Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

το γκρι τους και η χώρα τους (και η γκαντεμιά μου μέσα)

φτάνεις σ'ένα σημείο που δεν αντέχεις άλλα χτυπήματα. θέλεις να παραδοθείς άνευ όρων. ό,τι είναι να γίνει ας γίνει.
ηττοπαθής ; λιπόψυχη ;
σ'αυτή τη φάση ελάχιστα ενδιαφέρει

από τα λίγα, ζήτησες τα ελάχιστα, τα πλήρωσες ακριβά... πολέμησες...

niente

.....
και για να το ελαφρύνουμε λίγο... ας ασχοληθούμε με τον καιρό

αληθινός διάλογος σε χώρα που από την άνοιξη περνάει κατευθείαν στο φθινόπωρο μετά από 10 μήνες χειμώνα
- μαμά, πότε θα 'ρθει το καλοκαίρι ;
- καλοκαίρι είναι , αγόρι μου

(να αυτή η αθωότητα μ'αρέσει στα παιδιά. που πιστεύουν ακόμη στην ύπαρξη σταθερών αξιών )
.......
νιώθω σαν αυτό το μικρό αγόρι. τέσσερα χρόνια περιμένω το καλοκαίρι.
του χρόνου θα'ρθει ;