Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

εργασία μήτηρ πάσης...(συμπληρώνετε ό,τι θέλετε)

Δεν μπορώ να υιοθετήσω την άποψη που επαναλαμβάνεται συνεχώς γύρω μου "σημασία έχει να ΄χεις μία δουλειά". Την θεωρώ εντελώς στρεβλή και προσβλητική για τη νοημοσύνη μου.
Επειδή ήρθαν τα πάνω κάτω σ'αυτή τη χώρα και τόσο οι πολιτικοί της όσα και τα ΜΜΕ μας εμπαίζουν, και μας έχουν καταντήσει τα κορόιδα που φροντίζουμε για τη δική τους πραγμάτωση και ευζωία, δε θα αλλάξουμε και το νόημα αλλά και το βάρος  που έχουν κάποιες έννοιες για τη ζωή μας.
Οι γονείς πολλών της γενιάς μου μπορεί μη έχοντας άλλες επιλογές , να κουράστηκαν πραγματικά  για μια καλύτερη ποιότητα ζωής και να δούλεψαν σκληρά για να την επιτύχουν, αλλά ούτε τα προσόντα της σύγχρονης ελληνικής  γενιάς είχαν , κι από την άλλη αυτούς τους στόχους που είχαν θέσει, μπόρεσαν και τους πέτυχαν.
Σήμερα αμφιβάλλω πολύ αν μπορεί κανείς να αγοράσει με το μισθό του σπίτι ( με πολυετές δάνειο μιλάμε πάντα) να σπουδάσει παιδιά ή να τα βοηθήσει να φτιάξουν το δικό τους σπιτικό.
Εκείνα πάλι με τους μισθούς των 300 και των 500, άντε να ξεκολλήσουν από το πατρικό για να φτιάξουν τη δική τους ζωή.

Το θεωρώ εντελώς παράλογο να προτείνεις σε έναν νέο άνθρωπο που σπούδασε, που αφιερώθηκε σε ένα αντικείμενο ή και σε περισσότερα και που σίγουρα είχε τις επαγγελματικές του φιλοδοξίες , να ξεχάσει τα όνειρά του και να βρει έναν τρόπο, έναν οποιονδήποτε τρόπο να βγάλει ένα μεροκάματο για να επιβιώσει .

Το λιγότερο το 1/3 της ζωής μας το περνάμε δουλεύοντας. Είναι κρίμα να το πετάμε αυτό το 1/3 σε κάτι ανούσιο, κάτι που δεν μας ευχαριστεί ή που δε μας υπόσχεται κάτι στο μέλλον μας.
Είναι κρίμα να το πετάμε για ένα ξεροκόμματο.

Όσο για μας τους μεγαλύτερους που ακόμη έχουμε μια δουλειά, οι συνθήκες μοιάζουν όλο και περισσότερο με αυτές των σκλάβων στη γαλέρα. Κάποτε θυμάμαι ήθελα να επιστρέψω σ'αυτόν τον συγκεκριμένο τόπο. Νόμιζα πως "αυτός ο τόπος" όπως τον ήξερα, ακόμη και με τα προβλήματά του, υπήρχε.
Όμως η πραγματικότητα είναι πάντα εδώ για να μας διαψεύδει. Κι όλο και περισσότερο βαραίνει αυτό το πεταμένο 1/3.

2 σχόλια:

Τζων Μπόης είπε...

Έχουμε όμως πλεόνασμα, το οποίο μάλιστα με την μορφή ελεημοσύνης θα δωθεί, στοχευμένα πάντα, σε κάποιες ευπαθείς ομάδες, γιατί άλλο να στα παίρνω οριζόντια κι άλλο να τα δίνω εκεί που θέλω, σε λίγο καιρό η Ελλάδα θα βγει και στις αγορές....ακόμα καλύτερα σε ένα μήνα θα ανοίξουν ξανά τα πολυιατρεία του Αδώνιδος, μην πεθάνετε μέχρι τότε, προσοχή, μετά οι υπηρεσίες υγείας θα είναι εφάμιλες ενός Μεμόριαλ, επίσης, όλη η Ελλάδα σε λίγο διάστημα θα έχει και δωρεάν wifi, η ανάπτυξη έρχεται, Ρώσοι την φέρνουν, Άραφες την φέρνουν, ο πελαργός την φέρνει, σαν να την βλέπω στην γωνία να μου κάνει τσααααααααα ατιμούλη άργησα αλλά ήρθα, όλα καλά είναι Σκάρλετ, απορώ γιατί γκρινιάζεις τόσο...

scarlett είπε...

Αυτό το πλεόνασμα που θα δοθει στις ευπαθεις ομαδες (αν βεβαια δοθει πραγματι εκει)μου θυμιζει την παροιμια: να σε καψω Γιαννη να σε αλειψω λαδι
Γιατι ποιος Τζων Μποη δημιουργησε αυτες τις ευπαθεις ομαδες, που καθημερινα γινονται και περισσοτερες ;
Τωρα υποσχονται και να τις βοηθησουν....ειρωνια σκέτη !

Οσο για την γκρινια, πώς να την αποφυγω Τζων Μποη, όταν τιποτα το αισιοδοξο δεν συμβαινει γυρω μου ;
Δεν ειναι ευκολο οταν ολες σου οι παραστασεις ειναι αρνητικες και δεν εχεις και αλλα βιωματα, ανθρωπους δικους σου, που θα μπορουσαν να σε αποσπασουν