.
Καλησπέρα σου, Scarlett.
Υπέθεσα ότι κανονικά θα πρέπει να είναι όπως λες για τα εισιτήρια, αλλά παρατήρησα ότι οι δύο πολυταξιδεμένοι και κοσμογυρισμένοι τουρίστες δεν μπορούσαν να καταλάβουν στο Ελλάντα πως να βρουν εισιτήρια, και οι συγγενείς και γνωστοί όλοι είπαν ότι πράγματι είναι δύσκολο και να μπούνε τζάμπα… Και η Μαργαρίτα που υπεραγαπά το τραμ από το Παλιό Φάληρο, δεν μπορεί να βρει εισιτήρια δυό χρόνια τώρα.
Και βέβαια ο τουρισμός δεν είναι Ελληνικό φαινόμενο. Πάντως είναι γεγονός, κατά την γνώμη και πείρα μου, ότι το να είσαι ντόπιος σε χώρα με τουρισμό είναι εντελώς διαφορετική εμπειρία στην Μεσόγειο από ότι είναι αλλού (βορειότερα, ας πούμε).
Και φυσικά είναι και το ότι σε Μεσογειακές χώρες όσα πτυχία εκπαίδευσης που παίρνει κανείς τελικά καταλήγει να τα βγάζει από τους τουρίστες και τα AirBnB…
Πράγματι τα μέρη μας που θυμόμαστε καταστρέφονται ως επί το πλείστο επειδή… ότι αρπάξουμε σήμερα και αύριο έχει ο θεός. Κατά την λαϊκή σοφία, τρώνε, πίνουνε, αλλά νηστικοί κοιμούνται.
Ωραία είναι η Πούλια 😊 Ήσουνα κοντά στα αρχαιοελληνόφωνα που μιλάνε την διάλεκτο που λέγεται Grecanico. Και γύρω στο Polignano a Mare ο βούρκος της Αδριατικής έχει αρχίσει να καθαρίζει, προς το Ιόνιο. Που να δεις αντίθετη εμπειρία βόρεια, στις παραλίες Ρίμινι ως Ραβένα.
Να ‘σαι καλά! Φιλιά!
ΥΓ. Όταν είσαι στο Παλιό Φάληρο, ας πούμε, σε μια στάση λεωφορείου, που βρίσκεις σταθμό Μετρο να βγάλεις εισιτήριο λεωφορείου; Πας στο Μοσχάτο, θα μπυ πεις. Και ως πας στο μοσχάτο από το Παλιό Φάληρο; λεωφορείο; Ουπς! 😊
Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια που τα περίπτερα δεν πουλάνε (υποθέτω) εισιτήρια για τα λεωφορεία, πρέπει κανείς να έχει προνοήσει νωρίτερα. Προσωπικά επειδή χρησιμοποιώ πολύ τα μέσα έχω πάντα μία κάρτα του ΟΑΣΑ και γι' αυτό δεν με απασχόλησε ποτέ το θέμα. Πάντως δε θα συμβούλευα ποτέ κάποιον να μπει σε ΜΜΜ χωρίς εισιτήριο, γιατί μπορεί να μην γίνονται τακτικά έλεγχοι, αλλά γίνονται και είναι κρίμα να φάει πρόστιμο. Επίσης σύντομα διαβασα θα μπορεί κανείς και στην Αθήνα να χρεώνει την πιστωτική του αντί για ειδική κάρτα μετακίνησης, οπότε θα λυθεί και το πρόβλημα των εισιτηρίων για όσους δεν τα βρίσκουν.
Δημοσίευση σχολίου